Η ευθύνη για το κατάντημα του αγροτικού τομέα είναι αποκλειστικώς πολιτική

Το σύνολο των επιδοτήσεων αυτών που από την Ευρώπη εισπράτταμε με σκοπό να εκσυγχρονίσουμε τον πρωτογενή τομέα πέρασε ως οικονομική ενίσχυση στα χέρια του αγρότη και του κτηνοτρόφου. Το γεγονός αυτό μπορεί πράγματι να μεταμόρφωσε την εικόνα της ελληνικής επαρχίας, μπορεί να «σπούδασε» παιδιά και να «προίκισε» κορίτσια, δεν βοήθησε όμως τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο και τον ψαρά στη βελτίωση των δραστηριοτήτων τους. Πράγμα που αν είχε συμβεί, θα είχε σήμερα εξασφαλίσει στον αγροτικό πληθυσμό καλύτερες συνθήκες άμυνας απέναντι στα εσωτερικά αλλά και διεθνή προβλήματα του πρωτογενούς τομέα.
Η ευθύνη για όλα αυτά είναι αποκλειστικώς πολιτική. Οι τεράστιοι αυτοί ευρωπαϊκοί πόροι χρησιμοποιήθηκαν από ορισμένους για τη διατήρηση των πελατειακών σχέσεων και την επανεκλογή τους...

στην εξουσία.
Αποτέλεσμα σήμερα είναι ότι παράγουμε προϊόντα τα οποία δεν είναι ανταγωνιστικά, ούτε σε επίπεδο κόστους ούτε σε επίπεδο ποιότητας. Στην πραγματικότητα αυτή θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι τόσο ο Έλληνας αγρότης και κτηνοτρόφος παραγωγός όσο και ο Έλληνας καταναλωτής είναι θύματα της οργανωτικής ανεπάρκειας και της κερδοσκοπίας διαφόρων, συχνά μεγάλων, συμφερόντων, τα οποία μεσολαβούν στη διακίνηση των προϊόντων αυτών.
Από την πλευρά της κρατικής μηχανής μειώνεται συνεχώς- έχει σχεδόν καταστεί σπάνιο είδος- ο αριθμός των γεωπόνων και γεωτεχνικών επιστημόνων που βρίσκονται στα χωράφια. Οι υπηρεσίες Γεωργίας υπολειτουργούν, με τελικό αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία καθοδήγηση και κανένας σχεδιασμός για τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, για εμπορικές ποικιλίες προϊόντων, για νέες προσοδοφόρες τεχνικές καλλιέργειας και ανάπτυξης.
Από την άλλη πλευρά το Συνεταιριστικό Αγροτικό Κίνημα, όσο έχει απομείνει, παραπαίει στα κομματικά κυκλώματα και αντί να είναι στην υπηρεσία των αγροτών, υπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες. Η κατάστασή του αυτή διευκολύνει τη μεσολάβηση των επιτηδείων οι οποίοι ελεύθερα εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα του εργαζομένου στην ύπαιθρο.
Συμπερασματικά, θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι αν πραγματικά θέλουμε νέοι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι να μείνουν στην περιφέρεια, εξασφαλίζοντας ένα ικανοποιητικό και βέβαιο εισόδημα, θα πρέπει να στραφούμε στην ουσιαστική αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και να μην περιοριζόμαστε στην περιστασιακή αντιμετώπιση, απλώς, των συνεπειών τους. Ο κ. Β. Μαγγίνας είναι βουλευτής της ΝΔ και πρώην υπουργός.

Πηγή:ΤΟ ΒΗΜΑ

Σχόλιο:
Το κείμενο αυτό είναι του βουλευτή Μαγγίνα, κοίτα τι λέει ο άνθρωπος για τις ευθύνες των πολιτικών διαχρονικά, προσωπικά με εξέπληξε η ειλικρίνεια του.
Τώρα αρχίζουν και ψάχνονται οι συνεταιρισμοί για άνοιγμα στην λιανική αγορά και αυτό για μένα είναι μια κατάκτηση των τελευταίων αγροτικών κινητοποιήσεων.
Αναγκάστηκαν να αρχίσουν να σκέφτονται υπό το βάρος των αποκαλύψεων της ανεπάρκειας τους αυτά που οι προηγμένες χώρες τα έχουν πραγματοποιήσει χρόνια τώρα και αναφέρομαι στην εμπορία την οποία αναφέρεις και συ και έχεις απόλυτο δίκιο.
Και βέβαια οι συνεταιρισμοί οφείλουν να αναλάβουν την εμπορία των προϊόντων γιατί έτσι μόνο στην πράξη οι υπεραξίες θα έλθουν στους παραγωγούς.
Ο αγώνας είναι και ενάντια σε νοοτροπίες των ίδιων των συνεταιριστών που αρνούνται να εκσυγχρονιστούν.
Αυτά βλέπουν τα καρτέλ και τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Όμως πιστεύω ότι κάτι αρχίζει και γίνεται.