Η «Λυκειάρχης», αναφέρεται στη ζωή και την όλη επαγγελματική πορεία της Σεμέλης Παππά, ηρωίδας του βιβλίου, που είναι φιλόλογος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στη συνέχεια επί δώδεκα χρόνια Λυκειάρχης, με όλες τις ευθύνες και τα προβλήματα που συνεπάγεται αυτή η θέση. Χρησιμοποιεί πολύ το τραγούδι και το στίχο.Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, .....
δίνει ιδιαίτερο βάρος στις καινοτόμες δράσεις του σχολείου, όπως προγράμματα κατά των ναρκωτικών και του καπνίσματος, προγράμματα έξυπνα κι επιστημονικά τεκμηριωμένα κατά των «σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων», στηρίζει με όλη της την ψυχή προγράμματα μαθητικών ανταλλαγών και επισκέψεων, ( Αδελφοποίηση με την Κύπρο, Comenius με τη Σκωτία, Επίσκεψη στην Αίγυπτο και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας, επισκέψεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στις Σποράδες και αλλού, πολλές εκδρομές και επισκέψεις, για να ανοίξουν οι ορίζοντες των μαθητών και να πολλαπλασιάσουν τη γνώση και την εμπειρία), φέρνοντας τους μαθητές στην αντιμετώπιση πολλών ρεαλιστικών καταστάσεων, με... γέλιο, με δάκρυ... και πολλές ανατροπές!
Στηρίζει προγράμματα προστασίας της ζωής των μαθητών από το διαδίκτυο, τους σεισμούς, την ενδοσχολική βία (bulling), «την αγωγή σταδιοδρομίας», κ.ά. Προτείνει στο Υπουργείο Παιδείας την «εκπαίδευση μαθητών-διασωστών», σε όλα τα σχολεία, από μικρή ηλικία, καθώς και την αύξηση των ωρών άθλησης μέσα στα σχολεία, γιατί πιστεύει ότι ο ομαδικός αθλητισμός κοινωνικοποιεί και εκτονώνει τους εφήβους. Όλα αυτά σε μορφή διαλόγων, γεγονότων και εικόνων από την καθημερινή ζωή, στα σχολεία όλης της χώρας,
Αναφέρεται συχνά στο ρόλο των γονέων, θετικά και αρνητικά, στο ρόλο των εκπαιδευτικών και τις δράσεις τους, στο ρόλο των μαθητών μέσα κι έξω από το σχολείο και στο ρόλο της πολιτείας, σε σχέση με την πορεία των νέων πριν και μετά τις σπουδές τους.
Αρχίζει από τα χρόνια της μεταπολίτευσης με τη «γενιά του Πολυτεχνείου», στην οποία ανήκει και η ηρωίδα. Αναφέρει πώς αυτή η γενιά ξεκίνησε, πώς αφομοιώθηκε, πώς διαβρώθηκε, καταλήγοντας στα χρόνια της σημερινής διαφθοράς και οικονομικής κρίσης, καθώς και το ρόλο που έπαιξε ο καθένας σ’ αυτή.
Ο μεγάλος της πόνος είναι τα νέα παιδιά, που βγαίνοντας από τα Λύκεια της χώρας κι έχοντας καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες μέσα από τον αγώνα των Πανελληνίων εξετάσεων, για να περάσουν στα πανεπιστήμια, στο τέλος μένουν άνεργα και άπρακτα!
Ταυτόχρονα δένει τους έρωτες, το γάμο και το διαζύγιο στη ζωή της γυναίκας- Λυκειάρχη, αλλά και κατ’επέκταση στη ζωή όλων μας. Μιλάει για την απιστία, τη χαρά και τον πόνο του έρωτα. Μιλάει για την επανασύνδεση της οικογένειας με παιδιά, όταν… το απαιτούν οι συνθήκες.
Βγάζει πολύ...συναίσθημα, έχει σασπένς, πολλές ανατροπές, ευχάριστες και δυσάρεστες. Είναι κείμενο ιδιαίτερα… ρεαλιστικό αλλά και… ρομαντικό. Μπαίνει βαθιά στην ψυχή όλων των Ελλήνων!
Τσαρμποπούλου Παναγιώτα
Φιλόλογος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Γιώτα Τσαρμποπούλου γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας.Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών.
Υπηρέτησε στη δημόσια Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ως καθηγήτρια.Τα δώδεκα τελευταία χρόνια, υπηρέτησε σε θέσεις Διοίκησης σχολικών μονάδων.
Ζει στη Θεσσαλονίκη και είναι μητέρα δύο παιδιών.
Άλλα βιβλία της: «Ένας Έλληνας από τη Σκιάθο» , «Δανάη, η ελληνοπόντια»
