Με παρουσία πλήθους κόσμου, ξεκίνησε το διήμερο των εκδηλώσεων λήξης, της 3ης Γιορτής Καρπουζιού Μεσσηνίας, στον Αγρίλη Φιλιατρών.
Η φετινή γιορτή ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τις δυο προηγούμενες χρονιές, αφού η συμμετέχοντες στα περίπτερα ήταν και περισσότεροι και ο κόσμος που την επισκέφθηκε ήταν εξαιρετικά πολύς.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Διοργανωτών οι επισκέπτες ξεπέρασαν τους 1.200 ενω αναμένεται ακόμα περισσότερος κόσμος στον χώρο της διοργάνωσης σήμερα Κυριακή 21 Ιουνίου.
Στις εκδηλώσεις λήξης της 3ης Γιορτής Καρπουζιού Μεσσηνίας το παρόν έδωσαν ο ......
Νομάρχης Μεσσηνίας κος Δημήτρης Δράκος συνοδευόμενος από τον Αντινομάρχη κο Δημήτρη Καφαντάρη, το Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κα Νάντια Γιαννακοπούλου, οι Δήμαρχοι Φιλιατρών κος Άλκης Ξύγκας, Κυπαρισσίας κος Γιώργος Σαμπαζιώτης, Αυλώνα κος Φλιντίσης, ο Επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Φιλιατρών κος Δημήτρης Σωτηρόπουλος, ο εκπρόσωπος του Δήμου Γαργαλιάνων ενώ απουσίες είχαν όλοι οι βουλευτές του Νομού λόγω των εγκαινίων του μουσείου της Ακρόπολης.
Η Κα Παντελάκη εκπρόσωπος του Δήμου Φιλιατρών αφού ξεκίνησε την ομιλία της είπε ότι είναι μια γιορτή που γίνεται με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή και διαφήμιση του προϊόντος, καθώς το καρπούζι που παράγεται στην Τριφυλία είναι το πιο πρώϊμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και έτσι το προϊόν αποκτά μια επιπλέον δυναμική.
Εκτός από την προβολή του προϊόντος σκοπός της γιορτής είναι η ενημέρωση των καταναλωτών, των αγροτών και των εξαγωγικών φορέων για την καλλιέργεια την εμπορία και την διατροφική αξία του Καρπουζιού.
Ακούστε την Κα Παντελάκη.
Αμέσως μετά την Κα Παντελάκη τον λόγο πήρε ο Νομάρχης Μεσσηνίας κος Δημήτρης Δράκος.
Στην ομιλία του είπε ότι το καρπούζι είναι ένα προϊόν που έχει γίνει σημαντικός παράγοντας ανάπτυξης του τόπου μας. Ένα προϊόν που γίνεται με σοβαρή δουλειά με μεράκι με ζήλο με φιλοπονία με αγάπη και πάθος μας έχει κάνει γνωστούς, σε όλη την Ευρώπη.
Συνεχάρη τους αγρότες που έχουν εντάξει τις νέες τεχνολογίες στον αγροτικό τομέα. Συνεχάρη την τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής όπου κατάφεραν να δρομολογήσουν το μεγάλο έργο του Φράγματος του Φιλιατρινού ποταμού.
Τελειώνοντας ο κος Δράκος απένειμε τα εύσημα στην οργανωτική επιτροπή της γιορτής καρπουζιού η οποία σε πολλές περιπτώσεις ρυμουλκεί την Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση για να υποστηριχθεί το καρπούζι.
Φάνηκε ανοικτός στην σκέψη να γίνει έκθεσης αγροτικών προϊόντων της περιοχής. Είμαστε διατεθειμένοι να σας υποστηρίξουμε και να εργαστούμε όλοι μαζί και σε αυτήν την κατεύθυνση.
Ακούστε τον Κο Δράκο
Ο Κος Μαλαπάνης αν και δεν βρέθηκε στην γιορτή του καρπουζιού συμμετέχοντας στους δρόμους της Ελιάς, εκπροσωπήθηκε από τον Κο Παναγίωτη Αλευρά ο οποίος είπε ότι είναι ικανοποιημένος για την τελετή λήξης της γιορτής.
Το καρπούζι είναι ο στυλοβάτης των αγροτών και αυτό είναι σημαντικό.
Είναι η καλύτερη χρονιά για τους αγρότες μιας και βρισκόμαστε σε χρονιά που οι τιμές παραγωγού κατρακυλάνε.
Οι αγρότες κατάφεραν να έχουν ποιότητα πιστοποίηση και πρωϊμότητα στο καρπούζι και αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού μας.
Ζήτησε στήριξη των αγροτών από την πολιτεία, με τεχνολογία, εφαρμογές.
Αποκάλυψε ότι καταργούνται ΚΕΓΕ Φιλιατρών, Κυπαρισσίας, Καλαμάτας χωρίς κανένα διάλογο χωρίς τίποτα.
Το μεγάλο πρόβλημα του Αγρότη είναι το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας. Στην Ελλάδα είναι 1 προς 6 ενώ στην Ευρώπη είναι 1 προς 2.
Πρέπει η πολιτεία να πάρει σκληρά μέτρα προς την σωστή κατεύθυνση ώστε ο κόπος του αγρότη να απολαμβάνεται από τον ίδιο και όχι από δεύτερους και τρίτους.
Ο Αγροτικός τομέας έχει μέλλον. Το μέλλον το προετοιμάζουμε με έργα από την πολιτεία, τους δήμους την Νομαρχία και ο αγρότης να απολαμβάνει τον κόπο του και τον ιδρώτα του.
Έδωσε συγχαρητήρια στην οργανωτική επιτροπή και ευχήθηκε να μπάινει ένα λιθαράκι για να γίνεται καλύτερη.
Ακούστε τον Κο Αλευρά
Ακολούθως χαιρετισμό έκανε ο Δήμαρχος Φιλιατρών κος Άλκης Ξύγκας.
Καλωσόρισε τον Νομάρχη Μεσσηνίας κο Δράκο.
Τα καλά αποτελέσματα φάνηκαν φέτος. Από 24 ίσως και παραπάνω χώρες έφτασαν στην Τριφυλία για να φορτώσουν καρπούζι και να τα προωθήσουν στις αγορές της Ευρώπης.
Είναι επιτυχία αυτό για την περιοχή γιατί αυτή η προσπάθεια που κάνουμε έχει συντελέσει πολύ ώστε το καρπούζι της Μεσσηνίας να φτάσει στα πέρατα του κόσμου.
Η συντονισμένη προσπάθεια όλων των φορέων έχει θετικά αποτελέσματα.
Καθένας από την πλευρά του πρέπει κάθε χρόνο να κάνει ένα παραπάνω βήμα για να πηγαίνουμε πιο μπροστά.
Το βήμα που μας έδωσε η Νομαρχία είναι το φράγμα του Φιλιατρινού ποταμού όπου μετά από μεγάλη προσπάθεια αυτό γίνεται πραγματικότητα.
Εγκαταστάθηκε η εταιρία, με επισκέφθηκαν οι αρχιμηχανικοί και σε δυο με 3 χρόνια θα έχουμε το μεγαλύτερο έργο που έγινε στην περιοχή μας.
7,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού που θα αρδεύουν ολόκληρη την περιοχή.
Αναφέρθηκε στον χώρο που γίνεται η εκδήλωση λέγοντας ότι ο χώρος αυτός πλέον είναι Δημοτικός, αγοράστηκε από τον Δήμο Φιλιατρών και πλέον μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα και να γίνει ένας τεράστιος εκθεσιακός χώρος για συμμετοχή εταιριών με αγροτικά μηχανήματα, τόπο συνάντησης του Αγροτικού κόσμου.
Η συνεργασία των Δήμων είναι απαραίτητη για να φτάνουμε στο επιθυμητό επίπεδο.
Έκλεισε δίνοντας συγχαρητήρια στην Οργανωτική επιτροπή λέγοντας ότι αυτό το event του καλοκαιριού χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει.
Ακούστε τον Κο Ξύγκα.
Ο κος Σαμαπζιώτης ακολούθως επεσήμανε ότι όλοι κρεμόμαστε πάνω από τους αγρότες μας γιατί η περιοχή αυτή βασίζεται σε δυο τομείς.
Ο πρωτογενής της αγροτικής παραγωγής, και ο τριτογενής τομέας του Τουρισμού.
Ευχήθηκε καλό καλοκαίρι, καλές παραγωγές και είπε ότι πιστεύει πως του χρόνου η γιορτή αυτή θα είναι και καλύτερη και πολύ πιο δυνατή.
Ακούστε τον κο Σαμπαζιώτη.
Ακολούθως τον λόγο πήρε ο Κος Φλιντίσης Δήμαρχος Αυλώνα.
Ο κος Φλιντίσης είπε ότι αισθάνεται τυχερός που συμμετέχει σε αυτή την γιορτή του καρπουζιού.
Αξίζουν συγχαρητήρια στους πρωτεργάτες της γιορτής.
Επεσήμανε ότι το καρπούζι είναι κόπος και σπλάχνο της γής που τρέφει όλο τον κόσμο.
Το καρπούζι της Τριφυλίας είναι από τα πιο καλύτερο ποιοτικό και γευστικό φρούτο αποτελώντας ένα σημαντικό έσοδο για την τοπική μας κοινωνία.
Έδωσε συγχαρητήρια στην οργανωτική επιτροπή για την γιορτή.
Ακούστε τον Κο Φλιντίση.
Τον λόγο πήρε ο Κος Κώστας Γεωργιόπουλος, πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Γαργαλιάνων εκπροσωπόντας τον Δήμαρχο Κο Καλοφωλιά ο οποίος απουσίαζε με πρόβλημα Υγείας.
Ο κος Γεωργιόπουλος είπε ότι η κύρια πηγή εσόδων είναι από την πώληση των αγροτικών προϊόντων. Κυρίως το καρπούζι. Αποτέλεσμα είναι να ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο της περιοχής.
Ακούστε τον Κο Γεωργιόπουλο
Το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κα Νάντια Γιαννακοπούλου στον χαιρετισμό της είπε ένα τεράστιο μπράβο στην οργανωτική επιτροπή για την γιορτή και την εξαιρετική δουλειά που κάνει για την διαφήμιση και την εξέλιξη του προϊόντος για την περιοχή.
Επεσήμανε ότι υπάρχει μέλλον και αυτό το έχουν αποδείξει οι αγρότες με την σκληρή δουλειά που κάνουν.
Ακούστε την κα Γιαννακοπούλου.
Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής επιτροπής του καρπουζιού Κος Πάνος Αθανασόπουλος καθηγητής του γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών είπε ότι το καρπούζι δεν αποφέρει μόνο πλούτο στην περιοχή μας.
Έγινε αφορμή να βλέπουμε μαζί τους Δημάρχους και τους παραγωγούς της περιοχής.
Και θέλουμε να τους βλέπουμε μαζί γιατί ενωμένοι μπορούν να προσφέρουν πολλά.
Το Γεωπονικό πανεπιστήμιο είναι κοντά στους αγρότες.
Ευχαρίστησε όσους συνέβαλλαν οικονομικά και ηθικά για την διοργάωση ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον ο Νομάρχη για τις άμεσες λύσεις που δίνει κάθε φορά που προσκρούει η υπόθεση στο «τέρας της γραφειοκρατίας».
Ακούστε τον Κο Αθανασόπουλο
Εκ μέρους των αγροτών και των παραγωγών γενικότερα χαιρετισμό απεύθυνε ο κος Γιώργος Αλεξανδρόπουλος ο οποίος αναφέρθηκε στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες διαψεύδοντας το «όλα πάνε καλά» που ακούγονταν από τα χείλη των επισήμων.
Βασικό αίτημα των παραγωγών είναι να αναγνωριστεί ο ρόλος τους γαια να σταματήσουν να νιώθουν ανασφάλεια και αδιαφορία για τα προβλήματα τους από το ίδιο το κράτος.
Τα ωραία λόγια και τις υποσχέσεις τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. ¨όμως η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί, είπε ο Κος Αλεξανδρόπουλος.
Οι παραγωγοί νιώθουν πρώτοι στο πετσί τους τις αυξήσεις των γεωργικών φαρμάκων, των γεωργικών μηχανημάτων, του κόστους παραγωγής με την ταυτόχρονη μείωση των τιμών των παραγομένων προϊόντων.
Δεν μπορεί τα πλαστικά που χρησιμοποιούνται στα χωράφια να έχουν ΦΠΑ 19% λες και είναι είδος πολυτελείας.
Μίλησε για ορισμένους εμπόρους που κυκλοφορούν με ένα μπλοκ επιταγών στην τσέπη και έχουν χαθεί χρήματα από τους παραγωγούς. Ζήτησε να υπάρξει μητρώο αγροτών και η Τράπεζα να εγγυάται για το μπλοκ επιταγών η τράπεζα και να είναι εκείνη υπεύθυνη για τον πελάτη της.
Ο παραγωγός χρειάζεται σιγουριά για να συνεχίσει. Ότι ζητήθηκε από την πολιτεία το κάναμε χωρίς να έχουμε δει υπεραξία των προίόντων μας.
Ακούστε τον κο Αλεξανδρόπουλο.
Ακολουθεί πολυ πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την γιορτή καρπουζιού
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ρεπορτάζ: Φιλιατρά News
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
21 Ιουνίου αρχίζει το καλοκαίρι. Λογότυπο Google
Στο θερινό ηλιοστάσιο είναι αφιερωμένο σήμερα το λογότυπο της Google.
Διαβάστε επίσης:
21 Ιουνίου αρχίζει το καλοκαίρι
Διαβάστε επίσης:
21 Ιουνίου αρχίζει το καλοκαίρι
21 Ιουνίου αρχίζει το καλοκαίρι
Μπορεί οι ζέστες να ξεκίνησαν αρκετά νωρίς όμως σήμερα μπαίνουμε επίσημα στο καλοκαίρι.
Το καλοκαίρι ξεκινά επίσημα λοιπόν σήμερα επισήμως την 21η Ιουνίου με το θερινό ηλιοστάσιο.
Δηλαδή την μεγαλύτερη σε διάρκεια μέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο.
Αυτό συμβαίνει 2 φορές το χρόνο γι αυτό και ξεχωρίζονται σε θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο.
Στο θερινό ηλιοστάσιο έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή μέρα σε βάρος της Νύχτας. Γι αυτό και ονομάζεται ηλιοστάσιο.
Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν. Αυτό ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε εμάς πάνω στην επιφάνεια της Γης.
Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» .....
επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Εξίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο «ηλιοτρόπιο».
Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες, συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους. Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους.
Τα ηλιοστάσια συμβαίνουν και για τους άλλους πλανήτες. Ορίζονται αντίστοιχα ως οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες ο άξονας περιστροφής του πλανήτη εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη γύρω από αυτόν.
Ημέρα και νύχτα
Ηλιοστάσια:
Δύο φορές το χρόνο έχουμε τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας (σε βάρος της νύχτας) και τη μεγαλύτερη διάρκεια της νύχτας (σε βάρος ης ημέρας).
Αυτό συμβαίνει όταν ο Ήλιος βρίσκεται στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από τον ισημερινό.
Τις ημερομηνίες που συμβαίνει το φαινόμενο τις ονομάζουμε ηλιοστάσια και τις διακρίνουμε σε θερινό (μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου) και χειμερινό (μικρότερη ημέρα του χρόνου) ηλιοστάσιο.
Ισημερίες:
Δύο φορές το χρόνο η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με τη διάρκεια της νύχτας, σε όλη τη Γη. Πρόκειται για ένα περιοδικό φαινόμενο που συμβαίνει για όλες τις περιοχές του πλανήτη μας. Τις ημερομηνίες που συμβαίνει τις ονομάζουμε ισημερίες και τις διακρίνουμε σε χειμερινή και εαρινή ισημερία.
Βόρειο ημισφαίριο
21 Μαρτίου => Εαρινή ισημερία (αρχίζει η άνοιξη)
21-22 Ιουνίου => Θερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει το καλοκαίρι)
23 Σεπτεμβρίου => Φθινοπωρινή ισημερία (αρχίζει ο φθινόπωρο)
21-22 Δεκεμβρίου => Χειμερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει ο χειμώνας)
Νότιο ημισφαίριο
21 Μαρτίου => Φθινοπωρινή ισημερία (αρχίζει ο φθινόπωρο)
21-22 Ιουνίου => Χειμερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει ο χειμώνας)
23 Σεπτεμβρίου => Εαρινή Ισημερία (αρχίζει το καλοκαίρι)
21-22 Δεκεμβρίου => Θερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει το Καλοκαίρι)
Το θερινό ηλιοστάσιο αποτελούσε πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος μέχρι σχετικά πρόσφατα.
Όλες δε οι αρχαίες κοινωνίες έκαναν πολυήμερες γιορτές γύρω από αυτή την ημερομηνία.
Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας γιόρταζαν το (φως της ακτής) στο Στόουνχετζ.
Στην αρχαία Κίνα ήταν η γιορτή για την γη, τις θηλυκές και γιν δυνάμεις, οι αρχαίοι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, θηλυκή θεότητα την οποία απεικόνιζαν να καβαλά μια φοράδα και ήταν η προσωποποίηση της γονιμότητας της κυριαρχίας και της γεωργίας και στην αρχαία Ρώμη τα Βεστάλια , η γιορτή προς τιμήν της Βεστά (Εστίας) κρατούσαν για μια εβδομάδα, Τα γερμανικά, κέλτικα και σλαβικά φύλα της κυρίως Ευρώπης γιόρταζαν ανάβοντας φωτιές. Ήταν η γιορτή της ερωτικής μαγείας και των προβλέψεων.
Ήταν η νύχτα οι νεοι και οι νέες αντάλλαζαν ερωτικά σημάδια και πηδούσαν πάνω από τις τυχερές φωτιές. Πίστευαν ότι τα σπαρτά θα μεγάλωναν τόσο, όσο ψηλά θα πηδούσαν τα ζευγάρια. Αντίστοιχοι εορτασμοί γίνονται μέχρι σήμερα με το πρόσχημα της γιορτής του Αη Γιάννη.
Η ιθαγενής φυλή της Αμερικής Natchez έκανε την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Το καλοκαίρι ξεκινά επίσημα λοιπόν σήμερα επισήμως την 21η Ιουνίου με το θερινό ηλιοστάσιο.
Δηλαδή την μεγαλύτερη σε διάρκεια μέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο.
Αυτό συμβαίνει 2 φορές το χρόνο γι αυτό και ξεχωρίζονται σε θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο.
Στο θερινό ηλιοστάσιο έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή μέρα σε βάρος της Νύχτας. Γι αυτό και ονομάζεται ηλιοστάσιο.
Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν. Αυτό ισοδυναμεί με τον Ήλιο να βρίσκεται στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο του ουρανού που βρίσκεται ποτέ το μεσημέρι, όπως εμφανίζεται σε εμάς πάνω στην επιφάνεια της Γης.
Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» .....
επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Εξίσου ορθό ετυμολογικώς είναι και το συνώνυμο «ηλιοτρόπιο».
Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες, συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους. Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους.
Τα ηλιοστάσια συμβαίνουν και για τους άλλους πλανήτες. Ορίζονται αντίστοιχα ως οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες ο άξονας περιστροφής του πλανήτη εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη γύρω από αυτόν.
Ημέρα και νύχτα
Ηλιοστάσια:
Δύο φορές το χρόνο έχουμε τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας (σε βάρος της νύχτας) και τη μεγαλύτερη διάρκεια της νύχτας (σε βάρος ης ημέρας).
Αυτό συμβαίνει όταν ο Ήλιος βρίσκεται στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από τον ισημερινό.
Τις ημερομηνίες που συμβαίνει το φαινόμενο τις ονομάζουμε ηλιοστάσια και τις διακρίνουμε σε θερινό (μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου) και χειμερινό (μικρότερη ημέρα του χρόνου) ηλιοστάσιο.
Ισημερίες:
Δύο φορές το χρόνο η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με τη διάρκεια της νύχτας, σε όλη τη Γη. Πρόκειται για ένα περιοδικό φαινόμενο που συμβαίνει για όλες τις περιοχές του πλανήτη μας. Τις ημερομηνίες που συμβαίνει τις ονομάζουμε ισημερίες και τις διακρίνουμε σε χειμερινή και εαρινή ισημερία.
Βόρειο ημισφαίριο
21 Μαρτίου => Εαρινή ισημερία (αρχίζει η άνοιξη)
21-22 Ιουνίου => Θερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει το καλοκαίρι)
23 Σεπτεμβρίου => Φθινοπωρινή ισημερία (αρχίζει ο φθινόπωρο)
21-22 Δεκεμβρίου => Χειμερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει ο χειμώνας)
Νότιο ημισφαίριο
21 Μαρτίου => Φθινοπωρινή ισημερία (αρχίζει ο φθινόπωρο)
21-22 Ιουνίου => Χειμερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει ο χειμώνας)
23 Σεπτεμβρίου => Εαρινή Ισημερία (αρχίζει το καλοκαίρι)
21-22 Δεκεμβρίου => Θερινό ηλιοστάσιο (αρχίζει το Καλοκαίρι)
Το θερινό ηλιοστάσιο αποτελούσε πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος μέχρι σχετικά πρόσφατα.
Όλες δε οι αρχαίες κοινωνίες έκαναν πολυήμερες γιορτές γύρω από αυτή την ημερομηνία.
Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας γιόρταζαν το (φως της ακτής) στο Στόουνχετζ.
Στην αρχαία Κίνα ήταν η γιορτή για την γη, τις θηλυκές και γιν δυνάμεις, οι αρχαίοι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, θηλυκή θεότητα την οποία απεικόνιζαν να καβαλά μια φοράδα και ήταν η προσωποποίηση της γονιμότητας της κυριαρχίας και της γεωργίας και στην αρχαία Ρώμη τα Βεστάλια , η γιορτή προς τιμήν της Βεστά (Εστίας) κρατούσαν για μια εβδομάδα, Τα γερμανικά, κέλτικα και σλαβικά φύλα της κυρίως Ευρώπης γιόρταζαν ανάβοντας φωτιές. Ήταν η γιορτή της ερωτικής μαγείας και των προβλέψεων.
Ήταν η νύχτα οι νεοι και οι νέες αντάλλαζαν ερωτικά σημάδια και πηδούσαν πάνω από τις τυχερές φωτιές. Πίστευαν ότι τα σπαρτά θα μεγάλωναν τόσο, όσο ψηλά θα πηδούσαν τα ζευγάρια. Αντίστοιχοι εορτασμοί γίνονται μέχρι σήμερα με το πρόσχημα της γιορτής του Αη Γιάννη.
Η ιθαγενής φυλή της Αμερικής Natchez έκανε την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής (3) Η μουσική ως φάρμακο
Η μουσική ως φάρμακο
Σημαντικές μελέτες έχουν δείξει την ευεργετική επίδραση της μουσικής ακρόασης σε επίπεδο π.χ. μονάδας εντατικής θεραπείας. Κατάλληλα επιλεγμένη μουσική, μέσω της χαλάρωσης που προκαλεί, μπορεί να μειώνει τον ρυθμό της αναπνοής, τη συχνότητα του καρδιακού παλμού ακόμη και την αρτηριακή πίεση.
Eχει αποδειχθεί ότι η μείωση της συχνότητας του καρδιακού παλμού και της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται με ελάττωση στο αίμα του επιπέδου των ορμονών που σχετίζονται με το στρες, όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, ενώ φαίνεται ότι η χαλάρωση μέσω μουσικής μπορεί να επιδρά ακόμη και στα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης και των β-ενδορφινών. Στις παραπάνω μελέτες οι ασθενείς εκτέθηκαν σε μουσική ακρόαση μέσω φορητών συσκευών για δίσκους compact που είχαν συνδεθεί με ακουστικά.
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η συστηματική εφαρμογή της μουσικής ως φάρμακο θα ........
μπορούσε να αποτελέσει συμπληρωματική μορφή θεραπείας κατά τη νοσηλεία π.χ. στεφανιαίων ασθενών, μιας που με πολύ χαμηλό κόστος, αναίμακτα και χωρίς παρενέργειες η μουσική επιτυγχάνει να μειώσει την καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση - επιθυμητό στόχο που συνήθως επιτυγχάνει η κλασική ιατρική με τη χορήγηση φαρμάκων (π.χ. β-αδρενεργικών αναστολέων). Βέβαια, για την εξαγωγή περισσότερο αξιόπιστων συμπερασμάτων θα απαιτηθούν μεγάλες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες στις οποίες θα συμμετέχει μεγάλος αριθμός ασθενών και κατά τη διάρκειά τους θα πρέπει να συγκριθεί η ακρόαση μουσικής με τη χορήγηση φαρμάκων.
Συμπερασματικά, τα πορίσματα εμπεριστατωμένης και πρόσφατης έρευνας μας δείχνουν ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο παράλληλα με την κλασική ιατρική. Με τη μουσική μπορούμε να προστατεύσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία και να διατηρήσουμε εύρυθμη εγκεφαλική λειτουργία, όπως με την υγιεινή διατροφή και τη σωματική άσκηση ελαττώνουμε την πιθανότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων. Το αρχαίο ιδεώδες που απαιτούσε τη συμμετοχή της μουσικής στον κορμό της παιδείας δικαιώνεται στον 21ο αιώνα με βάση τα ευρήματα της γνωστικής νευροψυχολογίας και της απεικονιστικής τεχνολογίας.
Eτσι, ο Πλάτων αποδεικνύεται προφήτης αφού στον Τίμαιο, το επιστημονικότερο ίσως έργο του, καθορίζει με ακριβή τρόπο το νόημα της μουσικής: η αρμονία της μουσικής μας δόθηκε από τούς θεούς όχι με στόχο την αλόγιστη ηδονή αλλά με σκοπό να επιβάλλουμε τάξη στις ταραγμένες κινήσεις της ψυχής μας και να τις κάνουμε να μοιάζουν στο θείο πρότυπο.
Σημείωση:
Ο όρος μουσική φάρμακο χρησιμοποιήθηκε για να αποδώσει ελληνικά τον διεθνή επιστημονικό όρο mosic medicine που έχει αποδοθεί στο αντικείμενο αυτό. Ο αντίστοιχος όρος για την ενεργό η βιωματική μουσικοθεραπεία είναι active mosic therapy.
Σημαντικές μελέτες έχουν δείξει την ευεργετική επίδραση της μουσικής ακρόασης σε επίπεδο π.χ. μονάδας εντατικής θεραπείας. Κατάλληλα επιλεγμένη μουσική, μέσω της χαλάρωσης που προκαλεί, μπορεί να μειώνει τον ρυθμό της αναπνοής, τη συχνότητα του καρδιακού παλμού ακόμη και την αρτηριακή πίεση.
Eχει αποδειχθεί ότι η μείωση της συχνότητας του καρδιακού παλμού και της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται με ελάττωση στο αίμα του επιπέδου των ορμονών που σχετίζονται με το στρες, όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, ενώ φαίνεται ότι η χαλάρωση μέσω μουσικής μπορεί να επιδρά ακόμη και στα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης και των β-ενδορφινών. Στις παραπάνω μελέτες οι ασθενείς εκτέθηκαν σε μουσική ακρόαση μέσω φορητών συσκευών για δίσκους compact που είχαν συνδεθεί με ακουστικά.
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η συστηματική εφαρμογή της μουσικής ως φάρμακο θα ........
μπορούσε να αποτελέσει συμπληρωματική μορφή θεραπείας κατά τη νοσηλεία π.χ. στεφανιαίων ασθενών, μιας που με πολύ χαμηλό κόστος, αναίμακτα και χωρίς παρενέργειες η μουσική επιτυγχάνει να μειώσει την καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση - επιθυμητό στόχο που συνήθως επιτυγχάνει η κλασική ιατρική με τη χορήγηση φαρμάκων (π.χ. β-αδρενεργικών αναστολέων). Βέβαια, για την εξαγωγή περισσότερο αξιόπιστων συμπερασμάτων θα απαιτηθούν μεγάλες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες στις οποίες θα συμμετέχει μεγάλος αριθμός ασθενών και κατά τη διάρκειά τους θα πρέπει να συγκριθεί η ακρόαση μουσικής με τη χορήγηση φαρμάκων.
Συμπερασματικά, τα πορίσματα εμπεριστατωμένης και πρόσφατης έρευνας μας δείχνουν ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο παράλληλα με την κλασική ιατρική. Με τη μουσική μπορούμε να προστατεύσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία και να διατηρήσουμε εύρυθμη εγκεφαλική λειτουργία, όπως με την υγιεινή διατροφή και τη σωματική άσκηση ελαττώνουμε την πιθανότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων. Το αρχαίο ιδεώδες που απαιτούσε τη συμμετοχή της μουσικής στον κορμό της παιδείας δικαιώνεται στον 21ο αιώνα με βάση τα ευρήματα της γνωστικής νευροψυχολογίας και της απεικονιστικής τεχνολογίας.
Eτσι, ο Πλάτων αποδεικνύεται προφήτης αφού στον Τίμαιο, το επιστημονικότερο ίσως έργο του, καθορίζει με ακριβή τρόπο το νόημα της μουσικής: η αρμονία της μουσικής μας δόθηκε από τούς θεούς όχι με στόχο την αλόγιστη ηδονή αλλά με σκοπό να επιβάλλουμε τάξη στις ταραγμένες κινήσεις της ψυχής μας και να τις κάνουμε να μοιάζουν στο θείο πρότυπο.
Σημείωση:
Ο όρος μουσική φάρμακο χρησιμοποιήθηκε για να αποδώσει ελληνικά τον διεθνή επιστημονικό όρο mosic medicine που έχει αποδοθεί στο αντικείμενο αυτό. Ο αντίστοιχος όρος για την ενεργό η βιωματική μουσικοθεραπεία είναι active mosic therapy.
Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής (2)
Τι είναι η Γιορτή της Μουσικής
Από το 1982, κάθε 21η Ιουνίου -συμβολική ημερομηνία λόγω του καλοκαιρινού ηλιοστάσιου- με πρωτοβουλία του Γάλλου τότε Υπουργού πολιτισμού κυρίου Jack Lang και την οικονομική υποστήριξη του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και σε συνεργασία με τον Δήμο του Παρισιού, γιορτάζεται η Ημέρα της Μουσικής.
Η Γιορτή της Μουσικής είναι πλέον ένας θεσμός που από το 1985 εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα, με τον ίδιο σκοπό και με τους ίδιους κανόνες. Η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1985, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη είναι η πρώτη πόλη εκτός Γαλλίας στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή.
Στην «Γιορτή της Μουσικής», ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κάθε είδους, κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα, αίθουσες κ.α. και παρουσιάζουν στις 21 Ιουνίου αφιλοκερδώς χιλιάδες συναυλίες.
Εκδηλώσεις από ΚΛΑΣΣΙΚΗ, JAZZ, HIP-HOP, ROCK μέχρι και την ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ..........
μουσική λαμβάνουν χώρα όλες δωρεάν για το κοινό, καθώς το κόστος των συναυλιών είναι προσφορά των υποστηρικτών της Γιορτής. Άλλωστε, η Γιορτή της Μουσικής ανήκει στους μουσικούς αλλά ανήκει εξ’ ίσου στα εκατομμύρια πολιτών όλων των ηλικιών και κοινωνικών τάξεων!
Από μία απλή γιορτή στο Παρίσι το 1982, έφτασε να είναι σήμερα μια γιορτή ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό γεγονός που διεξάγεται σε περισσότερες από 22 χώρες από την Ιρλανδία έως το Καζακστάν, και τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο. Ενδεικτικά σας αναφέρουμε ότι πέρυσι στις 21 Ιουνίου έγιναν στη Γαλλία περισσότερες από 12.000 εκδηλώσεις! Συνολικά για το 2003, καταγράφηκαν περισσότερες από 25.000 εκδηλώσεις στην Ευρώπη αναδεικνύοντας την στην μεγαλύτερη κοινή πολιτιστική διοργάνωση και διοργανώθηκαν εκδηλώσεις σε άλλες 115 χώρες.
Την μεγάλη επιτυχία της Γιορτής προσδίδουν οι δεκάδες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που διεξάγονται παράλληλα σε διάφορα σημεία της κάθε πόλης. Εκείνη την ημέρα όλα λειτουργούν για χάρη της μουσικής. Μεταξύ άλλων, η αστυνομία και το δημοτικό συμβούλιο επιτρέπουν την ηχορύπανση, οι συγκοινωνίες διαμορφώνουν ειδικά δρομολόγια με ημερήσιο εισιτήριο που συνδέουν όλες τις κεντρικές εκδηλώσεις, ενώ παλιότερα τα ταχυδρομεία εκδώσαν ειδικό γραμματόσημο.
Το Δίκτυο της Ευρωπαϊκης Γιορτής
Το 1997 η υπογραφή της Συμφωνίας της Βουδαπέστης, μεταξύ των μεγάλων Ευρωπαϊκών Δήμων και των συντονιστικών γραφείων τους, προώθησε δυναμικά τη Γιορτή στα Ευρωπαϊκά κράτη της κοινότητας. Δημιουργήθηκε λοιπόν, ένα ευρωπαϊκό δίκτυο μεταξύ συντονιστικών γραφείων και δήμων με σκοπό την στενότερη συνεργασία και πανευρωπαϊκή προβολή των εκδηλώσεων, δήμων και υποστηρικτών.
Το δίκτυο των μεγάλων αυτών Ευρωπαϊκών Δήμων (Βαρκελώνη, Βερολίνο, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ, Λοζάννη, Λουξεμβούργο, Νάπολη, Παρίσι, Πράγα, Ρώμη, Σαραγόσα, Χάγη κ.α.), υποστηριζόμενο πάντα από τα αντίστοιχα Υπουργεία Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προώθησε δυναμικά τη γιορτή με εκδηλώσεις και πολιτιστικές συναντήσεις διεθνούς εμβέλειας και είναι σήμερα η μεγαλύτερη κοινή γιορτή στην Ευρώπη.
Από το 1982, κάθε 21η Ιουνίου -συμβολική ημερομηνία λόγω του καλοκαιρινού ηλιοστάσιου- με πρωτοβουλία του Γάλλου τότε Υπουργού πολιτισμού κυρίου Jack Lang και την οικονομική υποστήριξη του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και σε συνεργασία με τον Δήμο του Παρισιού, γιορτάζεται η Ημέρα της Μουσικής.
Η Γιορτή της Μουσικής είναι πλέον ένας θεσμός που από το 1985 εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα, με τον ίδιο σκοπό και με τους ίδιους κανόνες. Η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1985, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη είναι η πρώτη πόλη εκτός Γαλλίας στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή.
Στην «Γιορτή της Μουσικής», ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κάθε είδους, κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα, αίθουσες κ.α. και παρουσιάζουν στις 21 Ιουνίου αφιλοκερδώς χιλιάδες συναυλίες.
Εκδηλώσεις από ΚΛΑΣΣΙΚΗ, JAZZ, HIP-HOP, ROCK μέχρι και την ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ..........
μουσική λαμβάνουν χώρα όλες δωρεάν για το κοινό, καθώς το κόστος των συναυλιών είναι προσφορά των υποστηρικτών της Γιορτής. Άλλωστε, η Γιορτή της Μουσικής ανήκει στους μουσικούς αλλά ανήκει εξ’ ίσου στα εκατομμύρια πολιτών όλων των ηλικιών και κοινωνικών τάξεων!
Από μία απλή γιορτή στο Παρίσι το 1982, έφτασε να είναι σήμερα μια γιορτή ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό γεγονός που διεξάγεται σε περισσότερες από 22 χώρες από την Ιρλανδία έως το Καζακστάν, και τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο. Ενδεικτικά σας αναφέρουμε ότι πέρυσι στις 21 Ιουνίου έγιναν στη Γαλλία περισσότερες από 12.000 εκδηλώσεις! Συνολικά για το 2003, καταγράφηκαν περισσότερες από 25.000 εκδηλώσεις στην Ευρώπη αναδεικνύοντας την στην μεγαλύτερη κοινή πολιτιστική διοργάνωση και διοργανώθηκαν εκδηλώσεις σε άλλες 115 χώρες.
Την μεγάλη επιτυχία της Γιορτής προσδίδουν οι δεκάδες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που διεξάγονται παράλληλα σε διάφορα σημεία της κάθε πόλης. Εκείνη την ημέρα όλα λειτουργούν για χάρη της μουσικής. Μεταξύ άλλων, η αστυνομία και το δημοτικό συμβούλιο επιτρέπουν την ηχορύπανση, οι συγκοινωνίες διαμορφώνουν ειδικά δρομολόγια με ημερήσιο εισιτήριο που συνδέουν όλες τις κεντρικές εκδηλώσεις, ενώ παλιότερα τα ταχυδρομεία εκδώσαν ειδικό γραμματόσημο.
Το Δίκτυο της Ευρωπαϊκης Γιορτής
Το 1997 η υπογραφή της Συμφωνίας της Βουδαπέστης, μεταξύ των μεγάλων Ευρωπαϊκών Δήμων και των συντονιστικών γραφείων τους, προώθησε δυναμικά τη Γιορτή στα Ευρωπαϊκά κράτη της κοινότητας. Δημιουργήθηκε λοιπόν, ένα ευρωπαϊκό δίκτυο μεταξύ συντονιστικών γραφείων και δήμων με σκοπό την στενότερη συνεργασία και πανευρωπαϊκή προβολή των εκδηλώσεων, δήμων και υποστηρικτών.
Το δίκτυο των μεγάλων αυτών Ευρωπαϊκών Δήμων (Βαρκελώνη, Βερολίνο, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ, Λοζάννη, Λουξεμβούργο, Νάπολη, Παρίσι, Πράγα, Ρώμη, Σαραγόσα, Χάγη κ.α.), υποστηριζόμενο πάντα από τα αντίστοιχα Υπουργεία Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προώθησε δυναμικά τη γιορτή με εκδηλώσεις και πολιτιστικές συναντήσεις διεθνούς εμβέλειας και είναι σήμερα η μεγαλύτερη κοινή γιορτή στην Ευρώπη.
Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής (1)
Ο ορισμός που έχει προταθεί για τη Μουσική από τους εθνομουσικολόγους και τους κοινωνιολόγους της μουσικής είναι "ήχος οργανωμένος με ανθρώπινο τρόπο".
Η Δυτική Μουσική ορίζεται συχνά ως η Τέχνη και η Επιστήμη που ασχολείται με τους ήχους.
Ο διαχωρισμός αυτός της Θεωρίας και της Πράξης καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι με τον όρο Μουσική εννοούσαν αρχικά την Ποίηση, το Μέλος και τον Χορό, ως αδιάσπαστη ενότητα τεχνών που καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στο Θέατρο, ενώ την θεωρία της Μουσικής την εξέφραζε ο κλάδος της Αρμονικής.
Ο διαχωρισμός αυτός υιοθετήθηκε και καλλιεργήθηκε από την δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό και έτσι σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ως Τέχνη, έρχεται να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει, με τους ήχους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ψυχικές του καταστάσεις.
Ως Επιστήμη, εξετάζει την προέλευση, την παραγωγή, τη ......
διάταξη, το ύψος, τη διάρκεια, την ένταση και τη χροιά των ήχων, καθώς και τη μεταξύ τους σύνδεση. Σε αυτόν τον τομέα αναπτύχθηκαν η Μορφολογία, η Μουσικολογία, η Εθνομουσικολογία, η Ιστορία της Μουσικής και η Ακουστική ως ξεχωριστές επιστήμες.
Τα ηχητικά στοιχεία, γίνονται μουσική, μόνο χάρη στην οργάνωσή τους. Χρειάζεται ένας άνθρωπος, ο οποίος κάποιες φορές αναγνωρίζεται από το περιβάλλον του ως προικισμένος με ειδικά προσόντα και με γνώση, για να αποφασίσει πώς θα οργανώσει κάποιους συγκεκριμένους ή μη ήχους της επιλογής του μέσα σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα. Ο τρόπος με τον οποίον οργανώνει ο άνθρωπος το ηχητικό υλικό, παράγοντας μουσική, εξαρτάται από την αλληλεπίδρασή του με το φυσικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον, από φυσικόυς νόμους όπως η συμμετρία, η περιοδικότητα, η επανάληψη, η ταλάντευση, η ηχώ, αλλά και πιθανόν από αστάθμητους παράγοντες.
Η Μουσική είναι τόσο παλιά όσο και η Γλώσσα. Ουσιαστικά εξελίχθηκε παράλληλα με τον άνθρωπο. Όμως, ο έναρθρος λόγος, ποτέ δεν μπόρεσε να αποδώσει όλες τις αποχρώσεις των υποκειμενικών, προσωπικών, ανθρώπινων σκέψεων και συναισθημάτων. Γι' αυτό και ο άνθρωπος ανέπτυξε ένα άλλο ηχητικό μέσο για να εκδηλώνεται και να εκφράζεται: τον Μουσικό Λόγο.
Όπως η Γλώσσα χρησιμεύει για την έκφραση των παραστάσεων, των εννοιών, για την ονομασία των πραγμάτων, έτσι, και η Μουσική, αποδεικνύεται μία απαραίτητη ανάγκη τής ζωής, διερμηνεύοντας την ανθρώπινη ύπαρξη σε όλες τις εκφάνσεις της.
Στην δυτική Ευρώπη, η μουσική εξελίχθηκε από τη Μονοφωνία ως την Πολυφωνία και την Ομοφωνία, από την εξάρτησή της από το ποιητικό κείμενο - κυρίως θρησκευτικού, αρχικά, περιεχομένου - έως την ανεξαρτητοποίηση της μουσικής από την γλώσσα μέσω της Ενόργανης Μουσικής, από τις πρώτες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ορθολογικού συστήματος σημειογραφίας με τον Βοήθιο, κατά τον 5ο αιώνα, μέχρι την Τονική Μουσική και από εκεί στην Ατονικότητα στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο επινοήθηκαν επίσης και τελειοποιήθηκαν μία σειρά από συστήματα Μουσικής Σύνθεσης, όπως, η Αντίστιξη ή Κοντραπούντο, η Φούγκα, η Αρμονία, ο Δωδεκαφθογγισμός ή Σειραϊσμός.
Η στενή σχέση που είχε και έχει ο άνθρωπος με τη μουσική, επιβεβαιώνεται από το πλήθος των συνθέσεων που υπάρχουν, για κάθε περίσταση της ζωής: θρησκευτικοί ύμνοι, χοροί, φυσιολατρικά τραγούδια, μοιρολόγια, νανουρίσματα, εμβατήρια, πολιτικά τραγούδια, τραγούδια της τάβλας, του γλεντιού, που μιλούν για τις χαρές και τις λύπες, από τη γέννηση ως τον θάνατο, μέχρι τα μνημειώδη έργα υψηλής διανοητικής σκέψης.
Την αξία της κατανόησαν και ύμνησαν μεγαλοφυΐες του πνεύματος, όπως, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ρομαίν Ρολλάν, ο Καρτέσιος, ο Γκαίτε, ο Μπετόβεν, ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκι κ.α., καθώς, φυσικά, και οι λαοί με τα παραδοσιακά τους τραγούδια.
Όσο χρειάζεται κανείς να κατακτήσει ειδικές γνώσεις προκειμένου να μελετήσει, να αναλύσει και, κατ' επέκταση να κατανοήσει ένα μουσικό έργο, άλλο τόσο, το μόνο που χρειάζεται για να το απολαύσει, είναι να διαθέσει ορισμένο χρόνο για την ακρόασή του. Η αισθητική απόλαυση που εξάγει ο ακροατής από ένα μουσικό έργο εξαρτάται όμως σε μεγάλο βαθμό από τον μουσικό πολιτισμό στον οποίο έχει μεγαλώσει και από τα μουσικά ύφη με τα οποία είναι εξοικειωμένος.
Δύο ακροατές με διαφορετικό μουσικό πολιτισμικό υπόβαθρο, για παράδειγμα ένας Γερμανός και ένας Ινδός, είναι δύσκολο να εξάγουν και οι δύο τα ίδια αισθητικά συμπεράσματα ακούγοντας την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν ή μια ινδική ράγκα.
Η Μουσική δεν ανήκει στους "ειδικούς". Είναι πανανθρώπινη, παγκόσμια, διαχρονική πολιτισμική αξία. Το ίδιο ισχύει για τα μεγάλα πνευματικά έργα, που μας χάρισαν οι πιο προικισμένοι από τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές της: ανήκουν στο σύνολο της ανθρωπότητας, στον κάθε ένα από εμάς, αποτελούν κληρονομιά μας.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει το μουσικό του αισθητήριο. Αρκεί να στρέψει το ενδιαφέρον του.
Να εμπιστευτεί τις αισθήσεις του. Να αφιερώσει λίγες ώρες για να ακούσει, συγκεντρωμένος, ό,τι πιο όμορφο δημιούργησε ο ανθρώπινος νους.
Η Δυτική Μουσική ορίζεται συχνά ως η Τέχνη και η Επιστήμη που ασχολείται με τους ήχους.
Ο διαχωρισμός αυτός της Θεωρίας και της Πράξης καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι με τον όρο Μουσική εννοούσαν αρχικά την Ποίηση, το Μέλος και τον Χορό, ως αδιάσπαστη ενότητα τεχνών που καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στο Θέατρο, ενώ την θεωρία της Μουσικής την εξέφραζε ο κλάδος της Αρμονικής.
Ο διαχωρισμός αυτός υιοθετήθηκε και καλλιεργήθηκε από την δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό και έτσι σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ως Τέχνη, έρχεται να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει, με τους ήχους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ψυχικές του καταστάσεις.
Ως Επιστήμη, εξετάζει την προέλευση, την παραγωγή, τη ......
διάταξη, το ύψος, τη διάρκεια, την ένταση και τη χροιά των ήχων, καθώς και τη μεταξύ τους σύνδεση. Σε αυτόν τον τομέα αναπτύχθηκαν η Μορφολογία, η Μουσικολογία, η Εθνομουσικολογία, η Ιστορία της Μουσικής και η Ακουστική ως ξεχωριστές επιστήμες.
Τα ηχητικά στοιχεία, γίνονται μουσική, μόνο χάρη στην οργάνωσή τους. Χρειάζεται ένας άνθρωπος, ο οποίος κάποιες φορές αναγνωρίζεται από το περιβάλλον του ως προικισμένος με ειδικά προσόντα και με γνώση, για να αποφασίσει πώς θα οργανώσει κάποιους συγκεκριμένους ή μη ήχους της επιλογής του μέσα σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα. Ο τρόπος με τον οποίον οργανώνει ο άνθρωπος το ηχητικό υλικό, παράγοντας μουσική, εξαρτάται από την αλληλεπίδρασή του με το φυσικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον, από φυσικόυς νόμους όπως η συμμετρία, η περιοδικότητα, η επανάληψη, η ταλάντευση, η ηχώ, αλλά και πιθανόν από αστάθμητους παράγοντες.
Η Μουσική είναι τόσο παλιά όσο και η Γλώσσα. Ουσιαστικά εξελίχθηκε παράλληλα με τον άνθρωπο. Όμως, ο έναρθρος λόγος, ποτέ δεν μπόρεσε να αποδώσει όλες τις αποχρώσεις των υποκειμενικών, προσωπικών, ανθρώπινων σκέψεων και συναισθημάτων. Γι' αυτό και ο άνθρωπος ανέπτυξε ένα άλλο ηχητικό μέσο για να εκδηλώνεται και να εκφράζεται: τον Μουσικό Λόγο.
Όπως η Γλώσσα χρησιμεύει για την έκφραση των παραστάσεων, των εννοιών, για την ονομασία των πραγμάτων, έτσι, και η Μουσική, αποδεικνύεται μία απαραίτητη ανάγκη τής ζωής, διερμηνεύοντας την ανθρώπινη ύπαρξη σε όλες τις εκφάνσεις της.
Στην δυτική Ευρώπη, η μουσική εξελίχθηκε από τη Μονοφωνία ως την Πολυφωνία και την Ομοφωνία, από την εξάρτησή της από το ποιητικό κείμενο - κυρίως θρησκευτικού, αρχικά, περιεχομένου - έως την ανεξαρτητοποίηση της μουσικής από την γλώσσα μέσω της Ενόργανης Μουσικής, από τις πρώτες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ορθολογικού συστήματος σημειογραφίας με τον Βοήθιο, κατά τον 5ο αιώνα, μέχρι την Τονική Μουσική και από εκεί στην Ατονικότητα στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο επινοήθηκαν επίσης και τελειοποιήθηκαν μία σειρά από συστήματα Μουσικής Σύνθεσης, όπως, η Αντίστιξη ή Κοντραπούντο, η Φούγκα, η Αρμονία, ο Δωδεκαφθογγισμός ή Σειραϊσμός.
Η στενή σχέση που είχε και έχει ο άνθρωπος με τη μουσική, επιβεβαιώνεται από το πλήθος των συνθέσεων που υπάρχουν, για κάθε περίσταση της ζωής: θρησκευτικοί ύμνοι, χοροί, φυσιολατρικά τραγούδια, μοιρολόγια, νανουρίσματα, εμβατήρια, πολιτικά τραγούδια, τραγούδια της τάβλας, του γλεντιού, που μιλούν για τις χαρές και τις λύπες, από τη γέννηση ως τον θάνατο, μέχρι τα μνημειώδη έργα υψηλής διανοητικής σκέψης.
Την αξία της κατανόησαν και ύμνησαν μεγαλοφυΐες του πνεύματος, όπως, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ρομαίν Ρολλάν, ο Καρτέσιος, ο Γκαίτε, ο Μπετόβεν, ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκι κ.α., καθώς, φυσικά, και οι λαοί με τα παραδοσιακά τους τραγούδια.
Όσο χρειάζεται κανείς να κατακτήσει ειδικές γνώσεις προκειμένου να μελετήσει, να αναλύσει και, κατ' επέκταση να κατανοήσει ένα μουσικό έργο, άλλο τόσο, το μόνο που χρειάζεται για να το απολαύσει, είναι να διαθέσει ορισμένο χρόνο για την ακρόασή του. Η αισθητική απόλαυση που εξάγει ο ακροατής από ένα μουσικό έργο εξαρτάται όμως σε μεγάλο βαθμό από τον μουσικό πολιτισμό στον οποίο έχει μεγαλώσει και από τα μουσικά ύφη με τα οποία είναι εξοικειωμένος.
Δύο ακροατές με διαφορετικό μουσικό πολιτισμικό υπόβαθρο, για παράδειγμα ένας Γερμανός και ένας Ινδός, είναι δύσκολο να εξάγουν και οι δύο τα ίδια αισθητικά συμπεράσματα ακούγοντας την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν ή μια ινδική ράγκα.
Η Μουσική δεν ανήκει στους "ειδικούς". Είναι πανανθρώπινη, παγκόσμια, διαχρονική πολιτισμική αξία. Το ίδιο ισχύει για τα μεγάλα πνευματικά έργα, που μας χάρισαν οι πιο προικισμένοι από τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές της: ανήκουν στο σύνολο της ανθρωπότητας, στον κάθε ένα από εμάς, αποτελούν κληρονομιά μας.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει το μουσικό του αισθητήριο. Αρκεί να στρέψει το ενδιαφέρον του.
Να εμπιστευτεί τις αισθήσεις του. Να αφιερώσει λίγες ώρες για να ακούσει, συγκεντρωμένος, ό,τι πιο όμορφο δημιούργησε ο ανθρώπινος νους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)