Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Επιστολή Αναγνώστριας: Υπάρχουν και ασυνείδητοι κυνηγοί.

Ας ξεκαθαρίσω τα πράγματα ευθύς εξαρχής.
Αναφέρομαι σε αυτούς τους κυνηγούς που νομίζουν ότι επειδή έχουν ένα όπλο και μία άδεια μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Σε αυτούς που δεν σέβονται την φύση, την κοινωνία, τα σκυλιά που τους βοηθάνε. Σε αυτούς τους κυνηγούς γύρο μας που ζητάνε να τους ανεχόμαστε μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα πάθος, που για αυτούς, μετράει πάνω από όλα.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε αυτούς που κυνηγάνε κοντά στα .....

σπίτια μας ή στους χώρους μας και εάν τους πεις και τίποτα σε βρίζουν. Μιλάω για τους κυνηγούς που κυνηγούν όταν έχει πια νυχτώσει και στήνουν καρτέρι στα πουλιά που πάνε να κουρνιάσουν. Που σκοτώνουν ότι κουνιέται ή ότι τους ενοχλεί πέρα από το επιτρεπόμενο θήραμα της άδειας τους. Κυνηγοί που παρατάνε στο βουνό για να λιμοκτονήσουν τα σκυλιά που δεν τους κάνουν, ή αυτοί που όταν δεν κυνηγάνε το έχουνε το σκυλί ξεχασμένο, μόνιμα δεμένο σε ένα βαρέλι ή ένα υποτιθέμενο σπίτι εκτεθειμένο στης καιρικές συνθήκες. Αναφέρομαι σε αυτούς τους κυνηγούς που νομίζουν ότι η άδεια που κρατάνε σημαίνει «κάνω ότι θέλω», και που δεν καταλαβαίνουν ότι αυτή η άδεια έχει υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις απέναντι στον νόμο, την κοινωνία και την ίδια την φύση. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να τους σεβόμαστε αλλά δεν σέβονται οι ίδιοι εμάς.

ΔΕΝ αναφέρομαι στους ευσυνείδητους κυνηγούς που δεν έχουν σχέση με αυτά που γράφω εδώ. Πιστεύω, όμως, πως οι ευσυνείδητοι κυνηγοί καταλαβαίνουν ότι οι ασυνείδητοι δίνουν το κακό παράδειγμα και το κακό όνομα για τους κυνηγούς γενικά. Σε αυτό το σημείο έχετε και εσείς μία υποχρέωση απέναντι στον εαυτό σας να τους σταματήσετε.

Πέρα από αυτό, δεν φταίνε μόνο οι κυνηγοί, φταίνε και αυτοί οι συμπολίτες μας που δεν τολμούν να μιλήσουνε παρόλο που δεν συμφωνούν και που ενοχλούνται από τους αναφερόμενους ασυνειδήτους κυνηγούς. Ανέχονται τις πράξεις αυτών των κυνηγών γιατί μπορεί να είναι γνωστοί, γιατί δεν θέλουν να έρθουν σε αντιπαράθεση, γιατί φοβούνται τι μπορεί να ειπωθεί στην αγορά και άλλους πολλούς λόγους και έτσι η ίδια η σιωπή ενθαρρύνει αυτούς τους κυνηγούς να συνεχίσουν να κάνουν ότι θέλουν. Στην πραγματικότητα δεν γίνεται ο κάθε κυνηγός να έχει και έναν θυροφύλακα από πίσω του.

Η παραχώρηση μίας άδειας για οτιδήποτε βασίζεται στην ηθική, στην καλή πίστη και στην ορθή συμπεριφορά του κατόχου της άδειας. Αυτές οι αρχές θα έπρεπε να καλλιεργούνται μέσα από την οικογένεια, την εκκλησία, το σχολείο, από την ίδια την κοινωνία και προπάντων από τον κάθε πολιτισμένο σκεπτόμενο άνθρωπο. Δυστυχώς κάτι έχει πάει στραβά. Ζούμε σε μία Ελλάδα που βασιλεύουν τα προσωπικά συμφέροντα και ο παραλογισμός, απαξιώνοντας την καθημερινότητα όλων μας. Γιατί αυτό που γίνετε με τους κυνηγούς, γίνετε και σε πολλά άλλα κομμάτια της κοινωνίας μας και όλοι ξέρετε τι εννοώ, όπου όσοι παλεύουν για το αυτονόητο θεωρούνται γραφικοί και δακτυλοδεικτούμενοι.

Ας κοιταχτούμε όλοι στον καθρέφτη για να λάβουμε της ευθύνες μας μήπως τα παιδιά μας ζήσουν σε μία καλύτερη Ελλάδα. Τέλος, προς αυτούς που παρόλο τις πιέσεις δεν φοβόσαστε να παλέψετε ενάντια στην κοινωνική ασυνειδησία, εύγε και συνεχίστε.

Κ. Κανελλοπούλου.