Μαρία Τομαρά: (Ο κόσμος) «Να μην σταματήσει να αγωνίζεται. Να διεκδικεί ότι του ανήκει και του αξίζει!»

Αγαπητοί Αναγνώστες.
Το Φιλιατρά News φιλοξενεί σήμερα μια συνέντευξη από μια συνάδελφο δημοσιογράφο του τόπου μας. Είναι η Μαρία Τομαρά από την Καλαμάτα.
Εργάζεται εδώ και χρόνια σε Μεσσηνιακά ΜΜΕ όπως η Ε.ΡΑ. Καλαμάτας, η εφημερίδα Ελευθερία.

Αφορμή για την ........

συνέντευξη αυτή στάθηκε η επίσημη επανέναρξη λειτουργίας στις 11 Ιουνίου της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ και μαζί με τα κανάλια ξεκίνησαν επισήμως και οι 19 περιφερειακοί σταθμοί της ΕΡΑ.
Ζητήσαμε από την αγαπητή φίλη μας την Μαρία να μας περιγράψει τα συναισθήματα, τις σκέψεις και όλα αυτά που συνόδεψαν την πρώτη μέρα επίσημης το τονίζω λειτουργίας της ΕΡΑ Καλαμάτας. Πρόταση την οποία αποδέχτηκε με χαρά και την ευχαριστούμε.
Διευκρίνηση: Η ΕΡΑ Καλαμάτας σίγησε για 9 μήνες και έκτοτε εξέπεμψε ξανά μέσω της ERT OPEN αφού ο Οργανισμός είχε καταργηθεί από την συγκυβέρνηση του Μαύρου Σαμαρά - Βενιζέλου.

Σήμερα η Μαρία νιώθει -όπως και όλοι οι συνάδελφοί- της δικαιωμένη για έναν έντιμο και καθαρό αγώνα που έδωσαν αυτά τα δύο χρόνια για μια πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ Ραδιοτηλεόραση.

Φιλιατρά News: Πριν δυο χρόνια ακριβώς, η Δημοκρατία και η πολυφωνία δέχτηκε βαρύ πλήγμα με το μαύρο της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζελου. Θα ήθελα να μου περιγράψεις τα πρώτα συναισθήματα σου όταν ένας ένας οι πομποί της ΕΡΑ και της ΕΡΤ έσβηναν. Μπορείς να μου πεις πως ένιωσες όταν έφτασε η ώρα να πέσει μαύρο και στην ΕΡΑ Καλαμάτας?

Μαρία Τομαρά: «Ουσιαστικά, τα συναισθήματα εκείνης της μέρας και του πρώτου διαστήματος μετά το μαύρο, δεν περιγράφονται. Θα αναφέρω κάποιες λέξεις ωστόσο, προσπαθώντας να μεταφέρω τι ένιωσα. Αρχικά ήταν σοκ, αυτό που παθαίνεις όταν κάτι συμβαίνει και δεν το πιστεύεις, δεν μπορείς να το επεξεργαστείς λογικά, δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Μετά το σοκ αυτό, η πρώτη αυτόματη ενέργεια ήταν η αντίσταση.
Βγήκαμε στον αέρα αμέσως μετά την ανακοίνωση Κεδίκογλου και κάναμε αυτό που ξέραμε: Εκπομπές. Εκτακτες εκπομπές, βγάζοντας στον αέρα τον κόσμο που είχε πάθει το ίδιο σοκ με εμάς. Γιατί δεν ήταν οι δουλειές μας που χάνονταν, αλλά αρχικά ήταν η δημοκρατία που φιμώθηκε. Σου θυμίζω ότι το μαύρο έπεσε στην τηλεόραση αλλά τα ραδιοφωνικά προγράμματα και μάλιστα της περιφέρειας δεν είχαν σιγήσει. Η ΕΡΑ Καλαμάτας όμως, στις 15 Ιουνίου σίγησε, όταν κάποιοι ιδιώτες –βασιλικότεροι του βασιλέως- παίρνοντας προφανώς εντολές από την κυβέρνηση, πήγαν στο Κέντρο Εκπομπής στο Λυκόδημο, έσπασαν τα λουκέτα και κατέβασαν τους πομπούς. Κάτι για το οποίο κατατέθηκαν αμέσως μηνύσεις … που όμως ακόμα δεν έχουν προχωρήσει. Το διάστημα που ακολούθησε, τα συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Πένθος, θλίψη, άρνηση, θυμός. Σαν να συνέβη ένας θάνατος αγαπημένου σου προσώπου. Η σιγή της ΕΡΑ Καλαμάτας, κράτησε εννέα μήνες και μετά ξαναβγήκαμε στον αέρα μέσω της ert open, ακόμα πιο δυνατοί και δυναμικοί, έχοντας μαζί μας και τον κόσμο, που από την πρώτη στιγμή ήταν αλληλέγγυος, είτε υλικά είτε ηθικά. Στήθηκε ένα πρόγραμμα με συμμετοχή των αλληλέγγυων από τα κινήματα και τις κοινωνικές δομές, που ήταν παραδειγματικό»


Φ.Ν. Στήριξη από τον Κόσμο υπήρξε ακόμα και περισσότερο από όσο φανταζόσασταν. Στάθηκε στο πλευρό σας, σας βοήθησε να σταθείτε στα πόδια σας και να παλέψετε για την δικαίωση. Δυο χρόνια η άλλοτε κρατική τηλεόραση και ραδιοφωνία ήταν 100% Αυτό-διαχειριζόμενη. Χωρίς κρατική επιχορήγηση, αλλά επέζησε πολλές φορές από το υστέρημα σας. Ήταν αυτό για όλους εσάς ένα μεγάλο σχολείο για το πώς επιβιώνει ένα μέσο?

Μ.Τ. «Επέζησε μόνο από το υστέρημά μας και βέβαια από το υστέρημα του κόσμου και από την απίστευτη στήριξη της ΠΟΣΠΕΡΤ γιατί αυτή ήταν που σήκωσε όλο το τεχνικό βάρος και την οργάνωση του εγχειρήματος που στην αρχή φάνταζε τρελό και ακατόρθωτο! Ηταν ένα μεγάλο σχολείο πράγματι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ένα μέσο ενημέρωσης –και μάλιστα δημόσιο- θα πρέπει να είναι στερημένο από πόρους. Μα θα μου πείτε η ert open δεν ήταν δημόσια αλλά λειτουργούσε «πειρατικά» μετά την είσοδο των ΜΑΤ το Νοέμβριο του 2013 στο Ραδιομέγαρο. Ε, ας σκεφτούμε ο καθένας, ποιος ήταν ο «πειρατής». Οι παρανόμως απολυμένοι που στήσαμε την ert open ή η ΝΕΡΙΤ που στήθηκε με τα λεφτά της ΕΡΤ και μάλιστα σε κυβερνητικά γραφεία και σκοτεινά «καμαράκια», με μια μεγάλη δύναμη των ΜΑΤ να φυλάει καθημερινά το Ραδιομέγαρο; Μεγάλη κουβέντα… Αλλά για να επιστρέψω στην ουσία της ερώτησης, ναι. Ηταν μεγάλο σχολείο!»


Φ.Ν. Θα ήθελα να μου πεις αν πίστευες βαθειά μέσα σου ποτέ ότι θα έφτανε αυτή η μέρα που η ΕΡΤ θα ήταν ξανά στον αέρα.

Μ.Τ. «Απερίφραστα ναι!!! Από την πρώτη στιγμή του αγώνα ενάντια στο μαύρο. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, υπήρξαν στιγμές που αμφέβαλα για την λειτουργία όλων των περιφερειακών σταθμών. Και τώρα ακόμα, γιατί ανοίξαμε όλοι, αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν στην πορεία παραμείνουμε και οι 19 περιφερειακοί. Όμως για την ΕΡΤ ήμουν απόλυτα σίγουρη, γιατί την ήθελε ο κόσμος κι αυτός την άνοιξε. Αυτός μας στήριξε σε έναν αγώνα που ήταν σαν του Δαυίδ και το Γολιάθ, γι’ αυτόν τον κόσμο πρέπει να δουλέψουμε όλοι στην νέα εποχή της ΕΡΤ»


Φ.Ν. Σήμερα δυο χρόνια μετά το τότε όνειρο σας έγινε πραγματικότητα. Ο αγώνας σας που κράτησε δυο ολόκληρα χρόνια δικαιώθηκε. Η ΕΡΤ και η ΕΡΑ είναι ξανά κοντά στον φυσικό ιδιοκτήτη της. ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ. Ποιες σκέψεις σε κυριεύουν?

Μ.Τ. «Πολλές σκέψεις, που έχουν να κάνουν κυρίως με το πρόγραμμα και τη λειτουργία μας. Η κυρίαρχη σκέψη όμως, είναι ότι οφείλουμε να παλεύουμε καθημερινά για έναν δικαιωμένο αγώνα … που συνεχίζεται!»


Φ.Ν. Σήμερα το πρωί της Πέμπτης η ΕΡΑ βρισκόταν ξανά με δόξα και τιμή στον αέρα. Περιέγραψέ μου λίγο σε τι κατάσταση ήσουν μέχρι να φτάσει η ώρα 6 το πρωί και να βγει στον αέρα το σήμα της ΕΡΑ.

Μ.Τ. «Σε κατάσταση αϋπνίας (χαχα), στημένη στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο ταυτόχρονα! Σε κατάσταση συγκίνησης όταν είδα την αλλαγή του σήματος από ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ και τον Εθνικό Υμνο να παίζει. Συγκίνηση για τους συναδέλφους και φίλους Νίκο Αγγελίδη και Βασιλική Χαϊνά που ξεκίνησαν πρώτη την εκπομπή στην τηλεόραση και για τους Ανδρέα Παπασταματίου και Στεφανία Χαρίτου που ξεκίνησαν το ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Και όχι μόνο γι’ αυτούς, αλλά και για όσους δεν φαίνονται και δεν ακούγονται, αλλά ήταν εκεί… και ήμασταν μαζί τα δύο χρόνια του αγώνα. Αυτό όσο και να προσπαθήσω δεν γίνεται να σας το μεταφέρω με λόγια. Μόνο εμείς που το ζήσαμε, το ξέρουμε»


Φ.Ν. Μεσω του Φιλιατρά News θα ήθελες σήμερα με την ΕΡΤ και ΕΡΑ ανοικτές να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο?

Μ.Τ. «Να μην σταματήσει να αγωνίζεται. Να διεκδικεί ότι του ανήκει και του αξίζει!»