Η αποψίλωση της Μεσσηνίας, η παρέμβαση των δημάρχων, η κυβερνητική απάθεια και αδιαφορία

ΕΔΩ και δύο περίπου χρόνια, στον αντίποδα των διακηρύξεων για ενίσχυση της περιφερειακής Ελλάδας, παίζεται ένα άθλιο πολιτικοοικονομικό παιχνίδι με στόχο την αποψίλωση της περιφέρειας, την απαξίωσή της και εν τέλει την παράδοσή της στη βορά συμφερόντων που ορέγονται – βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης - μια νέου τύπου ανάπτυξη στα μέτρα της τσέπης τους, που είναι σαν τη μαύρη τρύπα, αχόρταγη και ακόρεστη…

Κάθε φορά που η «καλλικρατική μανία» εμφανιζόταν σε οποιαδήποτε εκδοχή της, λόγω μεν εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική, έργω δε νεοφιλελεύθερη και καταστροφική, η «Φ» με σχόλια και ρεπορτάζ είχε επισημάνει αυτούς τους κινδύνους και προέτρεπε τοπικούς φορείς και παράγοντες πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς να αντιδράσουν, να αντισταθούν στην επερχόμενη λαίλαπα που αποψιλώνει και τη Μεσσηνία από υπηρεσίες και δομές, καθιστώντας την οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά ευάλωτη.

Η απώλεια πολλών θέσεων εργασίας, η οικονομική ..........

συρρίκνωση της τοπικής αγοράς, η πληθυσμιακή καθίζηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αναπότρεπτα οδηγεί τη Μεσσηνία σε περαιτέρω φθίνουσα πορεία. Νότος του Νότου με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον και την τύχη του τόπου.

Η «Φ» την Τετάρτη ανέδειξε το ζήτημα σε πρώτο θέμα, καταγράφοντας σε εκτενές ρεπορτάζ τις μέχρι σήμερα πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις που προδιαγράφουν τις αρνητικές προοπτικές και ζητούσε την αφύπνιση των τοπικών δυνάμεων για να περισωθεί ό,τι είναι δυνατόν και να καθοριστεί ένα νέο πλαίσιο διεκδίκησης «ισοδύναμων» στη θέση εκείνων που χάνονται.

Προς τιμήν τους οι έξι δήμαρχοι της Μεσσηνίας αντέδρασαν και σε σύσκεψή τους ομόφωνα κατέληξαν σε κείμενο – διακήρυξη προς την κυβέρνηση και τους βουλευτές, επισημαίνοντας τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει για τη Μεσσηνία η κατάργηση υπηρεσιών και δομών.

Δεν θα πρέπει, βέβαια, να περνά απαρατήρητη από τη μία η κυβερνητική απάθεια και αδιαφορία και από την άλλη η μειωμένη δυνατότητα ουσιαστικών παρεμβάσεων των κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι παρ’ ότι γνωρίζουν τι συμβαίνει και τι σημαίνει αυτή η αποψίλωση, αρκούνται σε ερωτήσεις στη Βουλή, στις οποίες οι υπουργοί απαντούν με τα γνωστά «ήξεις αφίξεις» διαβεβαιώνοντας ότι: «… ακόμη δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις». Όταν όμως λαμβάνονται, οι βουλευτές ή συμμετέχουν με την ψήφο τους ή σιωπούν μεγαλοπρεπώς…

Το πουλόβερ έχει ήδη αρχίσει να ξηλώνεται και αντιστάσεως μη ούσης δεν φαίνεται στον ορίζοντα αντιστροφή της αρνητικής πορείας του τόπου.

Αν σ’ όλα αυτά προσθέσει κανείς και τις ερμηνείες της όποιας τοπικής αντίδρασης με κομματικούς όρους και παλαιοκομματικές λογικές περί «πράσινων» και «γαλάζιων», περί προεκλογικού κλίματος και σκηνικού, αντιλαμβάνεται πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το τεράστιο ζήτημα αποψίλωσης της περιφερειακής Ελλάδας.

Είναι προφανές ότι οικοδομείται ένα συγκεντρωτικό κράτος, άκρως νεοφιλελεύθερο, με συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και μετακύλιση αρμοδιοτήτων και δράσεων στις περιφερειακές και αυτοδιοικητικές δομές, χωρίς πόρους και δυνατότητες διατήρησης της λειτουργίας τους. Αποτέλεσμα θα είναι η ιδιωτικοποίηση των όποιων κερδοφόρων δραστηριοτήτων και η κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικής παρέμβασης υπέρ των οικονομικά αδύναμων.

Αν δεν υπάρξει συντονισμένη και δυναμική τοπική αντίδραση είναι βέβαιο ότι η ταφόπλακα δεν θα αργήσει να ενταφιάσει οριστικά και τη Μεσσηνία, η οποία, όπως διαπιστώνουν και οι έξι δήμαρχοι του Νομού, δέχεται τη μεγαλύτερη πίεση σε επίπεδο Περιφέρειας Πελοποννήσου. Εκ των πραγμάτων στους δημάρχους πέφτει το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης για ένα διαρκή και με ρεαλιστικά αιτήματα αγώνα που θα ανακόψει τη λαίλαπα και θα αντιστρέψει προοπτικά τη φθίνουσα πορεία, την οικονομική συρρίκνωση και την ερημοποίηση του τόπου.

Τα υπόλοιπα είναι ξεπερασμένες πρακτικές παλαιοκομματικής λειτουργίας με στόχο τη διατήρηση της ξοφλημένης κομματοκρατίας σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, που πάση θυσία πρέπει να αποδομηθούν και να ανατραπούν αν θέλουμε να διατηρηθεί άσβεστη η ελπίδα για το μέλλον της Μεσσηνίας και της περιφερειακής Ελλάδας.

ΘΑΝ. ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ

Υ.Γ.: Εξυπακούεται ότι από τη συντονισμένη αντίδραση κατά της αποψίλωσης της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας δεν θα πρέπει να απουσιάζουν η Περιφερειακή Αρχή της Πελοποννήσου και οι Περιφερειακές Ενότητες, αν δεν ηγηθούν κιόλας αυτού του μετώπου. Άλλωστε, όπως δημόσια -προς τιμήν του- έχει διακηρύξει στη διαπασών ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης ούτε υπάλληλος της κυβέρνησης είναι ούτε επιτετραμένος της χρεοκοπημένης κομματοκρατίας. Ευκαιρία να το (απο)δείξει στην πράξη, σηκώνοντας το λάβαρο της ελληνικής περιφέρειας κατά του αθηνοκεντρικού κράτους και μέσα από την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας.

BEST TV