Γιώργος Καρατζαφέρης: Φοβάμαι νέα Ιουλιανά

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY

O φόβος για επανάληψη επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας, ο «αδύναμος» πρωθυπουργός, η «ανίκανη» κυβέρνησή του και το... κόκκινο αυτί του κ. Σαμαρά είναι μερικά απ’ όσα θίγει ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στην τετ-α-τετ συνέντευξη που είχαμε μαζί του.
Ο Γ. Καρατζαφέρης εξηγεί ταυτόχρονα .........

τη δική του πολιτική πρόταση –δεν αρκεί η συνεργασία με τη ΝΔ, διευκρινίζει– αλλά και την οικονομική πλατφόρμα του κόμματός του για την «ευρωδραχμή», τις αποκρατικοποιήσεις και τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.

Οδεύουμε σε νέα... Ιουλιανά, κ. πρόεδρε;
Δεν νομίζω ότι το σωστό ρήμα είναι «οδεύουμε». Πολύ φοβάμαι ότι κατηφορίζουμε σε καταστάσεις που συναντάμε τον Ιούλιο στην ιστορία της χώρας – και του ’65, ενδεχομένως και του ’74.

Και καλά τα Ιουλιανά, όμως τι εννοείτε με το ’74; Τι αντίστοιχο μπορεί να έχουμε;
Τότε κερδίσαμε τη δημοκρατία, τώρα μπορεί να τη χάσουμε. Πολύ απλά είναι τα πράγματα.

Φοβάστε την αντίδραση της πλατείας;
Δεν φοβάμαι την αντίδραση της πλατείας ως έχει σήμερα. Φοβάμαι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι άκαπνοι στο πεζοδρόμιο. Δεν γνωρίζουν τις πρακτικές του πεζοδρομίου και της πλατείας. Φοβάμαι λοιπόν μήπως παρεισφρήσει ο προβοκάτορας, ο «στημένος», κι ακολουθήσουν γεγονότα όπως αυτά της 6ης Δεκεμβρίου του 2008. Αυτό φοβάμαι.

Συζητήθηκε κάτι που είπατε τις προάλλες, ότι ο Μπ. Ομπάμα είναι που κρατά τον Παπανδρέου στα πράγματα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ εξήγησε ότι τυχόν ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να λειτουργήσει μεταδοτικά. Εσείς έχετε κάποια άλλη εξήγηση γι’ αυτή την αμερικανική στήριξη;
Αυτό το οποίο ξέρω είναι ότι όλη η Ευρώπη έχει εντυπωσιαστεί από το πώς η Αμερική προστατεύει τους ανθρώπους της. Η Ευρώπη έχει πλέον γυρίσει το δείκτη εμπιστοσύνης κατά του κ. Παπανδρέου. Αυτή τη στιγμή τον στηρίζει μόνο ο κ. Ομπάμα – καλοδεχούμενο είναι.
Όμως πιστεύω ότι όλα αυτά δεν φτάνουν, γιατί δεν έχει τις δεινότητες και τις δυνατότητες ο κ. Παπανδρέου να περάσει πράγματα. Όταν χρειάστηκαν εννέα ώρες σε ένα υπουργικό συμβούλιο για να πείσει σε ποσοστό τους υπουργούς του, τότε ο άνθρωπος δεν μπορεί να πείσει. Ο Καραμανλής ο γέρος και ο πατέρας του σε μισή ώρα θα είχαν λύσει τη διαδικασία.

Λογικές τύπου ΠΟΛ.ΑΝ. δεν περνάνε!

Να πάμε και στον κ. Σαμαρά. Διαπιστώνω φοβερή πολεμική μεταξύ υμών και του προέδρου της ΝΔ. Μετά τις εκλογές, πώς θα κάτσετε πλάι πλάι στο υπουργικό συμβούλιο;
Κατ’ αρχάς, ποιος το προεξοφλεί; Εγώ με τον πρόεδρο της ΝΔ δεν έχω τίποτα. Έχω με αυτόν ο οποίος συμπεριφέρεται σαν να είναι ακόμη πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης. Και οι συμπεριφορές τύπου Πολιτικής Άνοιξης με ενοχλούν, από εκείνη την εποχή, όπως έγιναν τα γεγονότα, τα οποία κόστισαν στην κυβέρνηση της ΝΔ. Λογικές Πολιτικής Άνοιξης δεν περνάνε, ούτε τσαμπουκαλέματα Πολιτικής Άνοιξης, όπως εκπέμπονται από κάποια παιδιά που τότε ήταν εναντίον της ΝΔ και τώρα φαντάζουν ως σωτήρες της.

Εσείς τις θέλετε τις εκλογές, κ. πρόεδρε;
Δεν είναι θέμα τι θέλω εγώ. Επιβάλλονται. Δύο είναι οι λύσεις: ή οικουμενική κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει τη μεγάλη δυσκολία των πραγμάτων, ή εκλογές, για να αναδειχτεί πάλι οικουμενική κυβέρνηση. Και λέω «γιατί δεν το κάνουμε τώρα και πρέπει να πάμε στο λαό;». Ο λαός θα δώσει αυτή την εντολή, δεν δίνει αυτοδυναμία σε κανέναν και θα πει «μαζευτείτε και βγάλτε τα αποτελέσματα». Κάποιοι φέρνουν ως παράδειγμα την Πορτογαλία και πιστεύουν ότι εγώ με τον Σαμαρά θα μπορούσαμε. Δεν φτάνουμε. Θα χρειαστεί πάλι το ΠΑΣΟΚ και οποιοσδήποτε άλλος είναι μέσα στη Βουλή. Να το ξεκαθαρίσουμε: η όλη υπόθεση δεν είναι πλέον one man show. Θέλει κάτι περισσότερο. Αυτό απαιτεί η πλατεία κι αυτό απαιτεί και η Ευρώπη. Κάποια στιγμή πρέπει να συγκεράσουμε αυτές τις δύο αντίρροπες δυνάμεις, να δώσουμε ελπίδα, και η ελπίδα είναι να γίνει μία εθνική κυβέρνηση. Με τους καλύτερους και τους αποτελεσματικότερους.

Δημοσιοποιήσατε τις προηγούμενες μέρες την πρόθεσή σας να πάρετε τους βουλευτές του ΛΑΟΣ από τη Βουλή. Τι έγινε ύστερα από αυτό;
Είδα τη μακαριότητα. Είδα ότι κανείς δεν καταλάβαινε και ήθελα να τους ταρακουνήσω, για να σκεφτούν λίγο πιο ώριμα και πιο σοβαρά. Με το που έκανα γνωστή τη σκέψη μου, πανικοβλήθηκε το σύστημα. Είδατε πρωτοσέλιδα, είδατε ειδήσεις, ακούσατε ραδιόφωνα, είδατε σχόλια, το σύστημα ταρακουνήθηκε. Και από κει και πέρα, περιμένω να έρθει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί το πράγμα δεν πρέπει να μείνει έτσι. Έχουμε μια πληγή που μαζεύει κάθε μέρα πύον, κάτι πρέπει να γίνει, κάποιος πρέπει να καθαρίσει την πληγή. Και εφόσον κανείς άλλος δεν αναλαμβάνει, θα αναλάβω εγώ αυτό το πολύ δύσκολο έργο, να καθαρίσω το πύον από την πληγή.

Εσείς είχατε ψηφίσει «ναι» στο Μνημόνιο Ι, για να μη χρεοκοπήσει η χώρα, όπως είχατε τότε εξηγήσει. Τώρα προϊδεάζετε ότι θα ψηφίσετε «όχι» στο Μεσοπρόθεσμο, ωστόσο το φάσμα της εθνικής χρεοκοπίας κάθε άλλο παρά έχει απομακρυνθεί. Πώς θα εξηγήσετε τη νέα αυτή στάση σας;
Το εξήγησα στον ίδιο τον πρωθυπουργό, ως είχα υποχρέωση. Και εν συνεχεία εξήγησα τη θέση μου και στο σύνολο των πολιτικών αρχηγών, παρόντος και του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και είπα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ασύνδετη, ανήμπορη και εντέλει ανίκανη. Δεν εμπιστεύομαι τίποτα. Πτυχές του Μεσοπρόθεσμου θα μπορούσαμε να τις συζητήσουμε και να βρούμε την καλύτερη απ’ όλες τις πτυχές, αλλά εγώ δεν συζητάω τίποτα με αυτή την κυβέρνηση. Αντιθέτως με τον κ. Σαμαρά, που, μέσα κι έξω από τη Βουλή, είπε να έρθει το Μεσοπρόθεσμο με περισσότερα του ενός άρθρα για να επιλέξουν ποιο ψηφίζουν και ποιο όχι. Είναι δυνατό να παίρνουμε 110 δισ. ευρώ και να είμαστε χειρότερα απ’ ό,τι ήμασταν πέρυσι; Εφόσον λοιπόν απέτυχαν στο απλό, ποιος μου λέειότι θα πετύχουν στο σύνθετο; Εφόσον απέτυχαν στο εύκολο, ποιος μου λέει ότι θα μπορέσουν να πετύχουν στο πιο δύσκολο και βαρύ;

Αδύναμος ο Παπανδρέου

Κάποιοι ωστόσο λένε ότι δεν φταίει μόνο η κυβέρνηση, αλλά και η τρόικα, υπό την έννοια ότι τα μέτρα τα οποία εκείνη επέλεξε είναι αυτά που ευθύνονται για την ύφεση, και την ανεργία...
Ο κ. Παπανδρέου είναι πολύ αδύναμος. Ήταν, είναι και όσο περνάει ο χρόνος γίνεται πιο αδύναμος. Γι’ αυτό και είπα «πάμε όλοι μαζί πάνω να διεκδικήσουμε». Αλλιώς θα αντιμετώπιζαν πέντε πολιτικούς αρχηγούς στην Ευρώπη. Πήγε μόνος του ο κ. Σαμαράς και τι έφερε πίσω; Ένα κόκκινο αυτί τραβηγμένο απ’ όποιον συνάντησε. Αν πηγαίναμε όμως και οι πέντε μαζί, θα πετυχαίναμε ορισμένα πράγματα, θα είχαμε το σύνολο των κοινοβουλευτικών ομάδων στο Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο. Καθένας θα μίλαγε στην ομάδα του, αυτό είχα κατά νου. Πήγε ο Σαμαράς μόνος του, τον «άδειασε» το Λαϊκό Κόμμα, πάει ο Παπανδρέου, τον «αδειάζει» το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Πάμε όλοι μαζί. Αυτή είναι η πρότασή μου.

Μήπως εκ των υστέρων μπορεί να ισχυρίζεται ο κ. Σαμαράς ότι είναι δικαιωμένος από την εξέλιξη που είχε η χώρα από την ψήφιση του μνημονίου και μετά;
Όχι. Ο κ. Σαμαράς έχει δικαιωθεί μόνο σε ένα σημείο. Στο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκτελέσουν μια πολιτική. Έπρεπε να του πάρουμε την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, μπορούσαμε να το κάνουμε στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, να πάρουμε τα κύρια υπουργεία εμείς και να έχουμε δώσει μια άλλη ώθηση. Το φοβήθηκε ο κ. Σαμαράς –γιατί περί αυτού πρόκειται– και σήμερα αφήνουμε τον Παπανδρέου μόνο του να βολοδέρνει.

Με δύο νομίσματα

Συζήτηθηκε και η πρότασή σας για την «ευρωδραχμή», όπως την ονομάσατε. Ένα νόμισμα δηλαδή για τις συναλλαγές στο εσωτερικό. Θα ξέρετε ότι κάτι αντίστοιχο υπάρχει στη σοσιαλιστική οικονομία της Κούβας, ένα νόμισμα για τους ντόπιους και ένα για τους τουρίστες. Προτείνετε κάτι αντίστοιχο;
Εγώ πήρα ως παράδειγμα αυτό που έγινε το 1923 στη Γερμανία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, για να σωθεί η χώρα μετά την καταστροφή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και όχι ένα νόμισμα διαρκείας, για συγκεκριμένη χρήση. Και πιστεύω ότι αυτό θα ωφελήσει πολλαπλώς – θα το εξηγήσω όταν παρουσιάσω το πρόγραμμά μου. Όχι επίσημο νόμισμα, μόνο
εσωτερικής επεξεργασίας. Το εθνικό νόμισμα θα είναι το ευρώ.

Διαβάζω σε μια ανακοίνωσή σας της 31ης Μαΐου ότι η ελληνική κυβέρνηση πουλά και τις... κότες. Είστε αντίθετος στην πώληση επιχειρήσεων του Δημοσίου, την ώρα μάλιστα που το χρηματιστήριο δεν διανύει και τις καλύτερες μέρες του;
Τα... αυγά να τα πουλήσουμε, τα κτίσματα δηλαδή, αλλά δεν θα πουλήσουμε τον εθνικό πλούτο της χώρας, το νικέλιο, το λιγνίτη, το νερό. Αυτή είναι η «κότα», θα ξαναγεννήσει αυγά, ενώ ακίνητα θα ξανακάνουμε όταν γυρίσουμε από την κρίση. Αν όμως πουλήσουμε τις «κότες», χάνουμε όλο το «κοτέτσι».

Οργανισμούς δηλαδή τύπου ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ.;
Εθνικός πλούτος δεν πωλείται. Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα. Εγώ είπα στον Παπανδρέου ότι υπάρχουν τόσα κληροδοτήματα που είναι πάνω από τα 60 δισεκατομμύρια που θέλει. Να πάρει τα κληροδοτήματα, άλλα να τα αξιοποιήσει, άλλα να τα πουλήσει και να τελειώνει η υπόθεση. Μόνο με αλλαγή χρήσης γης σε κάποια οικόπεδα μπορούμε να μαζέψουμε πολύ περισσότερα από αυτά, χωρίς να υπάρξει κόστος και χωρίς να πληρώσει κανένας από τους Έλληνες.

Νησιά θα δεχόσασταν να πουληθούν;
Θα δεχόμουν να δώσω μια μακροχρόνια σύμβαση. Οποιοδήποτε νησί είναι ακατοίκητο θα το έδινα για 99 χρόνια με μία προϋπόθεση: να μου κάνουν εκεί δέκα σπίτια στα οποία θα
στείλω συνταξιούχους και όποιος συνταξιούχος θέλει να πάει σε αυτό το νησί να παίρνει τριπλάσια σύνταξη.

Κάποιοι σας επικρίνουν ότι δεν έχετε πάρει ξεκάθαρη στάση στο θέμα της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων...
Όχι, υπάρχει στο πρόγραμμά μας. Εμείς από τώρα και στο εξής θέλουμε πενταετείς συμβάσεις ανανεούμενες. Και μετά την πέμπτη είναι η μονιμότητα. Αλλά για 20 χρόνια θα είσαι παρών στη δουλειά σου και όχι στην πλατεία Κολωνακίου. Θα εξετάζεσαι και εν συνεχεία θα σου ανανεώνεται η σύμβαση. Ο καθένας θα ξέρει ότι έχει πέντε σίγουρα χρόνια και μετά άλλα πέντε κι άλλα πέντε, όχι μονιμότητα. Αναλόγως των αναγκών της χώρας και αναλόγως της προσωπικής του ανέλιξης.