Καμιά φορά η ζωή μας αναλώνεται στην επίπονη διαδικασία κατανόησης των απλούστερων πραγμάτων. Πόσες κοινοτοπίες μοιάζουν με άπιαστα όνειρα, πόσες απλές διαπιστώσεις αγγίζουν το ανέφικτο, πόσες μικρές και όμορφες ιδέες χάνονται στο μικρόκοσμο της καθημερινότητας. Ενίοτε σκεφτόμαστε την πλήξη που μας προκαλεί η συνειδητοποίηση, ότι όλα αλλάζουν και τίποτα δεν αλλάζει, ότι όλοι θα ήθελαν έναν άλλο κόσμο για τους ίδιους και τα παιδιά τους, αλλά κανείς δε ρισκάρει τη μάχη με τον υπαρξιακό του λαβύρινθο.
Πώς θα ζήσουμε, άλλωστε, δίχως ακλόνητες βεβαιότητες, υπέρτατες αλήθειες και .........
αναλλοίωτες αντικειμενικότητες; Ποιος ρισκάρει την ψυχική του θαλπωρή και την ασφάλεια του εσωτερικού του κόσμου; Κανείς. Εκτός και αν κάποιος πραγματικά “καίγεται” από το ισοπεδωτικό παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Τότε, η ζωή γι’ αυτόν είναι μονόδρομος. Τότε, η υπαρξιακή ανασφάλεια γίνεται πηγή έμπνευσης και γνώσης. Τότε, η μάχη με τον εαυτό γίνεται αγώνας για το κοινωνικό σύνολο. Τότε, τα αισθήματα παραίτησης γίνονται τύψεις. Είναι η στιγμή που καθένας παίρνει τη ζωή στα χέρια του και παλεύει και δημιουργεί. Είναι η στιγμή που απλώνει τα δάχτυλα και κατεβάζει το όνειρο στην πραγματικότητα. Είναι η στιγμή που αρχίζει να αισθάνεται πως απ’ αυτόν τον ίδιο θα ξεκινήσει ο κόσμος ν’ αλλάζει».
Κάπως έτσι μια ομάδα πολιτών άρχισαν να φλερτάρουν με το ανέφικτο. Έτσι η ιδέα πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός άρχισε να ωριμάζει μέσα τους. Πίστεψαν πως η ζωή μπορεί να είναι πολύχρωμη και πολυφωνική, αρκεί με κάποιον τρόπο οι φυλές, οι ιδέες, οι θεοί και οι γλώσσες να πάψουν να αποτελούν τις διαχωριστικές γραμμές της κοινωνίας. Αρκεί, με άλλα λόγια, να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα και να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη. Αυτό ίσως δείξει και το δρόμο για τη δημιουργική καθημερινή συνύπαρξη, στον αγώνα για έναν δίκαιο και ειρηνικό κόσμο. Άλλωστε, όταν στοιχειώδεις και πανανθρώπινες αξίες αρχίζουν να απειλούνται από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, τότε το πρόσχημα της αποκλειστικής ερμηνείας ή το πρόσχημα της μοναδικής αλήθειας κινεί υποψίες ιδιοτέλειας. Κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν έρχεται δεύτερος. Όσα είναι τα δαχτυλικά αποτυπώματα των ανθρώπων, τόσες είναι και οι διαφορετικές θεωρητικές ή πρακτικές προσεγγίσεις της ζωής.
Αυτή, λοιπόν, η ομάδα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε, ήταν να αμφισβητήσει την παντοκρατορία του χρήματος και να επιλέξει ως πεδίο εφαρμογής την καλλιτεχνική και ευρύτερη εκπαιδευτική γνώση. Έτσι, δημιουργώντας μια μη κερδοσκοπική ένωση φυσικών προσώπων, ίδρυσε το «Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι» στην πόλη της Κυπαρισσίας και σκοπεύει να δραστηριοποιηθεί και στις γειτονικές πόλεις. Μακριά από καιροσκοπισμούς, ιδιοτέλειες και προσωπικές φιλοδοξίες, επιδίωξε τη δωρεάν ανταλλαγή γνώσεων και την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων. Και προς το παρόν, το πέτυχε. Σε χώρους του Γυμνασίου Κυπαρισσίας, όλη την εβδομάδα, καθηγητές διδάσκουν εθελοντικά σε Έλληνες και ξένους, μικρούς και μεγάλους. Δίνουν τη δυνατότητα δωρεάν εκμάθησης σε όσους το επιθυμούν, στα εξής αντικείμενα: ξένες γλώσσες, μαθησιακές δυσκολίες, θεατρικό παιχνίδι, ελεύθερο σχέδιο, ζωγραφική, ακόμα και μαθήματα πρώτων βοηθειών, ελληνικά σε μετανάστες, καθώς και βοήθεια σε σχολικά μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου.
Πιστεύουν «πως οι κοινωνικές ομάδες πρέπει να βρουν το δρόμο τους και να προτείνουν μια νέα μορφή αυτοοργάνωσης. Να είναι ικανές να εμπνεύσουν τους νέους ανθρώπους και να προσφέρουν καινούργια χρήσιμα θεωρητικά εργαλεία. Να δώσουν το στίγμα της αλληλεγγύης, της ισότητας και του πλουραλισμού στην κοινωνία. Να θέσουν τις βάσεις για μια άλλη αντίληψη στα ζητήματα συναίνεσης, συνεργασίας, σύμπραξης και συνύπαρξης. Ας φανταστούμε, λοιπόν, έναν κόσμο, όμορφο σαν ένα πολιτιστικό εργαστήρι, ανοιχτό σαν ένα μάθημα φιλοσοφίας, ελεύθερο σαν το σύγχρονο χορό, δημιουργικό σαν την κατασκευή μιας φιγούρας καραγκιόζη, χαμογελαστό σαν τα πρόσωπα των παιδιών που επικοινωνούν με νοήματα και ζωντανό σαν τους ήχους της μουσικής των ρομά. Ο κόσμος που μας αξίζει, δεν πρέπει να έχει την τραγική μελαγχολία των ματιών ενός μετανάστη, που πρώτα αποδιώχνεται με πολέμους και μετά δε φιλοξενείται πουθενά. Αυτό λοιπόν είναι το “Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι”!».
Η ανοιχτή συνέλευση του Εργαστηρίου γίνεται κάθε Κυριακή στις 6.00 το απόγευμα, στο Γυμνάσιο Κυπαρισσίας. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 698 5743510, 6939633395, email: enallaktiko_ergastiri@yahoo.gr.
Επίσης έχει δημιουργηθεί ομάδα στο facebook με την ονομασία του Εργαστηρίου.
Πρόγραμμα μαθημάτων
Το πρόγραμμα μαθημάτων του Εναλλακτικού Πολιτιστικού Εργαστηρίου έχει ως εξής:
Δευτέρα, 4.00-6.00 μ.μ. Ζωγραφική σε παιδιά
Τρίτη, 5.00-7.00 μ.μ. Μαθησιακές Δυσκολίες (σε μαθητές Δημοτικού), 6.00-7.00 μ.μ. Φιλολογικά Μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου
Τετάρτη 5.00-6.00 μ.μ. Μαθήματα Αγγλικών (αρχάριοι), 6.00-8.00 μ.μ. Μαθήματα Πρώτων Βοηθειών
Πέμπτη 4.00-6.00 μ.μ. Ζωγραφική σε παιδιά, 6.00-8.00 μ.μ. Μαθήματα Ελληνικών σε Μετανάστες,
Παρασκευή Ομάδα Ανάγνωσης, 6.00-7.00 μ.μ. Μαθηματικά σε μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου
Σάββατο 11.00-12.00 μ.μ. Μαθήματα Αγγλικών σε ενήλικες (αρχάριοι)
Κυριακή 4.00-6.00 μ.μ. Θεατρικό παιχνίδι
Ηλίας Γιαννόπουλος - Θάρρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.