Απάντηση απέστειλε σήμερα το απόγευμα η κ. Παντελάκη σχετικά με την χθεσινή ανάρτηση - κριτική που της ασκήθηκε για την συμμετοχή της σε μια σύσκεψη για την σχεδίαση του μέλλοντος του τόπου μας απουσία των εκλεγμένων από την Φιλιατρινή κοινωνία εκπροσώπων της.
Καλωσορίζω την απάντηση της και σε νεότερη ανάρτηση θα ανταπαντήσω στα γραφόμενα της.
Ας δούμε λοιπόν τι λέει:....
ΦΙΛΙΑΤΡΑ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016
Χάρη…
Δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζεσαι δημόσια για μένα με αυτό το ύφος και αυτό το μένος….
Είναι γνωστό ότι έχουμε επιλέξει διαφορετικό τρόπο να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας στην κοινωνική ζωή …. Εγώ με την ενεργή συμμετοχή και δράση μου στα κοινά της πόλης μας, κι όχι μόνο, κι εσύ με την κριτική σου…
Εκφράζεις την απορία, με επιθετικό και προσβλητικό ύφος, πως συμμετείχα εγώ στη σύσκεψη, η μη εκλεγμένη, εγώ που ο κόσμος δια της ψήφου του με έστειλε σπίτι μου….
Λάθος!! Όχι Χάρη μου…. Καμιά ψήφος δεν θα να με στείλει σπίτι μου….
Είμαι παρούσα στη ζωή της πόλης από το 1983 που εγκαταστάθηκα στα Φιλιατρά. Ναι, δεν έχω εκλεγεί… Ωστόσο είμαι παρούσα και ενεργή στην πολιτική και στην κοινωνική ζωή της πόλης. Δεν έχω ανάγκη μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο γι αυτό… Ούτε για να εκφράζω θέσεις και απόψεις! Έχω θεσμικό ρόλο. Είμαι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φιλοπροόδων (ενός συλλόγου που φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια πολιτιστικής δράσης κι έχει τιμηθεί με Βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών), είμαι προϊσταμένη στο 1ο Νηπιαγωγείο Φιλιατρών και Αντιπρόεδρος στην Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Τριφυλίας.
Καμαρώνω για το Σύλλογο Φιλοπροόδων! Καμαρώνω για την ιστορία του, τη δραστηριότητά του, τους ανθρώπους του! Τον υπηρετώ από το 1994. Από το 2000 ως πρόεδρος. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πως αυτός ο Σύλλογος, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δραστηριότητές του, πως διατηρείται δραστήριος και είναι παντού παρών; Με δουλειά Χάρη μου! Όχι με κριτική!
Είμαι περήφανη για το σχολείο μου! Είναι το απόλυτο προσωπικό μου αποτύπωμα! Ένα σχολείο που ενήργησα στο να κτιστεί, κι ήταν το πρώτο από όλα τα σχολεία που κτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στα Φιλιατρά. Είναι από τα λειτουργικότερα και καλύτερα εξοπλισμένα δημόσια νηπιαγωγεία. Κι έχω δουλέψει πολύ Χάρη γι αυτό! Πέρα από τις συμβατικές δημοσιοϋπαλληλικές μου υποχρεώσεις!
Για τη θητεία μου στην Κοινωφελή Επιχείρηση έχω εισπράξει τις καλύτερες κριτικές. Κατά ομολογία πολλών, ήμουν από τους πιο εργατικούς και αποτελεσματικούς συμβούλους στην προηγούμενη δημοτική περίοδο. Με τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε δεν μπορώ να πω ότι πραγματοποίησα το όραμά μου. Όμως άφησα πίσω μου μια παρακαταθήκη για τη συνέχεια και άξιους συνεργάτες. Και όπως θα θυμάσαι η θέση που κατείχα ήταν έμμισθη. Όμως ποτέ δεν εισέπραξα την αντιμισθία μου. Από ιδεολογία, όχι γιατί είμαι από τους πλούσιους πολίτες αυτού του Δήμου…
Είμαι από αυτούς που επέλεξαν να ζήσουν σε αυτήν την πόλη. Την αγάπησα και την υπηρετώ με συνέπεια σε διάρκεια, ανιδιοτέλεια και όραμα. Γιατί έτσι πιστεύω ότι πρέπει να είναι ένας πολίτης. Κι εγώ αισθάνομαι πολίτης. Είναι λίγα, πολύ λίγα όλα για τα οποία θα κληθώ να απολογηθώ… Αλλά εγώ για αυτά είχα εντολή. Και ξέρεις δεν ήταν και πολύ εύκολο… Χωρίς το όνομα μιας οικογένειας, χωρίς πολιτικούς ή δημοτικούς προστάτες να με στηρίζουν ή να με προωθούν…. Μόνο με δουλειά… Με αντοχές που πολλές φορές ξέφυγαν από τα όριά τους, με ωράρια που δεν μπορείς να τα φανταστείς… Με μια οικογένεια που κι εκεί δε στάθηκα λιγότερη από καμιά άλλη γυναίκα… Γυναίκα και ξένη στην περιοχή…. Θανατηφόρος συνδυασμός…
Στην απορία σου γιατί να συμμετέχω στο σχεδιασμό του μέλλοντος αυτού του τόπου σου απαντώ ότι μπορώ να το κάνω γιατί ξέρω καλά και τις ανάγκες και τις ελλείψεις αυτού του τόπου. Η θητεία μου στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο μου δίνει μια εμπειρία που οι Τοπικοί Σύμβουλοι τους οποίους επικαλείσαι και τους οποίους εγώ εκτιμώ και σέβομαι, μπορεί και να μην έχουν ακόμα. Μπορώ εξ ίσου καλά να είμαι απλός στρατιώτης και το ίδιο καλά να σχεδιάζω γιατί έχω όραμα, είμαι εργατική κι επίμονη για ότι αγαπώ και για ότι με εμπνέει… Και το έχω αποδείξει αυτό… Αυτόν τον τόπο τον αγαπώ με τις πράξεις μου όχι με την κριτική μου…
Στο ότι δεν έχω εκλεγεί δεν αισθάνομαι καθόλου ότι αυτό με μειώνει… Είναι γνωστό ότι ξεκινώ μόνο με τη δική μου ψήφο. Σε ένα ψηφοδέλτιο δεν είμαι από αυτούς που φέρνουν ψήφους. Είμαι από αυτούς που φέρνουν αποτέλεσμα…
Σε μια κοινωνία που ένα μέλος της διαχρονικά συμπεριφέρεται όπως εγώ, σε μια κοινωνία που αναζητά άτομα να ασχοληθούν με τα κοινά κι όχι να αποθαρρύνει αυτούς που συμμετέχουν, εσύ μόνο εσύ Χάρη μου μπορείς να γράφεις τη φράση «ήταν υποψήφια στον κορμό. Και εκεί απέτυχε να εκλεγεί. Ο κόσμος δια της ψήφου του την έστειλε σπίτι της».
Σε μια κοινωνία που μια φωτογραφία την ακολουθεί ένας δημόσιος διάλογος για το που κάθεται ο καθένας, στο αν ένα δραστήριο μη εκλεγμένο μέλος της συμμετέχει σε μια σύσκεψη, κι όχι στο τι, επί της ουσίας συζητήθηκε, τότε να μην αναρωτιόμαστε γιατί τα Φιλιατρά βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται σήμερα. Είμαι από κείνους που πιστεύουν στους ηγέτες σε οποιοδήποτε τομέα. Όμως οι ηγέτες είναι πρώτα από όλα πολίτες και από τους πολίτες εκλέγονται.
Δεν θα απαντήσω αν συζήτησα ή τι συζήτησα με τον Αντιπεριφερειάρχη και τους δύο Αντιδημάρχους γιατί στόχος της δημοσίευσής σου δεν είναι να μάθεις το περιεχόμενο της σύσκεψης αλλά καθαρά η προσωπική επίθεση στο άτομό μου… Να σου θυμίσω πόσες φορές έχεις εκφράσει το θαυμασμό σου για το πόσα πράγματα μπορώ να χωρέσω στο εικοσιτετράωρό μου καλά και αποτελεσματικά;
Συμμετέχω στα κοινά από τις αρχές τις δεκαετίας του 90. Ξέρω καλά ότι όποιος εκτίθεται δέχεται και κριτική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κρίθηκα μόνο για την παρουσία μου ως μη θεσμικό μέλος Δημοτικού, Τοπικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου. Αλήθεια από πότε απαγορεύεται να συναντιέται και να συζητά κάποιος μη θεσμικός με τους έχοντες θεσμικό ρόλο ;
Αγαπητέ Χάρη είμαι περήφανη για αυτό που είμαι. Ίσως μικρό και ασήμαντο για σένα αλλά για μένα αρκετό στο να είμαι αποτελεσματική και πετυχημένη με ότι ασχολούμαι, στο να δίνω τη χαρά σε άλλους ανθρώπους να ασχολούνται κι εκείνοι με αυτά που αγαπούν, στο να αφήσω ένα καλό όνομα στα παιδιά μου, στο να έχω δική μου ταυτότητα, στο να έχω αρκετούς ανθρώπους που με εκτιμούν… Κι όλα αυτά είναι η δουλειά μου κι η προσωπική μου πορεία από το 1983 σε αυτή την πόλη.
Με εκφράζουν απόλυτα δύο φράσεις : «Να αγαπάς την ευθύνη: Να λες εγώ μονάχος έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δε σωθεί εγώ θα φταίω» του Νίκου Καζαντζάκη και το «ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» του Νίτσε.
Φρόντισε να με συνηθίσεις γιατί δε θα λείψω από πουθενά.
(Έτσι απλά)
ΒΙΒΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΤΑΠΑΝΗΣΗ ΣΤΗΝ Κ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΕΔΩ
Καλωσορίζω την απάντηση της και σε νεότερη ανάρτηση θα ανταπαντήσω στα γραφόμενα της.
Ας δούμε λοιπόν τι λέει:....
ΦΙΛΙΑΤΡΑ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016
Χάρη…
Δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζεσαι δημόσια για μένα με αυτό το ύφος και αυτό το μένος….
Είναι γνωστό ότι έχουμε επιλέξει διαφορετικό τρόπο να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας στην κοινωνική ζωή …. Εγώ με την ενεργή συμμετοχή και δράση μου στα κοινά της πόλης μας, κι όχι μόνο, κι εσύ με την κριτική σου…
Εκφράζεις την απορία, με επιθετικό και προσβλητικό ύφος, πως συμμετείχα εγώ στη σύσκεψη, η μη εκλεγμένη, εγώ που ο κόσμος δια της ψήφου του με έστειλε σπίτι μου….
Λάθος!! Όχι Χάρη μου…. Καμιά ψήφος δεν θα να με στείλει σπίτι μου….
Είμαι παρούσα στη ζωή της πόλης από το 1983 που εγκαταστάθηκα στα Φιλιατρά. Ναι, δεν έχω εκλεγεί… Ωστόσο είμαι παρούσα και ενεργή στην πολιτική και στην κοινωνική ζωή της πόλης. Δεν έχω ανάγκη μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο γι αυτό… Ούτε για να εκφράζω θέσεις και απόψεις! Έχω θεσμικό ρόλο. Είμαι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φιλοπροόδων (ενός συλλόγου που φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια πολιτιστικής δράσης κι έχει τιμηθεί με Βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών), είμαι προϊσταμένη στο 1ο Νηπιαγωγείο Φιλιατρών και Αντιπρόεδρος στην Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Τριφυλίας.
Καμαρώνω για το Σύλλογο Φιλοπροόδων! Καμαρώνω για την ιστορία του, τη δραστηριότητά του, τους ανθρώπους του! Τον υπηρετώ από το 1994. Από το 2000 ως πρόεδρος. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πως αυτός ο Σύλλογος, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δραστηριότητές του, πως διατηρείται δραστήριος και είναι παντού παρών; Με δουλειά Χάρη μου! Όχι με κριτική!
Είμαι περήφανη για το σχολείο μου! Είναι το απόλυτο προσωπικό μου αποτύπωμα! Ένα σχολείο που ενήργησα στο να κτιστεί, κι ήταν το πρώτο από όλα τα σχολεία που κτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στα Φιλιατρά. Είναι από τα λειτουργικότερα και καλύτερα εξοπλισμένα δημόσια νηπιαγωγεία. Κι έχω δουλέψει πολύ Χάρη γι αυτό! Πέρα από τις συμβατικές δημοσιοϋπαλληλικές μου υποχρεώσεις!
Για τη θητεία μου στην Κοινωφελή Επιχείρηση έχω εισπράξει τις καλύτερες κριτικές. Κατά ομολογία πολλών, ήμουν από τους πιο εργατικούς και αποτελεσματικούς συμβούλους στην προηγούμενη δημοτική περίοδο. Με τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε δεν μπορώ να πω ότι πραγματοποίησα το όραμά μου. Όμως άφησα πίσω μου μια παρακαταθήκη για τη συνέχεια και άξιους συνεργάτες. Και όπως θα θυμάσαι η θέση που κατείχα ήταν έμμισθη. Όμως ποτέ δεν εισέπραξα την αντιμισθία μου. Από ιδεολογία, όχι γιατί είμαι από τους πλούσιους πολίτες αυτού του Δήμου…
Είμαι από αυτούς που επέλεξαν να ζήσουν σε αυτήν την πόλη. Την αγάπησα και την υπηρετώ με συνέπεια σε διάρκεια, ανιδιοτέλεια και όραμα. Γιατί έτσι πιστεύω ότι πρέπει να είναι ένας πολίτης. Κι εγώ αισθάνομαι πολίτης. Είναι λίγα, πολύ λίγα όλα για τα οποία θα κληθώ να απολογηθώ… Αλλά εγώ για αυτά είχα εντολή. Και ξέρεις δεν ήταν και πολύ εύκολο… Χωρίς το όνομα μιας οικογένειας, χωρίς πολιτικούς ή δημοτικούς προστάτες να με στηρίζουν ή να με προωθούν…. Μόνο με δουλειά… Με αντοχές που πολλές φορές ξέφυγαν από τα όριά τους, με ωράρια που δεν μπορείς να τα φανταστείς… Με μια οικογένεια που κι εκεί δε στάθηκα λιγότερη από καμιά άλλη γυναίκα… Γυναίκα και ξένη στην περιοχή…. Θανατηφόρος συνδυασμός…
Στην απορία σου γιατί να συμμετέχω στο σχεδιασμό του μέλλοντος αυτού του τόπου σου απαντώ ότι μπορώ να το κάνω γιατί ξέρω καλά και τις ανάγκες και τις ελλείψεις αυτού του τόπου. Η θητεία μου στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο μου δίνει μια εμπειρία που οι Τοπικοί Σύμβουλοι τους οποίους επικαλείσαι και τους οποίους εγώ εκτιμώ και σέβομαι, μπορεί και να μην έχουν ακόμα. Μπορώ εξ ίσου καλά να είμαι απλός στρατιώτης και το ίδιο καλά να σχεδιάζω γιατί έχω όραμα, είμαι εργατική κι επίμονη για ότι αγαπώ και για ότι με εμπνέει… Και το έχω αποδείξει αυτό… Αυτόν τον τόπο τον αγαπώ με τις πράξεις μου όχι με την κριτική μου…
Στο ότι δεν έχω εκλεγεί δεν αισθάνομαι καθόλου ότι αυτό με μειώνει… Είναι γνωστό ότι ξεκινώ μόνο με τη δική μου ψήφο. Σε ένα ψηφοδέλτιο δεν είμαι από αυτούς που φέρνουν ψήφους. Είμαι από αυτούς που φέρνουν αποτέλεσμα…
Σε μια κοινωνία που ένα μέλος της διαχρονικά συμπεριφέρεται όπως εγώ, σε μια κοινωνία που αναζητά άτομα να ασχοληθούν με τα κοινά κι όχι να αποθαρρύνει αυτούς που συμμετέχουν, εσύ μόνο εσύ Χάρη μου μπορείς να γράφεις τη φράση «ήταν υποψήφια στον κορμό. Και εκεί απέτυχε να εκλεγεί. Ο κόσμος δια της ψήφου του την έστειλε σπίτι της».
Σε μια κοινωνία που μια φωτογραφία την ακολουθεί ένας δημόσιος διάλογος για το που κάθεται ο καθένας, στο αν ένα δραστήριο μη εκλεγμένο μέλος της συμμετέχει σε μια σύσκεψη, κι όχι στο τι, επί της ουσίας συζητήθηκε, τότε να μην αναρωτιόμαστε γιατί τα Φιλιατρά βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται σήμερα. Είμαι από κείνους που πιστεύουν στους ηγέτες σε οποιοδήποτε τομέα. Όμως οι ηγέτες είναι πρώτα από όλα πολίτες και από τους πολίτες εκλέγονται.
Δεν θα απαντήσω αν συζήτησα ή τι συζήτησα με τον Αντιπεριφερειάρχη και τους δύο Αντιδημάρχους γιατί στόχος της δημοσίευσής σου δεν είναι να μάθεις το περιεχόμενο της σύσκεψης αλλά καθαρά η προσωπική επίθεση στο άτομό μου… Να σου θυμίσω πόσες φορές έχεις εκφράσει το θαυμασμό σου για το πόσα πράγματα μπορώ να χωρέσω στο εικοσιτετράωρό μου καλά και αποτελεσματικά;
Συμμετέχω στα κοινά από τις αρχές τις δεκαετίας του 90. Ξέρω καλά ότι όποιος εκτίθεται δέχεται και κριτική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κρίθηκα μόνο για την παρουσία μου ως μη θεσμικό μέλος Δημοτικού, Τοπικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου. Αλήθεια από πότε απαγορεύεται να συναντιέται και να συζητά κάποιος μη θεσμικός με τους έχοντες θεσμικό ρόλο ;
Αγαπητέ Χάρη είμαι περήφανη για αυτό που είμαι. Ίσως μικρό και ασήμαντο για σένα αλλά για μένα αρκετό στο να είμαι αποτελεσματική και πετυχημένη με ότι ασχολούμαι, στο να δίνω τη χαρά σε άλλους ανθρώπους να ασχολούνται κι εκείνοι με αυτά που αγαπούν, στο να αφήσω ένα καλό όνομα στα παιδιά μου, στο να έχω δική μου ταυτότητα, στο να έχω αρκετούς ανθρώπους που με εκτιμούν… Κι όλα αυτά είναι η δουλειά μου κι η προσωπική μου πορεία από το 1983 σε αυτή την πόλη.
Με εκφράζουν απόλυτα δύο φράσεις : «Να αγαπάς την ευθύνη: Να λες εγώ μονάχος έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δε σωθεί εγώ θα φταίω» του Νίκου Καζαντζάκη και το «ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» του Νίτσε.
Φρόντισε να με συνηθίσεις γιατί δε θα λείψω από πουθενά.
(Έτσι απλά)
ΒΙΒΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΤΑΠΑΝΗΣΗ ΣΤΗΝ Κ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.