Γράφει η Αντωνία ΜπούζαΔιανύουμε ημερολογιακά το δεύτερο μήνα του καλοκαιριού και η χειμωνιά στις ψυχές των Ελλήνων, καλά κρατεί.
Οι πανέμορφοι τουριστικοί προορισμοί της πατρίδας μας, λόγω φτώχειας και στρεβλής λογικής των επιχειρηματιών του τουρισμού, παραμένουν απαγορευτικοί για την εγχώρια αγορά.
Υψηλές οι τιμές τουριστικών καταλυμάτων για τους πολύπαθους .......
Έλληνες κι απαγορευτικές οι μετακινήσεις τους, λόγω των υψηλών τιμών των καυσίμων, των διοδίων, των ναύλων των πλοίων κλπ.
Η υψηλή φορολογία που συνεχίζεται αμείωτη σε φυσικά πρόσωπα, μικροεπιχειρηματίες , ακίνητα κλπ , η ανεργία, οι μειωμένες αποδοχές και συντάξεις, μαζί με την ατιθάσευτη ακρίβεια ακόμη και στα είδη πρώτης ανάγκης , σε συνδυασμό με την ασφυξία στην επιχειρηματικότητα, κάνουν δύσκολη την επιβίωση των Ελλήνων, πόσο μάλλον τις διακοπές !
Οι εκρηκτικοί συνδυασμοί φτώχειας και υψηλών απαιτήσεων παροχής υπηρεσιών, κάνουν προσιτές τις διακοπές στους Ελληνικούς προορισμούς, μόνο στους ξένους επισκέπτες και σε ολίγους Έλληνες, που ίσως ακόμη η κρίση δεν τους έχει επηρεάσει.
Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα, μελαγχόλησα, διότι εκεί διαφαίνεται ακόμη περισσότερο το σκληρό πρόσωπο της ανέχειας των πολιτών και της γενικότερης κρίσης. Κλειστά καταστήματα, άδεια από κόσμο μαγαζιά, χαμηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών, λίγα αυτοκίνητα στους δρόμους και για να ξεσκάσουν οι ταλαίπωροι Έλληνες τι ; Τα….πεζούλια στις πλατείες, τα παγκάκια και οι παιδικές χαρές!!
Είχα διαβάσει για τη φτώχεια στις πρώην Ανατολικές χώρες και είχα δει φωτογραφίες των καταθλιπτικών ανθρώπων, των ….ανύπαρκτων δημοκρατιών, που βίωναν δύσκολες καταστάσεις, όταν το παντοδύναμο κράτος τους έδινε αυστηρά, μόνο το ζην και όχι το ευ ζην. Αυτοί τότε, για να ξεσκάσουν, ελλείψει κάθε άλλου πόρου, καθόντουσαν στα πεζούλια των πλατειών, των συντριβανιών κλπ. Η ομοιότητα με την τωρινή πραγματικότητα στην πατρίδα μας, που όσο πάει και χειροτερεύει, ομολογώ πως με θορύβησε έντονα.
Με την ανοχή τη δική μας, κάποιοι πολιτικοί ταγοί, έκαναν μπάχαλο την πατρίδα μας και κατέστρεψαν τις ζωές μας. Με την ανοχή τη δική μας κάθε ….καρυδιάς καρύδι που από μεγαλοϊδεατισμό θεωρεί ότι πρέπει… μόνο να ηγείται, γίνεται αρχηγός κόμματος, χρηματοδοτείται από το κράτος, αποκτά προνόμια και αντί να συνεισφέρει σηκώνοντας τα μανίκια και δουλεύοντας για να προσφέρει στην κοινή προσπάθεια, δυναμιτίζει ακόμη και τα θετικά που γίνονται και συγχρόνως διαβιεί προκλητικά!
Με την ανοχή τη δική μας, μετριότητες που τους ωθεί κυρίως η οικογενειοκρατία, το μιντιακό σύστημα και ίσως και κάποια άδηλα συμφέροντα, αναλαμβάνουν ρόλους που το θετικό ή όχι αποτέλεσμα της δουλειάς τους, επηρεάζει και τη δική μας ζωή και προοπτική.
Επιβάλλεται όλα αυτά να τα αντιληφθούμε, να μη λειτουργούμε μόνο με το θυμικό, αλλά κυρίως με τη λογική και να απαιτούμε να διαχειρίζονται τα ηνία κρίσιμων τομέων, ικανοί, αυστηρώς όμως με μετρήσιμα αποτελέσματα.
Οι αντιπολιτεύσεις που βρήκαν την ευκαιρία να καπηλευτούν αδυναμίες έπρεπε να κριθούν από τους Έλληνες ακόμη αυστηρότερα, διότι καραδοκούν για το λάθος, για την ήττα της προσπάθειας, αντί να βοηθήσουν με ειλικρινή διάθεση και συλλογική δουλειά, αυτές τις κρίσιμες ώρες.
Οι πολιτικοί γενικώς, πρέπει να καταλάβουν πως ο λαός που περνάει το Γολγοθά του, αδιαφορεί για τις… δήθεν πρωτοβουλίες γραφικών βουλευτών μόνο για επικοινωνιακούς λόγους, αδιαφορούν αν οι αριθμοί και τα νούμερα βγαίνουν καλώς, αδιαφορεί αν ανέλαβε ο Α ή ο Β κάποια θέση και περιμένουν να βελτιωθεί λίγο η ζωή τους και ν΄ αναπνεύσουν από την ασφυξία των φόρων και της ανέχειας!
Η φοροδοτική αφαίμαξη, η τακτική των μειώσεων και των περικοπών, η αναπολεσμα-τικότητα σε ορισμένους καίριους τομείς (ακρίβεια, μεσάζοντες, κοινωνικό κράτος κλπ) από πλευράς Κυβερνητικών εταίρων και οι συντεχνιακές λογικές, ο άκρατος λαϊκισμός με εκφορά διχαστικού λόγου από πλευράς Αντιπολιτεύσεων, που αντί να βοηθήσουν, ουσιαστικά πλειοδοτούν σε παροχές ανύπαρκτων πόρων, πρέπει να λάβει ένα τέλος!
Αρκετά πια!!!
