Γιατί δεν θα ψηφίσω Απόστολο Τζιτζικώστα

Από το Ριζόπουλος Post

Αγαπητέ Απόστολε,

Κατά την νευρική και εν πολλοίς απογοητευτική προεκλογική περίοδο, ξεδίπλωσες όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και του «πολιτικού κεφαλαίου» που διαθέτεις, όλα εκείνα τα στοιχεία δηλαδή που για έναν ορθολογικά σκεπτόμενο ψηφοφόρο, υπό κανονικές συνθήκες, θα λειτουργούσαν αντιστρόφως ανάλογα της στήριξης στο πρόσωπο σου.

Φρόντισες από την πρώτη στιγμή να τονίσεις τρία από τα χαρακτηριστικά .......

που πιστεύεις ότι σε διακρίνουν: την ανανέωση που η ηλικία σου φέρνει, το όραμα που πιστεύεις ότι έχεις συγκροτήσει και την ανάγκη για ενότητα που εσύ πιστεύεις ότι πρεσβεύεις.

Τίποτα όμως από αυτά δεν επαληθεύτηκε στην προεκλογική περίοδο. Η ανανέωση που βαρύγδουπα διαφήμιζες κατέρρευσε από την στιγμή που άρχισες να μιλάς στα τηλεοπτικά κανάλια. Ο κενός πολιτικός λόγος σου, η παντελής έλλειψη πολιτικών επιχειρημάτων πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που ετίθεντο στο τραπέζι, η συστηματική αποφυγή του συγκεκριμένου και η προτίμηση σε ασφαλείς γενικολογίες, όχι μόνο ήλθαν σε πλήρη σύγκρουση με το ιδεολόγημα σου περί ανανέωσης αλλά σε κατέστησαν καθαρό εκπρόσωπο της ίδιας της παλαιοκομματικής πρακτικής που εσύ υποτίθεται ότι θέλεις να καταργήσεις.

Για παράδειγμα, φράσεις όπως «είτε το θέλουν είτε όχι ο επόμενος Πρόεδρος θα είναι Μακεδόνας», είτε θυμό είτε γέλιο μπορούν να προκαλέσουν. Θυμό γιατί βλέπεις έναν νέο πολιτικό να αξιοποιεί με τον χειρότερο λαϊκιστικό τρόπο το χαρτί της καταγωγής του και γέλιο γιατί παρατηρείς την απόγνωση αποτυπωμένη σε δηλώσεις «τύπου Ψωμιάδη» ή και χειρότερα. Το νέο δεν μπορεί να μιλά όπως οι πολιτευτές της δεκαετίας του 90΄ ούτε μπορεί να κρύβεται πίσω από αοριστολογίες μόνο και μόνο για να μην θίξουμε προεκλογικά τα κακώς κείμενα «και να τους έχουμε όλους μαζί μας». Αυτό κάποτε πουλούσε. Σήμερα μένει στο ράφι Απόστολε…

Σε παρακολούθησα στενά και με επιμονή όλη αυτή την περίοδο. Το όραμα που θέλεις να φέρεις στην πολιτική ζωή του τόπου αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα συνονθύλευμα ξεφτισμένων πολιτικών συνθημάτων μαζί με δόσεις μετέωρης ελπίδας και αισιοδοξίας βασισμένης σε σύννεφα άγνοιας κινδύνου. Δεν πρότεινες λύσεις στα προβλήματα, δεν ακούσαμε την άποψη σου για το μέγεθος του κράτους, για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, για την ανάγκη μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού, για την βελτίωση της επιχειρηματικότητας μέσα από συγκεκριμένες δράσεις. Δεν ακούσαμε καν ξεκάθαρες θέσεις για τα εθνικά μας θέματα. Όλοι είμαστε υπέρ των επενδύσεων, υπέρ του επιχειρείν, υπέρ της βελτίωσης της Δημόσιας Διοίκησης. Το ζητούμενο είναι πώς οι επιδιώξεις μετουσιώνονται σε πολιτικές πράξεις και σε αυτό περιμένουμε ακόμη να απαντήσεις Απόστολε…

Από την στιγμή που η πραγματική ανανέωση πάει περίπατο και ο λαϊκισμός κατακλύζει τον πολιτικό σου λόγο, οι πιθανότητες διατήρησης της ενότητας της παράταξης αρχίζουν και λιγοστεύουν, σωστά; Από την πρώτη στιγμή αποφάσισες να συγκρουσθείς με τους αντιπάλους σου όχι με όρους ανανέωσης των πολιτικών προτεραιοτήτων της παράταξης αλλά με όρους ηλικιακής ανανέωσης και εκκαθάρισης των παλαιών. Τραγικό παράδειγμα το τελευταίο τηλεοπτικό σποτ όπου σε εμφανίζει ως εκπρόσωπο της ανανέωσης απέναντι σε έναν εκπρόσωπο του παλαιού με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του νυν προέδρου της Ν.Δ. Πως θα διασφαλιστεί άραγε η ενότητα της παράταξης όταν την ίδια στιγμή απροκάλυπτα κατακρίνεις συνολικά τα παλαιά στελέχη της για αναχρονισμό και ταύτιση με το μαύρο παρελθόν; Η απάντηση είναι προφανής. Δεν μπορεί να συμβεί. Και για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, είμαι από τους πρώτους που θα μιλήσει για ανάγκη εισόδου νέων στελεχών στην παράταξη. Όχι όμως με όρους μαζικής εκκαθάρισης των παλαιοτέρων επειδή απλά είναι 10-20 χρόνια μεγαλύτεροι μου. Μπορεί και πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ της ουσιαστικής πολιτικής ανανέωσης της παράταξης, η οποία θα εκπροσωπείται από νεώτερα στελέχη αλλά και από όσους παλαιούς πιστεύουν σε μια νέα πολιτική πρόταση. Αυτό δεν το ακούσαμε απο εσένα ούτε το είδαμε στο σποτάκι σου. Εκτός και αν εννοούσες την διατήρηση της ενότητας για ένα κόμμα του 10%. Αν εννοούσες αυτό τότε ναι μπορεί και να το πετύχεις…

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ένα και μόνο πράγμα. Ότι όταν η φιλοδοξία τρέχει γρηγορότερα από την ικανότητα σου τότε είτε θα προκαλέσεις κίνδυνο για τον εαυτό σου είτε για τους γύρω σου. Και στην πολιτική ζωή της χώρας έχει συμβεί δυστυχώς πολλές φορές να την πληρώσουν εκείνοι που δεν έφταιγαν εξαιτίας της αποκάλυψης του πραγματικού κενού ενός πολιτικού μετεκλογικά.

Το ζητούμενο είναι η ουσία να κερδίσει την επικοινωνία σε αυτές τις εκλογές. Το σύνθημα να υποσκελιστεί από την συγκεκριμένη πολιτική πρόταση απέναντι στα προβλήματα της χώρας. Και η γενικολογία να κλειστεί στο ίδιο χρονοντούλαπο με τον λαϊκισμό και το ψέμα.Αν σε κάτι πρέπει να διακρίνεται η κεντροδεξιά παράταξη Απόστολε είναι στο γεγονός ότι η αλήθεια έχει προτεραιότητα έναντι του ψέματος και η επίλυση του προβλήματος έχει μεγαλύτερη αξία από την διαιώνιση του. Διαφορετικά η Νέα Δημοκρατία θα συνεχίσει να ταυτίζεται αξιακά με την πασοκική πρακτική των τελευταίων 30 χρόνων. Απλώς θα έχει άλλο χρώμα…

Την Κυριακή θα είμαι από αυτούς που θα πάνε να ψηφίσουν για τον νέο ηγέτη της Κεντροδεξιάς. Η επικράτηση ενός καταφανώς ακατάλληλου πολιτικού για το συγκεκριμένο θεσμικό αξίωμα θα αποτελέσει ισχυρό χτύπημα για το μέλλον μιας ολόκληρης πολιτικής γενιάς. Η γενιά των 30αρηδων θα κατηγορηθεί για ένα πολιτικό πείραμα που απέτυχε, για την επιλογή ενός συνομήλικου πολιτικού που δεν κατάφερε ούτε να ενώσει ούτε να εμπνεύσει αλλά αντίθετα να διασπάσει και να αποτύχει στην πράξη. Θα επωμιστούμε το βάρος της δικής σου αποτυχίας γιατί η γενίκευση θα είναι λογικό επακόλουθο. Και οι πραγματικά άξιοι θα κληθούν να απολογηθούν για μια αποτυχία για την οποία δεν έφταιξαν. Είναι κάτι που δεν το θέλω ούτε για εμένα ούτε για την γενιά που καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Δυστυχώς αποτελείς παράδειγμα πολιτικού που εύχεσαι να μην βρεθεί την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος, όχι γιατί φοβάμαι αυτά που θα πετύχεις αλλά γιατί είμαι σίγουρος για την αποτυχία σου.

Καλή επιτυχία Απόστολε…