Μια προφητική επιστολή του Παναγιώτη Κατσίβελα

«Ζούσα σε μια χώρα, που δεν μπορούσα να πω τίποτα και πήγα σε μία χώρα που ότι και αν έλεγα δεν είχε αξία» Αλ. Σολζενίτσιν.

Αν οι εκσυγχρονιστές κυβερνήτες μας είχαν καταλάβει τι είχε γίνει στα Ίμια…..
Αν είχαν κάνει ειλικρινή αυτοκριτική για τις αδυναμίες και τα λάθη τους ….
Αν σταματούσαν τον μακάριο ύπνο και την αλαζονεία από την διαχείριση της εξουσίας…
Αν είχαν συνειδητοποιήσει τον τραγέλαφο της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν, που είναι ανίκανη και δεν αισθάνεται την υποχρέωση να διαφυλάξει ένα απόρρητο έγγραφο ή μια εισαγγελική έρευνα…

Αν είχαν καταλάβει το ποιόν των ανθρώπων της παραεξουσίας, που ο κάθε υπουργός κουβαλά κοντά του στη διοίκηση και τους χρησιμοποιεί σε διάφορες αποστολές…..
Αν μετά από κάθε αποτυχία δεν αναζητούσαν .....

άλλοθι για τα τραγικά λάθη και τις καταστροφικές αμέλειες ,στους συνήθεις ύποπτους και τον Αν. Σαμαρά….
Αν το πολιτικό εκδοτικό (ΜΜΕ) και οικονομικό κατεστημένο , που κατ΄ουσία διοικεί αυτό τον τόπο, προκειμένου ανεξέλεγκτα να διαχειρίζεται τόσο τα κοινοτικά κονδύλια όσο και τον εθνικό προϋπολογισμό και να διατηρεί τα σκανδαλώδη προνόμιά του….
Ίσως αυτός ο λαός να είχε τουλάχιστον την ελπίδα , ότι η κατρακύλα θα σταματούσε, ότι όλα ήταν ένα κακός εφιάλτης που πέρασε, ότι πάθαμε και μάθαμε.
Αλλά και τώρα τίποτα δεν λειτούργησε αφυπνιστικά. Ο πρωθυπουργός ήταν ανεύθυνος …είχε γρίπη.

… Δειλοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα ,,, ψυχροί διαχειριστές της πολιτικής και για αυτό ακριβώς άχρηστοι και ανίκανοι , έχουν την σκέψη τους στην πτώση της δημοτικότητας τους και την συσπείρωση των άλλων…
Δεκαετίες τώρα περιμένουμε να γίνει ,για μια φορά το σωστό και το αυτονόητο και μας έχει εξουθενώσει αυτή η προσμονή και η στέρφα ελπίδα . Κάθε τόσο προσπαθούμε να αρθρώσουμε την άποψή μας για αυτό ,που πρέπει να γίνει ,για το αυτονόητο που όλοι βλέπουμε μπροστά μας ….
Αρκεί να είχαμε ως κράτος , ως έθνος το ένστικτο της επιβίωσης και της απαραίτητης προετοιμασίας για το «κακό αύριο» που έρχεται, την οργάνωση για τις έκτακτες ανάγκες που θα παρουσιαστούν.
Σε τούτο τον τόπο τίποτα δεν προβλέπεται και τίποτα δεν σχεδιάζεται .Μια χώρα που είναι απροετοίμαστη , έτοιμη να πνιγεί στη πρώτη βροχή……

Μια χώρα χωρίς υποδομές , που όλο «διαγωνισμοί» γίνονται και προκηρύσσονται έργα , που ποτέ δεν ολοκληρώνονται παρά μόνο μετά από λαδώματα , σκάνδαλα και παράνομο πλουτισμό των «ημετέρων».
«Το δημόσιο ταμείο είναι θάλασσα θα πει ότι δεν ξέρει κολύμπι» έλεγε ο Σουρής αλλά πέραν από το ευφυολόγημα υπάρχει τραγωδία…
Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και όλοι γίναμε μεταπράτες του ευρωπαϊκού ονείρου σε ανατολίτικο παζάρι……
Ανύπαρκτη παιδεία, εκφυλισμένη στους δαιδάλους της σκέψης του κάθε απαίδευτου υπουργού, ανύπαρκτη έρευνα…

Και κανείς ποτέ δεν φταίει και κανείς δεν τιμωρείται . Γιατί ;
Σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα και οι κρατούντες κρύβουν τη ν αλήθεια και δεν τολμούν να την πουν ,όσο πιο ωμά γίνεται, ενεργώντας παράλληλα προς την ανάλογη κατεύθυνση . Εθελοτυφλούν ή κοροϊδεύουν συνειδητά;
Ζητούμενο η ανασυγκρότηση και η ανόρθωση της χώρας. Για να το κάνεις όμως αυτό , απαιτούνται ρήξεις.

Ρήξεις με συντεχνίες , ρήξεις με συμφέροντα, που δεν επιτρέπουν στη χώρα να αναπνεύσει, ρήξεις με ομάδες πολιτών, που αρνούνται να συμμορφωθούν με κάποιους ελάχιστους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς , ρήξεις με εκβιαστές από όπου και αν προέρχονται… Ρήξη με το εκδοτικό κατεστημένο ,τους εργολάβους και τους προμηθευτές του δημοσίου…..
Ταυτόχρονα με τις ρήξεις, θα είναι αναγκαία και η διαδικασία ανασυγκρότησης ,πάνω σε βάσεις που δεν θα καθορίζονται ούτε από ρουσφέτια , ούτε από πιέσεις κάποιων οργανωμένων ομάδων. Ανασυγκρότηση στηριγμένη στις άξιες και υγιείς δυνάμεις του κράτους ,της εργασίας , της κοινωνίας , της δημιουργίας , της επιχείρησης, της παραγωγής…..

Η πολιτική των ρήξεων, μπορεί να γίνει μόνο από μια πολιτική ηγεσία δραστήρια και εμπνευσμένη , η οποία από την μία πλευρά θα είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι το τέλος και αφετέρου θα μπορέσει να συσπειρώσει τις υγιείς δυνάμεις ,με γνώσεις και αίσθημα καθήκοντος. Σίγουρα δεν μπορεί να γίνει με κουρασμένες και ανήμπορες να δραστηριοποιηθούν ηγεσίες…….

Υ.Γ. Αυτό το σημείωμα μου, δημοσιεύτηκε στη φιλόξενη εφημερίδα «Ελευθερία» την 28-4-1999. Χρονικά η Ελλάδα κυβερνάται από το σύστημα Σημίτη. Είναι μετά τα γεγονότα στα Ίμια και το φιάσκο με τον Οτσαλάν. Η διαπλοκή συγκυβερνούσε τη χώρα και κατέτρωγαν και τα τελευταία θεμέλια της πατρίδας. Το χρηματιστήριο έτρεχε σαν τρελό και οι περισσότεροι ζούσαν με τις ψευδαισθήσεις τους…..