Σύλλογος Φιλοπροόδων Φιλιατρών: Αποχαιρετιστήρια επιστολή στον Αποστόλη Σταυρόπουλο

Βαρύς ο πόνος αγαπητοί φίλοι σήμερα, όχι μόνο για την οικογένεια του αγαπητού μας Αποστόλη Σταυρόπουλου αλλά για μας, το Σύλλογο Φιλοπροόδων που αποχαιρετούμε έναν δικό μας άνθρωπο. Έναν άνθρωπο που υπηρέτησε με συνέπεια το κοινό καλό και την ιδέα της ανιδιοτελούς προσφοράς προκειμένου να τύχουν μουσικής παιδείας τα παιδιά και οι άνθρωποι αυτής της πόλης.

Άνθρωπος πράος ο Αποστόλης Σταυρόπουλος με μια σπάνια ευγένεια .....

χαρακτήρα πορεύτηκε στη ζωή του με τις δημοκρατικές του ιδέες και την αγάπη του για τη μουσική. Στην πολυτάραχη ζωή του ήταν ο Έλληνας μουσικός, το Νο 1788, ο πολιτικός κρατούμενος που δούλευε στο εργοστάσιο αεροπλάνων του γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Griechelanger (Γκρίχενλάνγκερ).

Για μας ήταν ο άνθρωπος που στήριξε όσο μπορούσε και με όλες του τις δυνάμεις σε κάθε στιγμή της ζωής του τη Φιλαρμονική του Συλλόγου μας. Έμαθε τις πρώτες του νότες στο Σχολείο Μουσικής. Στη συνέχεια υπήρξε μουσικός μέλος της Φιλαρμονικής μας. Αναγνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η αξία της μουσικής παιδείας για έναν άνθρωπο, πόσο σημαντική είναι για τη ζωή αυτής της μικρής επαρχιακής πόλης η ύπαρξη ενός μουσικού σχολείου αλλά και η φιλαρμονική για τη ζωή και την καθημερινότητα αυτής της πόλης, στις δύσκολες στιγμές του Σ.Φ.Φ. ήταν πάντα εκεί.

Ως απλό μέλος αλλά και ως δάσκαλος. Υπήρξε αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής. Στα διαστήματα που δεν υπήρχε αρχιμουσικός ήταν πάντα πρόθυμος να καλύψει το κενό για να μην υπάρξει διακοπή στη λειτουργία της Φιλαρμονικής. Βοηθούσε με κάθε τρόπο να παραμείνει ζωντανός ο πολιτισμός μας στην πόλη μας. Οι παλαιότεροι τον θυμούνται και ως μέλος της ορχήστρας του Σ.Φ.Φ. να παίζει για την ψυχαγωγία των Φιλιατρινών αλλά και στις χοροεσπερίδες στην Αύρα, το Ραξ και το παλιό Αρχαίο προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για την επιβίωση του ΣΦΦ και του Πυρσού.

Εμείς συναντηθήκαμε το 1994, εκείνος αρχιμουσικός της μπαντίνας του Συλλόγου κι εγώ νεαρή τότε γραμματέας. Πάντα θα θυμάμαι ότι η κουβέντα μαζί του σε γέμιζε ηρεμία, σου μετέδιδε μια γαλήνη και μια σπάνια ευγένεια αλλά κι ένα πάθος να διατηρήσουμε τη φιλαρμονική μας γιατί όπως έλεγε η πόλη την έχει μεγάλη ανάγκη.
Αγαπητέ μας Αποστόλη σε αποχαιρετούμε σήμερα, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φιλοπροόδων με τη Φιλαρμονική που τόσο αγάπησες και υπηρέτησες.

Είμαστε εδώ για να σου ανταποδώσουμε την τιμή που μας έκανες να την υπηρετήσεις με ανιδιοτέλεια και πάθος και να σε συνοδέψουμε στην τελευταία σου κατοικία.
Δε θα ξεχάσουμε ποτέ και με ευγνωμοσύνη θα θυμόμαστε τις απλές αλήθειες της ζωής σου και τις αρετές που σε διέκριναν και που απλόχερα μετέδιδες στους γύρω σου.
Αιωνία σου η μνήμη. Καλό κατευόδιο… Δύναμη και κουράγιο στην οικογένειά σου….