Η πολιτικάντικη συμπεριφορά Πετράκου

Γράφει η Αντωνία Μπούζα

Η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, που συχνά όλοι μας καταγγέλλουμε και τη θεωρούμε ως πηγή κακών, που παρεμποδίζει τη νέα αντίληψη περί ουσιαστικής πολιτικής και αποτελεσματικότητας βρήκε άθελά της βέβαια, τον τέλειο εκφραστή!

Μιλώ για το βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ ........

κ.Θανάση Πετράκο, ένα πολιτικό πρόσωπο κινούμενο για πολλά χρόνια μέσα στο φάσμα του συστήματος που ενίοτε καταγγέλλει , μάλλον ως απόρροια της πρόσφατης αντιπολιτευτικής του κοινοβουλευτικής θέσης.
Έτσι λοιπόν το Σάββατο το βράδυ, προσέτρεξε με εμφανή την ικανοποίηση για να κάνει το «καθήκον» του ως αντιπολίτευση, στη διαμαρτυρία των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ εναντίον της Κυβερνητικής πολιτικής και στη συνέχεια ως μέρος του συστήματος που νωρίτερα κατήγγειλε, παρακολούθησε το γκαλά όπερας στο Αρχαίο Θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης , ανάμεσα στα λοιπά πολιτικά πρόσωπα.

Μία συμπεριφορά που πρέπει οι πολίτες να καταδικάσουν αμελλητί, διότι φανερώνει την πολιτική υποκρισία που δυστυχώς, ακόμη και νεόκοπους πολιτικούς όπως τον κ.Πετράκο κυριεύει.

Αυτές οι διπρόσωπες συμπεριφορές των πολιτικών μας, είναι που οδήγησαν την πατρίδα μας, στην εφιαλτική κατάσταση της οικονομικής κρίσης , διότι πάντοτε επικρατούσε το κακώς εννοούμενο πολιτικό συμφέρον, ουδείς εξέφραζε την πραγματική του άποψη , αλλά κινείτο περιοριστικά, με γνώμονα το κομματικό-πολιτικό καθήκον. Δεν παρεμβαίνω στη διαμαρτυρία που κάποιοι θεώρησαν ότι έπρεπε να πραγματοποιήσουν σ΄έναν ιερό και μοναδικό αρχαιολογικό χώρο σαν την Αρχαία Μεσσήνη.
Μία ημέρα μάλιστα ,που όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί στη μοναδικότητα του μνημείου που ξαναζωντάνευε μετά από 2000 χρόνια και κανονικά έπρεπε να μας ενώνει και να μας κάνει υπερήφανους και μόνο, η μικροπολιτική συμπεριφορά του συγκεκριμένου εκπροσώπου της Μεσσηνίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ήταν επιεικώς ατυχής.

Η άκριτη αποδοχή όλων των αιτημάτων των κοινωνικών ομάδων δικαίων ή αδίκων , η έλλειψη εφικτών και λογικών προτάσεων και η άρνηση οποιασδήποτε πρωτοβουλίας στο παρελθόν , ήταν η πιο προσφιλής αντιπολιτευτική τακτική. Όλοι θυμόμαστε πως όσοι κυβερνούσαν είχαν «δεμένα» τα χέρια τους , δεν τολμούσαν να τα βάλουν με τα ισχυρά συνδικάτα που τα προστάτευαν οι αντιπολιτεύσεις και έτσι συντηρούντο παθογένειες που μας στοίχιζαν πανάκριβα .

Σήμερα όμως που όλα άλλαξαν, που η ζωή μας κινείται με άλλους ,δύσκολους ρυθμούς, ελπίζαμε οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι να επιδεικνύουν άλλη συμπεριφορά και να έχουν άλλο τρόπο σκέψης.Όποιος λοιπόν διαμαρτύρεται σήμερα, αγκαλιάζεται από το ΣΥΡΙΖΑ, που για την ανέλπιστη δημοσκοπική του πορεία, άκριτα υποστηρίζει κάθε αίτημα, καταγγέλλει κάθε απόφαση, πριονίζει κάθε προσπάθεια, δίνοντας την εντύπωση του αντισυστημικού χώρου που εγγυάται τα πάντα στους πάντες. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσετε κ.βουλευτά. Ή μέρος του συστήματος ή εκτός! Αποφασίστε!