Η κρίση στο Επιμελητήριο είναι διττή: Προβλήματα καρέκλας και διαχείρισης!...

Πέρασαν δέκα μήνες από τις εκλογές στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας, όπου η συμμετοχή των μελών ήταν πρωτοφανής, παρά τις «απαγορεύσεις» και τα «μικροπραξικοπήματα» της απελθούσας διοίκησης Καραμπάτου, με στόχο να ελέγξει το αποτέλεσμα αλλά και τις εξελίξεις.
***
Είναι γνωστό από τη μεγάλη δημοσιότητα που πήρε το θέμα τι συνέβη πριν και τι συνέβη μετά τις εκλογές.
Έγιναν όλα όσα… έπρεπε για να υπάρξει ................

πισωγύρισμα και απορρύθμιση στον Επιμελητηριακό θεσμό στη Μεσσηνία σε μια εποχή που ο επιχειρηματικός και επαγγελματικός κόσμος μαστίζεται από την κρίση και καθημερινά νέα προβλήματα απειλούν τον ιδιωτικό τομέα.
***
Δυστυχώς ή ευτυχώς το αποτέλεσμα ήταν οριακό. Κάτι που απαιτούσε συνεργασίες και συνθέσεις μεταξύ των παρατάξεων ώστε να συγκροτηθεί η νέα διοίκηση.
***
Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτύπωνε ταυτόχρονα μια κρίση, αλλά και μια ευκαιρία. Κρίση γιατί ήταν αδύνατη η συγκρότηση νέας διοίκησης από ένα συνδυασμό και ευκαιρία γιατί θα μπορούσε να εγκαινιαστεί μια νέα περίοδος που και την κρίση θα αντιμετώπιζε και θα έσπαγε το «καθεστώς Καραμπάτου» που επί 12 και πλέον χρόνια εγκαθίδρυσε ένα συγκεντρωτικό και αυταρχικό μοντέλο, με τα μέλη του Επιμελητηρίου απλούς θεατές και τους «κολλητούς» να καταλαμβάνουν τα πόστα και να κατευθύνουν τα πράγματα κατά το δοκούν. Όχι πάντα με το αζημίωτο…
***
Το «Νέο Επιμελητήριο» που πλειοψήφισε καταλαμβάνοντας 10 από τις 21 έδρες, χτυπήθηκε ανέντιμα προεκλογικά με στόχο και αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του επικεφαλής του Γιώργου Γκούμα από τη νέα διοίκηση. Αυτή η εξέλιξη καλλιεργούσε στο «σύστημα Καραμπάτου» την ελπίδα και την προσδοκία ότι θα μπορούσε να λεηλατήσει την ακέφαλη πλειοψηφία και να συνεχιστεί η κυριαρχία του, προσφέροντας «δώρα» και «διευκολύνσεις» σε εκλεγμένα μέλη της παράταξης ώστε να συμπράξουν στη νέα διοίκηση.
***
Κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό και σ’ αυτό αξίζουν συγχαρητήρια, τόσο στον Γιώργο Γκούμα, που παρά την προσωπική του πικρία για τον αποκλεισμό, παραμένει και εγγυάται τη συνοχή της παράταξης, αλλά και στους δέκα εκλεγμένους συμβούλους γιατί επέδειξαν ηθικό ανάστημα και δεν μπήκαν στη συναλλαγή για προσωπικά, πολιτικά ή άλλα οφέλη.
***
Φθάσαμε έτσι στη «μυστική συμφωνία» Καραμπάτου-Αδαμόπουλου, με το δεύτερο να… τα δίνει όλα για την καρέκλα του προέδρου και τον πρώτο να δίνει «γη και ύδωρ», προκειμένου να συνεχιστεί αδιατάραχτα το «καθεστώς» στην καθημερινή διαχείριση και λειτουργία του Επιμελητηρίου, των Νομικών του Προσώπων και ΜΚΟ.
***
Η πλεονεξία όμως Καραμπάτου, έφερε σύντομα τη ρήξη στις σχέσεις του με τον Αδαμόπουλο, με αποτέλεσμα το Επιμελητήριο να περιέλθει σε τέλμα και οπισθοδρόμηση και τον Καραμπάτο πανίσχυρο από το παρασκήνιο να «ρυθμίζει» τις ποσοστώσεις σε όλα…
***
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο θεσμός υπέστη βαρύτατο πλήγμα, το Δ.Σ. μετετράπη σε αρένα άγονων αντιπαραθέσεων και προσωπικών διενέξεων, χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να ληφθεί καμία απόφαση, ενώ τα περί ελέγχων, διαφάνειας και άλλα βαρύγδουπα από τον Αδαμόπουλο να… πηγαίνουν περίπατο!
***
Έτσι φθάσαμε στην πρόταση μομφής, από τον ίδιο τον Καραμπάτο κατά του Αδαμόπουλου και τελικά την ανατροπή του από την προεδρία. Απόφαση που ακύρωσε προσφεύγοντας στο ΣτΕ ο καθαιρεθείς πρόεδρος που εξασφάλισε την παραμονή του με Προσωρινή Διαταγή, μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου που θα συζητηθεί η αίτησή του στο ΣτΕ. Εκτός απροόπτου βέβαια γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει…
***
Σκηνές απείρου κάλλους ακολούθησαν με τον επιμελητηριακό θεσμό να πέφτει στις συμπληγάδες της αντιπαράθεσης και οι αλληλοκατηγορίες για «συμφέροντα» προσώπων και παρατάξεων να εκτοξεύονται δημόσια. Έγινε κατολίσθηση και ουδείς παρεμβαίνει για να μπει «φρένο» στον κατήφορο…
***
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ο Καραμπάτος αναζητεί σωσίβιο στην παράταξη Γκούμα, η οποία όμως – και σωστά – επαναφέρει την αρχική πρότασή της για τη συγκρότηση διαπαραταξιακού προεδρείου και Δ.Ε., σύμφωνα με το εκλογικό αποτέλεσμα.
***
Υπάρχει ΜΙΑ και ΜΟΝΗ λύση ή μάλλον ΔΥΟ στο αδιέξοδο που έχει περιέλθει το Επιμελητήριο Μεσσηνίας:
***
Η πρώτη να παραιτηθεί «εδώ και τώρα» το προεδρείο και η Δ.Ε. και να πάει το Δ.Σ. σε νέα συναινετική συγκρότηση με στόχο να βγάλει το Επιμελητήριο από την κρίση και να δραστηριοποιηθεί ο θεσμός για τη στήριξη των μελών του. Αν αυτό δεν μπορεί να «περπατήσει» για λόγους «προσωπικών συμφερόντων» ή «καρεκλολαγνείας» τότε…
***
Η δεύτερη λύση είναι μονόδρομος: Παραιτήσεις όλων, ορισμός προσωρινής διοίκησης και εκλογές όπως ορίζει ο νόμος για να δώσουν τη λύση τα μέλη του Επιμελητηρίου, που άφωνα παρακολουθούν τις εξελίξεις και το παρασκήνιο που οργιάζει.
***
Επίλογος: Η κρίση στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας είναι διττή: Υπάρχουν προβλήματα καρέκλας και διαχείρισης. Και οι δυο περιπτώσεις αντίκεινται στη φιλοσοφία του θεσμού και εξελίσσονται χωρίς τον επιχειρηματικό και επαγγελματικό κόσμο, ο οποίος απαιτεί:
***
Διαφάνεια στη διαχείριση, κλείσιμο των «λογαριασμών» του παρελθόντος με εξονυχιστικό έλεγχο από πιστοποιημένο φορέα για να διαλυθούν τα σκοτεινά σημεία και οι καχυποψίες και να φωτισθούν όλες οι πτυχές (και οι αθέατες) της διαχείρισης Καραμπάτου.
***
Καθαρές θέσεις πάνω στα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν τα μέλη του, με στόχο την αντιστροφή του αρνητικού κλίματος στην τοπική αγορά, την ενίσχυση επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, την ουσιαστική αξιοποίηση προγραμμάτων προς όφελος των τοπικών επιχειρήσεων.
***
Αυτή νομίζω ότι είναι η ουσία. Όλα τ’ άλλα και οι όποιες παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, συμφωνίες, διευθετήσεις ή οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένα σε αποτυχία και το Επιμελητήριο Μεσσηνίας σε απαξία, μαρασμό και αδιέξοδο.

ΦΩΝΗ της Μεσσηνίας