“Μετά τις εκλογές. 07 Μαΐου 2012”

Του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα d.p.l.g., μέλους της Κ.Ε. της Δράσης

Όπως έχω ξαναγράψει, είναι εδώ και τρία χρόνια που ασχολούμαι με την πολιτική, στους κόλπους της Δράσης του Στέφανου Μάνου. Ως υποψήφιος, λοιπόν, στο νομό Μεσσηνίας, αλλά και ως απλός έλληνας ψηφοφόρος νομίζω πως απέτυχα να περάσω το μήνυμά μας! Πέραν του ισχνού αποτελέσματός μας στην επικράτεια και στη Μεσσηνία, αισθάνομαι πως ούτε το ευρύτερο νέο μετεκλογικό σκηνικό προείδα, ούτε ήμουν έτοιμος για αυτό!

Θεωρώ πως είναι κρίμα, τόσο για εμάς όσο και...........

για τη χώρα:
Για εμάς, γιατί για άλλη μια φορά δεν καταφέραμε να εκφράσουμε ένα ευρύτερο σύνολο, όπως τελευταία νομίζαμε. Χωρίς καμία αίσθηση της πραγματικότητας, περιπλανιόμασταν σε μια εικονική πραγματικότητα, θεωρώντας πως ένα επιτυχημένο άρθρο, ένα επιτυχημένο σποτάκι ή μια σοφή ίσως καταγραφή της πραγματικότητας θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τη στάση του κόσμου απέναντί μας.
Για τη χώρα, γιατί ακόμα και σήμερα, παρόλο το αντίθετο αποτέλεσμα πρέπει να κυβερνηθεί, να σταθεί στα πόδια της και να αποφύγει τη χρεοκοπία και τη νομοτελειακή αποπομπή της από την Ευρώπη.

Μήπως όμως εξακολουθούμε την περιήγηση μας μέσα στην εικονική πραγματικότητα; Μήπως απλά είναι ένα τέλος εποχής για την Ελλάδα και η πολυπόθητη λύση του γόρδιου δεσμού εμπεριέχει και τη χρεοκοπία; Εκεί πια θεωρώ πως είμαι ανίκανος να απαντήσω. Μπορώ να εξηγήσω τις καταστάσεις μέσα από τα βιώματά μου και τις εμπειρίες μου. Δουλεύω, παράγω, βελτιώνω την οικονομική μου κατάσταση, επεξεργάζομαι αντίστοιχα το περιβάλλον μου και βελτιώνω την πνευματική μου καλλιέργεια.

Δυστυχώς όμως αυτό είναι η προσωπική μου αντίληψη. Υπάρχει απέναντι μια άλλη αντίληψη που λέει πως προσδοκώ περισσότερα από αυτά που έχω (υλικά και πνευματικά αγαθά) γιατί κάποιος μου τα οφείλει. Βελτιώνω το μισθό μου, όχι γιατί προσέφερα περισσότερα αλλά γιατί μέχρι τώρα με αδικούσαν. Θέλω του αλλοδαπούς να μου χτίζουν φτηνά το εξοχικό μου αποκομίζοντας όφελος και ευημερία αλλά τώρα που δεν τους χρειάζομαι θέλω να εξαφανιστούν και τους θεωρώ και υπεύθυνους για τη δική μου καταστροφή… Με τον ίδιο τρόπο, χρειάζομαι τα δάνεια των ξένων, δεν χρειάζομαι όμως τις μεταρρυθμίσεις για να μπορώ στο μέλλον να τους εξοφλήσω…

Όταν λοιπόν τα βάζω όλα αυτά στο χαρτί, ανοίγω και τα αποτελέσματα των εκλογών, μου ξαναγεννιέται η αίσθηση ότι το εκλογικό σώμα στη πλειοψηφία του ζει μια εικονική πραγματικότητα. Και εκεί είναι που αισθάνομαι ανίκανος να διαχειριστώ αυτό που μας συμβαίνει.
Βέβαια ανίκανος να διαχειριστεί αυτό που του συμβαίνει είναι και ο άνεργος, ο επαγγελματίας χωρίς πελατεία, ο κάθε οικονομικά κατεστραμμένος. Και συγκριτικά, το δικό μου ψυχολογικό μπουρδούκλωμα είναι τελείως ασήμαντο σε σχέση με των παραπάνω. Εγώ νομίζω πως απλά θα κάνω υπομονή. Υπομονή μέχρι η χώρα να ξανακυβερνηθεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Παρόλο που η κεντρική πολιτική σκηνή θα μπει τώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, ας μην αφήσουμε τα σημαντικά τοπικά προβλήματα να διαιωνίζονται.
α. Περιβαλλοντικά, η Μεσσηνία απαιτεί περισσότερη προστασία και επίλυση της διάθεσης των αποβλήτων. Η επεξεργασία της ελιάς οφείλουμε σύντομα να έχει οριστικά περάσει σε περιβαλλοντικά φιλικότερες μεθόδους
β. Οι ανεξέλεγκτες χωματερές στο νομό να έχουν περιοριστεί ή εξαφανιστεί
γ. Η επεξεργασία του συνόλου των αστικών λυμάτων είναι μονόδρομος εάν θέλουμε υγιείς θάλασσες και κατοίκους
δ. Η άναρχη δόμηση εξοχικών κατοικιών παντού οφείλουμε να μπει σε κανόνες και να περισώσουμε όσο μπορούμε το φυσικό περιβάλλον, εκεί όπου δεν είναι ακόμα εμφανής η ανθρώπινη δραστηριότητα.
ε. Ο Ταΰγετος οφείλουμε να ξαναβρεί το πράσινο χρώμα των δασών του και να γεμίσει ξανά επισκέπτες. Δασικοί οικισμοί, παιδικές κατασκηνώσεις, τα παραδοσιακά παραθεριστικά κέντρα όλα είναι σημαντικά για την υγεία του ορεινού περιβάλλοντος. Όλοι οι Καλαματιανοί τα ξέρουν, τα έχουν ζήσει.
ζ. Η Καλαμάτα οφείλει να βρει τον ιστορικό της χαρακτήρα. Ψάξτε, καταγράψτε και προστατέψτε τα χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες νεοελληνικές πρωτεύουσες της περιφέρειας. Κανένας Δήμαρχος δεν έχει δικαίωμα να καταστρέφει ό,τι βρει ακόμα και εάν δεν είναι σε θέση να το εκτιμήσει.
η. Οι νέες είσοδοι της πόλης από τον περιφερειακό πρέπει να δίνουν την αίσθηση της πόλης. Οι σημερινές είσοδοι στην πόλη ειλικρινά παραπέμπουν σε μια αδιάφορη, άναρχη, τριτοκοσμική ανάπτυξη.
θ. Ο νέος αυτοκινητόδρομος θα απαλλάξει τους οικισμούς κατά μήκους του παλαιού οδικού άξονα (Καλαμάτας – Τσακώνας) από σημαντικό κυκλοφοριακό φόρτο και επομένως είναι ώρα να δούμε το μέλλον τους στη βάση της αειφόρου ανάπτυξης.
ι. Οι οικισμοί της Άνω Μεσσηνίας έχουν επίσης ανάγκη της προστασίας μας, αφού μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της περασμένης χρονιάς απαιτείται τώρα μελέτη και σχεδιασμός ώστε να μην εξαφανιστεί κάθε ίχνος ιστορικότητας από την αρχιτεκτονική τους
Καθένας από την πλευρά του μπορεί να προσδώσει στον τόπο αυτό σημαντική υπεραξία.

Θα ήθελα τέλος, να ευχαριστήσω όλους τους νέους ή παλιούς μου φίλους για τη βοήθεια και το ωραίο ταξίδι. Θα ξανασυναντηθούμε και ό,τι χτίσαμε μεταξύ μας εύχομαι να γίνεται δυνατότερο και βαθύτερο. Εύχομαι επίσης να είστε αμετανόητοι και να βαδίζουμε μαζί και στα πιο στενά μονοπάτια. Ζείτε σε μια πολύ σπουδαία περιοχή του ελλαδικού χώρου και εύχομαι να καταφέρω και εγώ να αποκτήσω εκεί έδρα κοντά σας!
Καλή στρατιά λοιπόν, θα ξανα-ξεκινήσουμε σύντομα!