Του πρώην Διαχειριστή μας.Ο χειρισμός που διάφοροι τοπικοί παράγοντες ακολούθησαν στο ζήτημα της δημιουργίας λιγνιτωρυχείων στην Κορώνη δημιουργεί μια εικόνα του πρωθυπουργού πολύ κατώτερη των περιστάσεων που ο τελευταίος καλείται να υπηρετήσει με επιτυχία για τη σωτηρία της χώρας.
Η άρνηση του Σαμαρά να απαντήσει σε ..........
σχετική επιστολή που του είχε αποστείλει ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου αναφορικά με την εν λόγω επένδυση μπορεί σήμερα να ερμηνευτεί με δύο τρόπους: είτε ο πρωθυπουργός δεν θεωρεί ενδιαφέρον ένα τέτοιο θέμα είτε δεν θέλει να διατυπώσει δημόσια την άποψή του, αλλά με ευανάγνωστους τρόπους να οδηγήσει τις εξελίξεις στο επιθυμητό για εκείνον πολιτικό αποτέλεσμα.
Το να μην τον ενδιαφέρει είναι μια άποψη. Και ίσως είναι και το ορθότερο να μην θέλει να εμπλακεί σε μια υπόθεση που και στα δικά του χωράφια «υψηλής» πολιτικής δεν κινείται και εξελίσσεται και σε καυτή πολιτική πατάτα που απειλεί να κάψει τα χέρια όποιου την κρατήσει. Αν όμως ισχύει το σενάριο που διακινείται τις τελευταίες ημέρες ότι ο επικεφαλής της μειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου, Δημήτρης Δράκος τηλεφωνούσε στους συμβούλους και έλεγε ότι είναι εντολή Σαμαρά να καταψηφίσουν την επένδυση και ότι ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ Μεσσηνίας, αλλά και ο Δεσπότης (!) έφτασαν να στείλουν επιστολή στον Τατούλη μετά από πρόσταγμα Σαμαρά, τότε ο πρωθυπουργός της Συγκυβέρνησης εμφανίζεται τραγικά ανακόλουθος και οι πολιτικοί του φίλοι θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτικοί.
Τι εννοούμε; Αντιγράφουμε ενδεικτικά από το Ζάππειο 3:
«Τέρμα, λοιπόν, με το παρελθόν. Ας κοιτάξουμε από δω και μπρος τι γίνεται…
Το πρώτο πράγμα που λέμε, είναι ότι η Ελλάδα έχει Πλούτο ανεκμετάλλευτο. Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα.Κι εδώ είναι το παράδοξο: η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα που την κατάντησαν… υπερχρεωμένη!Ποιά είναι η περιουσία της χώρας μας: Είναι ο φυσικός της πλούτος. Είναι ο ορυκτός της πλούτος. Είναι τα ενεργειακά της αποθέματα. Έχουμε μοναδικό ορυκτό πλούτο, από βιομηχανικά μέταλλα μέχρι χρυσό και «σπάνιες γαίες». Κι όμως, δεν έχουμε ορυχεία, ή έχουμε ελάχιστα...» Και αυτή ήταν η πρώτη επισήμανση του κ. Σαμαρά…
Για να συνοψίσουμε. Δεν ενδιαφέρει κανέναν η εν λόγω επένδυση συγκεκριμένα. Απλά η θλιβερή διαπίστωση είναι ότι μιλούμε για ανάπτυξη, χωρίς να ξέρουμε επί της ουσίας τι λέμε. Βαυκαλιζόμαστε να μιλούμε για την πλούσια χώρα μας, με τα ενεργειακά και τουριστικά φιλέτα που τελικώς μένουν ανεκμετάλλευτα επειδή ο ένας ή ο άλλος έχουν απέναντι συμφέροντα (ποιος έχει μεγάλες εκτάσεις απέναντι από τις εν λόγω περιοχές και ποιοι πολιτικοί υπηρετούν τον εν λόγω επιχειρηματία ως υπάλληλοι) ή ταυτόχρονα δημόσιες παραλίες αφήνονται να ρημάζουν για να πουληθούν κι αυτές για ένα κομμάτι ψωμί.
Τέλος, επιβεβαιωνόμαστε για ακόμη μια φορά όσοι λέμε ότι στο δια ταύτα όλοι κωλώνουν. Να βγει ο φυσικός πλούτος της χώρας, αλλά όχι στην Πύλο. Λες και ο Θεός θα ρωτούσε πού θα χωροθετούσε το φυσικό ορυκτό πλούτο της μιας ή της άλλης περιοχής. Σε όλες τις χώρες του κόσμου ισχύει το εξής: όπου έχει χωροθετήσει η φύση τον δικό της ορυκτό πλούτο, αυτή η χωροθέτηση υπερβαίνει την όποια άλλη ανθρώπινη. Άλλωστε, όλη η χώρα τουριστικό φιλέτο είναι.
Πάντως ο κ. Σαμαράς ενδεχομένως να αναγκαστεί να μιλήσει επί του θέματος, όταν αυτό καταλήξει στο ΥΠΕΚΑ και τότε θα τον ακούσουμε όλοι με ενδιαφέρον. Το πρόβλημα είναι ότι τότε θα τον ακούει και η Τρόικα, στην οποία άλλα λένε κατ’ ιδίαν και άλλα στις τοπικές κοινωνίες που πουλάνε εύκολες εξυπηρετήσεις και τσαμπουκάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.