Γράφει η Αντωνία Μπούζα.Οι αυτοδιοικητικές δομές μετά τη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη και την ισχύ του από το 2011, ευρίσκονται ακόμη στο διερευνητικό και διεκδικητικό στάδιο αρμοδιοτήτων και πόρων και επί της ουσίας δεν έχουν προχωρήσει σε αυτό που οι πολίτες επιζητούν εναγωνίως, δηλ. την άσκηση περιφερειακής πολιτικής με γνώμονα μόνο τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών που εκπροσωπούν.
Έτσι γινόμαστε μάρτυρες μίας άτυπης ενοχλητικής διαμάχης μεταξύ της Α΄βαθμιας με τη Β΄βάθμια αυτοδιοίκηση, της Β΄βάθμιας με την κεντρική εξουσία κλπ
Όλο αυτό, λειτουργεί σε βάρος των τοπικών κοινωνιών, διότι ...........
οι εμπλεκόμενοι έχοντας στην άκρη του μυαλού τους πιθανόν την επόμενη μέρα αφήνουν να χαθεί πολύτιμος χρόνος σε ανούσιες αντιπαραθέσεις, ενώ θα έπρεπε να τον εκμεταλλευτούν για να προωθήσουν πολιτικές που θα ενισχύσουν αναπτυξιακά αλλά και από πλευράς υποδομών, τον τόπο.
Οι πολίτες σιγά σιγά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς, όταν βλέπουν ότι η εμμονή σε διαμάχες και λογικές αντιπαραθέσεων, ενισχύει την εσωστρέφεια, τις αντιπαλότητες, τις διαμάχες, τις κόντρες και αφήνει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα να πλανάται πως άλλοι λόγοι ωθούν σε όλα αυτά και όχι το προφανές.
Έπειτα είναι και οι αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες σχετικά με το παραχθέν έργο.
1η σε απορροφητικότητα κοινοτικών κονδυλίων διατείνεται πως είναι πχ η Περιφέρεια Πελοποννήσου, πληροφορίες όμως δείχνουν το αντίθετο. Δηλαδή πως είναι ουραγός καθώς έχει προχωρήσει σε συμβάσεις στο 46,7% του συνολικού προγράμματος (169,8 από 363,4 εκατ. ευρώ) και σε δαπάνες στο 26,2% (95,3 από 363,4 εκατ. ευρώ).
Προχωράει λέει η Περιφέρεια το ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών που είναι μία ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια ολόκληρης της Πελοποννήσου και αισθάνεται πως κινείται με εξαιρετικούς ρυθμούς, στασιμότητα όμως και αδιέξοδα βλέπει η Α΄βαθμια αυτοδιοίκηση και με τα πρόστιμα από την ΕΕ να είναι προ των θυρών.
Προσπάθεια να είναι αυτόνομος συνομιλητής με την Ευρώπη ξεκινά η Περιφέρεια, εν αγνοία όμως της Κεντρικής Διοίκησης, με ότι αρνητικό συνεπάγεται αυτή η αντιπαλότητα.
Διεκδικεί η Περιφέρεια αρμοδιότητες όπως της υγείας, αντιτίθεται όμως η Κεντρική εξουσία.
Βλέπουμε την Α ΄βαθμια αυτοδιοίκηση να ψάχνει ακόμη το βηματισμό της σε πολλά θέματα που επιβάλλεται να διεκδικήσει τόσο από την Περιφερειακή Αρχή, όσο και από το Κράτος.
Έτσι πολλές φορές διίστανται οι απόψεις περί του τύπου της ανάπτυξης και αυτό εμποδίζει την υποστήριξη κάποιας πολιτικής που μπορεί να δρομολογηθεί και να υλοποιηθεί.
Εν μέσω αυτών και πολλών άλλων που μπορώ να αναφέρω ευρίσκονται οι Έλληνες πολίτες, που έχοντας ως σταθερά ίσως μία κομματική επιλογή και μία συμπάθεια σε πρόσωπα, βιώνουν το απόλυτο χάος και αδιέξοδο.
Πολλά λοιπόν πρέπει να γίνουν, μέχρι να πούμε πως αποτιμάται θετικά το έργο της Αυτοδιοίκησης Α΄και Β΄ βαθμού της εποχής του Καλλικράτη.
Ζούμε σε μία εποχή όπου αναθεωρούνται τα πάντα. Ακόμη και οι κομματικοί σχηματισμοί μέσα στα στενά πλαίσια λειτουργίας τους, δύνανται πλέον να απευθυνθούν σε διαφορετικό από πριν ακροατήριο, κάτι που παλαιότερα ίσως φάνταζε ουτοπικό.
Αυτό και μόνο θα επιφέρει αλλαγές στις αυτοδιοικητικές σταθερές το επόμενο διάστημα σε σημείο που κανείς δε μπορεί να προβλέψει.
Το αύριο λοιπόν φαντάζει αβέβαιο και οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες, τη δική τους αγωνία και αβεβαιότητα για τις μελλοντικές εξελίξεις, μερικές φορές τις περνούν άθελά τους στους πολίτες, οι οποίοι έχουν δεχθεί πολλά χτυπήματα τον τελευταίο καιρό λόγω της οικονομικής κρίσης και απλά δηλώνουν πως δεν αντέχουν άλλο!
Πρέπει λοιπόν να επικρατήσει η λογική της συναίνεσης και της αξιοποίησης όσων χρηματοδοτικών εργαλείων μπορεί η Αυτοδιοίκηση να αλιεύσει και σιγά σιγά ο Καλλικράτης με μερικές ίσως διορθώσεις επιτελέσει τελικώς το έργο που επιζητούν οι Έλληνες πολίτες.
Όσον αφορά το μέλλον των αυτοδιοικητικών αρχόντων του σήμερα, είναι πράγματι δύσκολο κάποιος να πει με βεβαιότητα το παραμικρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.