Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στο sday.gr για τη δίκαιη κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό, αλλά και για την ανωτερότητα των «πρασίνων» ακόμα και χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη στην πεντάδα τους.Οταν ο αντίπαλος παίζει ουσιαστικά .......
χωρίς τον καλύτερο παίκτη του και δεν μπορείς να τον νικήσεις τότε το 3-1 της σειράς εις βάρος σου είναι τιμητικό αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός είναι και πάλι πανάξιος πρωταθλητής. Εσπασε την έδρα του αντιπάλου του ξεπέρασε το 3-0 της φετινής χρονιάς και καθάρισε την υπόθεση τίτλος. Να παραδεχτούμε ότι το έκανε πιο δύσκολα φέτος για να πάρει λίγα κουκούτσα παραπάνω ο χαμένος Ολυμπιακός. Γιατί όχι. Μέχρι εκεί όμως. Κάτι παραπάνω θα αδικούσε τον Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του. Που δεν λυγοψύχησαν όταν λαβώθηκε στο πόδι ο Μήτσος Διαμαντίδης και έμεινε να παρακολουθεί τις προσπάθειες τους από τον πάγκο.
Ο Φώτσης με τις τρίποντες βόμβες του αποδιοργάνωσε τη σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού.
Η υπεροχή των πράσινων στα επιθετικά ριμπάουντ τους επέτρεπε να ανανεώνουν τις επιθέσεις και να φθείρουν τους αντιπάλους του που έκαναν πολλά φάουλ για να τους σταματήσουν.
Παρ' ολα αυτά ο Ολυμπιακός είχε τα περιθώρια χάρη στην παραγωγικότητα του Μπουρούση και να δόσει νέο ραντεβού στο Φάληρο. Δεν γίνεται όμως να θέλεις το παιχνίδι όταν έχεις μια στις πέντε βολές στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού.
Ο Ολυμπιακός πήγε το ματς στην παράταση κι εκεί παραδόθηκε στις ορέξεις του Φώτση που ήταν ασταμάτητος έξω από την γραμμή των 6,75μ.
Ο Παναθηναϊκός με περισσότερες λύσεις κοντά στο καλάθι και ψυχραιμία στις βολές πήρε δίκαια τη νίκη και το πρωτάθλημα. Οσο για τον Ιβκοβιτς πρέπει να αναλογιστεί κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς τι παραπάνω πέτυχε από τον προκάτοχο του Παναγιώτη Γιαννάκη. Φαντάζομαι το ίδιο θα κάνουν και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.