Η καλλιέργεια της ελιάς έφτασε μέχρι την... Αγγλία και δεν αποκλείεται να κατακτήσει ακόμη και την ψυχρή Δανία. Οι απέραντοι ελαιώνες της Κρήτης και της Πελοποννήσου «μετακόμισαν» βόρεια και τους συναντά κανείς ακόμη και στα ορεινά των Σερρών. Αυτή είναι μία μόνο -και ίσως η λιγότερο επιβλαβής- επίπτωση των κλιματικών αλλαγών στη γεωργία. Οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα -και φαίνεται πως επιβάλλονται- ευνοούν την ανάπτυξη του «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ», ενός ζιζάνιου ιθαγενούς από τη Νότια και Κεντρική...
Το επιβλαβές ζιζάνιο «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ» που ήρθε στην Ελλάδα από την Κεντρική και Νότια Αμερική
Το είδος αυτό του «σολάνουμ» πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στη Θεσσαλονίκη κι εκτιμάται ότι οι σπόροι του έφτασαν στο λιμάνι της πόλης με λιπάσματα από την Αμερική ή σιτηρά από την Αργεντινή.
Βρίσκεται παντού
Σήμερα βρίσκεται σχεδόν παντού, ακόμη και στις διαχωριστικές νησίδες των εθνικών οδών εκκρίνοντας στο περιβάλλον τοξικές ουσίες, ενώ επιπλέον αντέχει στη ρύπανση και τα φυτά του είναι ξενιστές επιβλαβών εντόμων και μυκήτων.
Οι επιπτώσεις των κλιματικών μεταβολών είναι ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν -αφού προηγηθεί σειρά διαλέξεων- στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, με θέμα «Κλιματική αλλαγή, βιώσιμη ανάπτυξη και ανταγωνιστικές πηγές ενέργειας. Αναζητώντας λύσεις για το ελληνικό περιβάλλον».
«Οι συχνοί καύσωνες, η ξηρασία, οι πλημμύρες κ.λπ. εκτός από τη μείωση της παραγωγής επιδρούν στην εξαφάνιση και στην εξάπλωση καλλιεργούμενων φυτών σε νέες περιοχές και στην ευπάθεια σε ασθένειες και παράσιτα», δήλωσε στο «Εθνος» ο καθηγητής Γεωπονίας του ΑΠΘ, Σωτήρης Τσιούρης, ο οποίος θα παρουσιάσει τη σχετική εισήγηση με τον συνάδελφό του Ανδρέα Μαμώλο από το Εργαστήριο Οικολογίας και Προστασίας Περιβάλλοντος.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η καλλιέργεια της ελιάς σε πιο ψυχρά κλίματα, αλλά και η χωρίς έλεγχο εξάπλωση των ζιζανίων τύπου «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ», ενώ ο ρυθμός μεταβολής του κλίματος προβληματίζει τη διεθνή κοινότητα, καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου αυξάνει τη μέση θερμοκρασία της γης, με παράλληλη μεταβολή του υδρολογικού κύκλου.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιούρη, «η αλλαγή στον τρόπο άσκησης της γεωργίας από συμβατική σε βιολογική, οδηγεί αφενός στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, αφετέρου όμως επιφέρει σημαντική μείωση των αποδόσεων, με την έλλειψη λιπασμάτων».
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν ορθολογική διαχείριση των αγροοικοσυστημάτων, ενώ τα Ηνωμένα Εθνη εκτιμούν ότι η διεθνής διατροφική κρίση θα επιδεινωθεί δραματικά από τις κλιματικές αλλαγές, καθώς μέχρι και το 25% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων κινδυνεύει να χαθεί.
Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που περισσότερα από τα μισά τρόφιμα που παράγονται σήμερα στον κόσμο, χάνονται, σπαταλούνται ή καταλήγουν στα σκουπίδια εξαιτίας της ανεπαρκούς διαχείρισης της διατροφικής αλυσίδας.
Η καλύτερη διαχείριση της αλυσίδας αυτής, καθώς και της παραγόμενης βιομάζας θα μπορούσε να συμβάλει στην παραγωγή βιοκαυσίμων με την προϋπόθεση ότι η παραγωγή αυτή δεν θα επιδράσει στην κλιματική μεταβολή και δεν θα ανταγωνιστεί τις καλλιέργειες για τροφή.
«Συνεπώς η γεωργία και ο τρόπος άσκησής της σε σχέση με την κλιματική μεταβολή θα αποτελέσει αντικείμενο προτεραιότητας για έρευνα δεδομένου ότι η γεωργία αποτελεί τη βάση για να ξεπεραστεί η διατροφική κρίση», σημείωσε ο κ. Τσιούρης.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
ritzal@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.