Αναβιώνουν και φέτος τα “Λελώνια” στα Φιλιατρά

Τα "Λελώνια" θα αναβιώσουν και φέτος για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, μετά το 1965, την Παρασκευή 23 Απριλίου στο ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στα Φιλιατρά του οποίου η ύπαρξη χρονολογείται από τον 13ο αιώνα.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν ιππικούς αγώνες στους οποίους φέτος προβλέπεται μεγάλη συμμετοχή με 25 άλογα και αναβάτες, ενώ θα γίνουν και αγώνες δρόμου από μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου.
Το πρόγραμμα που έχει αναρτηθεί αναφέρει:

22 Απριλίου Ωρα 8 μ.μ Εσπερινός και αρτοκλασία
23 Απριλίου Ωρα 7 π.μ. Όρθρος
23 Απριλίου Ωρα 10 π.μ. Αγώνας δρόμου από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου
Αγώνας Ιπποδρομίας με συμμετοχή αλόγων από την ευρύτερη περιοχή

Τα "Λελώνια" είχαν καθιερωθεί στην πόλη και στον συγκεκριμένο χώρο από πολύ ........

παλιά στην μνήμη του Πανάγου Λελώνη, ενός Φιλιατρινού νέου ο οποίος, όπως λέει η παράδοση, επί Τουρκοκρατίας στις ιπποδρομίες που γίνονταν στην περιοχή ανήμερα του Αγίου Γεωργίου κατάφερνε με το άλογο του να νικά κάθε χρόνο όλους τους ιππείς.
Αυτό είχε πεισμώσει τους Τούρκους οι οποίοι του διαμήνυσαν ότι αν ξανανικήσει θα τον κρέμαγαν.
Oταν έγιναν λοιπόν οι αγώνες την επόμενη χρονιά ο Λελώνης, αψηφώντας τις απειλές, νίκησε και πάλι.
Τότε οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον κρέμασαν σε μια βελανιδιά που είναι δίπλα στο ναό.
Η αρραβωνιαστικιά του η Λενιώ, βλέποντας τον αγαπημένο της κρεμασμένο, καβαλάει ένα άλογο, αρπάζει και το σπαθί ενός Τούρκου, κόβει το σχοινί που κρεμόταν, τον βάζει στο άλογο και φεύγουν.
Αμέσως οι Τούρκοι ξεχύθηκαν να τους κυνηγήσουν και καθώς τους πλησίαζαν και θα τους έπιαναν αυτοί προτίμησαν να πέσουν σε μια λίμνη που ήταν εκεί κοντά και να πνιγούν.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την απελευθέρωση καθιερώθηκαν να γίνονται αγώνες με άλογα στην μνήμη του που ονομάστηκαν "Λελώνια" ενώ δίπλα στο ναό και την βελανιδιά φτιάχτηκε μνημείο.

Τα "Λελώνια" σταμάτησαν περίπου το 1965, όμως με πρωτοβουλία του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Αγίου Ιωάννη που ανήκει το εκκλησάκι αποφασίστηκε πριν τρία χρόνια η αναβίωσή τους κάτι που ο κόσμος της περιοχής δέχθηκε με πολύ μεγάλη χαρά.