Γράφει η Αντωνία ΜπούζαΠομπώδεις εκφράσεις και χαρακτηρισμοί συνοδεύουν τα μόνιμα όχι των αντιπολιτεύσεων σε κάθε προτεινόμενη κυβερνητική αλλαγή ΟΤΙ κι αν αφορά αυτή.
Τι για Μερκελιστές ακούμε,τι για ξεπουλήματα, για προδοσίες, για δοσίλογους μνημονιακούς, για επερχόμενους τιμωρούς-πατριώτες και πολλά ακόμα που εκνευρίζουν κι απογοητεύουν τον Ελληνικό λαό, που βιώνει πραγματικά, δύσκολες κι επώδυνες καταστάσεις .
Τον εκνευρίζουν, διότι από το πολιτικό προσωπικό της Χώρας μας, ......
περιμένουμε σώφρονα συμπεριφορά, αποδοχή των λαθών και συμπεριφορών που ευθύνονται για τη γονατισμένη Ελλάδα, επαναπροσδιορισμό στόχων, συναντίληψη, συμπόρευση και δουλειά, με έναν και μόνο σκοπό: Την επαναφορά σε κανονικές συνθήκες διαβίωσης τον Ελληνικό λαό.
Αντί αυτού, βλέπουμε πως ζουν στο δικό τους κόσμο, ωσάν να μην άγγιξε κανέναν τους η τραγικότητα των στιγμών.
Έτσι μαθαίνουμε για γραφικούς Διαμαντόπουλους, πως νοιάζονται για τη διαβίωση του.. ένοπλου μαχητή Ξηρού, για κυρίες που επιδεικνύουν τα…επώνυμα συνολάκια κι αξεσουάρ τους εν μέσω κραυγών και γελοιότητας, για φιλόδοξους που φτιάχνουν κι από ένα κόμμα κάθε μήνα και λοιπούς, πως παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν αλώβητο, το σάπιο πελατειακό σύστημα του διευρυμένου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, που εξέθρεψε συνδικαλιστές παντοδύναμους συνομιλητές της εξουσίας, διαφθορά, ακινησία , δυσλειτουργίες, πολυκερματισμό αρμοδιοτήτων και συνέβαλε στην αναπτυξιακή μας υστέρηση.
Δεν θέλουν λέει οι συνδικαλιστές την αξιολόγηση, δεν θέλουν την κινητικότητα, δεν θέλουν τη λειτουργικότητα των υπηρεσιών και επιζητούν αυτοί να ορίζουν τον τρόπο, τις μεθόδους και τις διαδικασίες. Ποιος είναι ο Έλληνας που δηλώνει ευχαριστημένος από τη Δημόσια Διοίκηση; Ποιος είναι αυτός που δεν έχει εκνευριστεί σε ορισμένες περιπτώσεις, από την αδιαφορία και απολυτότητα μερικών δημοσίων λειτουργών που εφαρμόζουν νόμους κατά το δοκούν και οδηγούν τους πολίτες σε αδιέξοδα ;
Εν τέλει , αν ήσαν όλα τόσο άριστα δομημένα στην Ελληνική Πολιτεία, γιατί φτάσαμε ως εδώ; Γιατί ενώ πληρώνουμε πολλά, απολαμβάνουμε ως πολίτες λίγα;
Γιατί χάνονται επενδύσεις από την κωλυσιεργία δημοσίων λειτουργών;
Γιατί καθυστερούν απαντήσεις, αυτοψίες, έλεγχοι κλπ;
Βέβαια οι ευθύνες βαρύνουν περισσότερο το πολιτικό προσωπικό που δεν εννοεί νομοθετικά να απλοποιήσει διαδικασίες και με πολυνομία, κατακερματισμό κι αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων, έχει οδηγήσει σε έρπουσα κατάσταση τη δημόσια διοίκηση.
Το απόλυτο κομματικό συμφέρον και οι προσωπικές στρατηγικές, έχουν οδηγήσει κάποιες μελανές στιγμές για τη Δημοκρατία συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους βουλευτές σε υπερβολές, τυπολατρία, λεκτικές ακροβασίες και συμπεριφορές εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που εκτός του θυμού, μόνο το γέλωτα και την απαξία προκαλούν κι απογοητεύουν σφόδρα το λαό.
Επειδή η υπομονή όλων μας εξαντλείται από τις εμφανείς κι επαναλαμβανόμενες καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά, παρά μόνο σε όξυνση και σε απαξίωση της πολιτικής γενικά, πρέπει όσοι δηλώνουν υπέρμαχοι της Ελλάδος και της ευημερίας του δοκιμαζόμενου λαού της, να αγωνιστούν για την αναστροφή της κατάστασης.
Να αλλάξουν ρότα και να καταπιαστούν ειλικρινώς με τα ευάλωτα και δύσκολα, αφήνοντας στην άκρη λεονταρισμούς, ακροβασίες και εντυπωσιασμούς.
Από ειλικρίνεια, σχέδιο, όραμα και λύσεις έχουμε ανάγκη, όχι από …εξυπναδούλες και αντιπαλότητες των τηλεπαραθύρων!
