Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Εστιατόριο Θάμα: Από τα Φιλιατρά στο Χολαργό με Μεσσηνιακή κουζίνα

Ενας σοφός επιχειρηματίας είχε πει κάποτε: «Μέσα από τις κρίσεις δημιουργούνται τα επιτεύγματα». Κι απ‘ ό,τι φαίνεται η ρήση του κρύβει μεγάλα ποσοστά αλήθειας. Τρανό παράδειγμα η έξυπνη επένδυση ενός ζευγαριού, του Θάνου και της Μαντώς Ηλιοπούλου, που δημιούργησαν έναν εξαιρετικό χώρο φαγητού στο Χολαργό επί της οδού Μεσογείων 242, με το εφευρετικό όνομα «ΘΑΜΑ» από τα αρχικά των ονομάτων τους. Ενα «θαύμα» γεύσεων προσφέρονται εκεί, που ερεθίζουν τον ουρανίσκο και καθιστούν τη βιολογική ανάγκη της τροφής, απόλαυση και συμποσιακή διαδικασία.

Το κυριότερο; Ο Φιλιατρινός Θάνος Ηλιόπουλος .............

μετέφερε όλες τις γνώσεις του γύρω από τη μεσσηνιακή κουζίνα, και σε συνδυασμό με την αδυναμία της γυναίκας του να εφευρίσκει καινούργιες συνταγές, πάντρεψαν το χθες με το σήμερα, το γκουρμέ με τον καγιανά και τα ορντέβρ με την μπαμπανάτσα. Αποτέλεσμα; Οι Μεσσήνιοι που ζουν στην Αθήνα τρέχουν για να γευτούν μυρωδιές που από χρόνια είχαν ξεχάσει, ξαναφέρνοντας στη μνήμη αλλά και στο στόμα συνταγές της γιαγιάς και της μαμάς, τις οποίες σήμερα οι περισσότεροι νέοι αγνοούν, οι δε μεσήλικες νοσταλγούν.

Πολλοί περαστικοί μπαίνουν μέσα σ‘ αυτό το ιδιαίτερο ρεστοράν με τη λιτή αφαιρετική διακόσμηση, σαν βλέπουν τους τοίχους ντυμένους με την εικόνα της πλατείας των Φιλιατρών και το ιστορικό ρολόι, εποχής 1900, για να ρωτήσουν αν οι ιδιοκτήτες είναι Μεσσήνιοι. Αυτό είναι! Από εκείνη τη στιγμή και μετά, γίνονται πελάτες μόνιμοι και σταθεροί. Εκεί θα συναντήσει κανείς Πυλιώτες, Καλαματιανούς, Κυπαρισσιώτες, Γαργαλιανιώτες... αλλά και Θεσσαλονικείς, Χιώτες, Κρητικούς και γενικά Έλληνες από κάθε γωνιά της πατρίδας, που αγαπούν το καλό φαγητό - ειδικά όταν είναι και οικονομικό!

Οι σπουδαιότεροι κριτικοί εφημερίδων και περιοδικών πέρασαν επίσης από το «ΘΑΜΑ» κι έγραψαν εξαιρετικά κείμενα γι‘ αυτόν το χώρο με τα χρώματα της ελιάς και του λευκού, που σου χαλαρώνουν τη σκέψη και το μυαλό απ‘ τα προβλήματα. Μιλήσαμε με τον επικεφαλής της επιχείρησης, το Θάνο Ηλιόπουλο, ο οποίος μας προσκάλεσε να γευτούμε τις ωραίες γεύσεις και να γνωρίσουμε τους νεαρούς σεφ που προσθέτουν τη νεωτεριστική δική τους νότα στην πεντακάθαρη κουζίνα. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου εκεί μέσα, η καθαριότητα σου ξεκαθαρίζει πως... είναι η μισή αρχοντιά. Τα πάντα λάμπουν, ενώ το χαμόγελο της οικογένειας αποτελεί το αλατοπίπερο του φιλόξενου εστιατορίου.

Καθώς μιλά μαζί μας, ο Θάνος κοιτάζει κάθε τόσο την κόρη του τη Μαρία, ένα πανέμορφο κορίτσι που έχει αναλάβει τον τομέα της επικοινωνίας και απ‘ ό,τι δείχνει τα πάει περίφημα. Φαίνεται σαν να τη ρωτά: «Θα μιλήσεις εσύ ή εγώ;» - κι εκείνη με ένα νεύμα δείχνει το σεβασμό της: «Εσύ», του γνέφει. Κι ο Θάνος Ηλιόπουλος ξετυλίγει το γαϊτανάκι των γεύσεων:
«Λένε ότι το φαγητό είναι μνήμες: Το σπιτικό φαΐ της μαμάς που τρώγαμε και περιμέναμε με τόση αγωνία να ανοίξει η κατσαρόλα που άχνιζε για ώρες. Ενα βράδυ με καλή παρέα, ωραίους μεζέδες και καλό κρασάκι. Ολα τα υλικά εδώ έχουν επιλεχθεί από τους καταλληλότερους και καλύτερους προμηθευτές. Το λάδι είναι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας: από την ελιά στο εργοστάσιο και απευθείας στο πιάτο σας. Το ψωμί, ζυμωτό, ψημένο σε ξυλόφουρνο, ταξιδεύει κάθε μέρα από Xαλκίδα για να μας θυμίζει παλιές εποχές, όταν το ψωμί ήταν συνώνυμο της νοστιμιάς και της αγνής γεύσης. Τα περισσότερα υλικά έρχονται από μικρούς παραγωγούς απ’ όλη την Ελλάδα, διατηρώντας έτσι τη γεύση, το άρωμα και τον μοναδικά ελληνικό χαρακτήρα τους.

Τα εκλεκτά υλικά, το μεράκι και η φαντασία είναι η μυστική συνταγή για αξέχαστες γευστικές εμπειρίες. Ολο το προσωπικό περιμένει για να ξυπνήσει αυτές τις μνήμες, με το σπιτικό φαγητό και την ευχάριστη διάθεση αλλά και για να δημιουργήσουμε όλοι μαζί καινούργιες γευστικές εμπειρίες κι όμορφα βράδια, παρασυρμένα από το εξαιρετικό τριφυλιακό κρασί. Ετσι το ονειρευτήκαμε κι έτσι το συνεχίζουμε. Είμαστε ευτυχείς που σε δυο μόλις μήνες έχουμε ήδη τους σταθερούς και πιστούς μας φίλους...».

Ακολούθως το λόγο παίρνει η Μαντώ, από την Αλεξανδρούπολη εκείνη, αλλά 10 φορές πιο Φιλιατρινή, καθώς αγαπά την πόλη του άντρα της και φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια που ζουν μαζί να μη χάσει καμιά συνταγή από τις μεσσηνιακές ιδιαίτερες γεύσεις. Η μαγειρική της δεινότητα είναι μοναδική! Εκείνο που σε σκλαβώνει όμως είναι το διαρκώς χα- μογελαστό πρόσωπό της. Περνά από κάθε τραπέζι και ρωτά αν ευχαριστήθηκαν οι πελάτες τα πιάτα της. Και ποιος άραγε να της πει «όχι», όταν γλείφουν και τα δάχτυλά τους;
Από εκεί μέσα περνά όλη η Μεσσηνία. Τη μια μέρα θα δεις τη σπουδαία διεθνή μας σοπράνο Τζένη Δριβάλα, την άλλη το σκηνοθέτη Θόδωρο Μαραγκό, τον ηθοποιό Νίκο Καλογερόπουλο, τον καθηγητή Πανεπιστημίου Πάνο Αθανασόπουλο με τη σύζυγό του ζωγράφο Πέρσα, την αρχιτεκτόνισσα και διακοσμήτρια Καίτη Βωβού, το συγγραφέα Γρηγόρη Χαλιακόπουλο, την ηθοποιό Νταίζη Σεμπεκοπούλου, εκδότες, δημοσιογράφους, μέχρι και το ιατρικό τιμ του «Ιασώ» το οποίο βρίσκεται δίπλα από το ΘΑΜΑ.

Καθώς ρέει το κρασί και η διακριτική μουσική χαϊδεύει τα αυτιά των θαμώνων, νιώθεις πως η αθάνατη Μεσσηνία υπάρχει σε κάθε σπιθαμή του χώρου. Το... «θέλουτε» και το «θα φύγουτε», η γλώσσα των «χαμουτζήδων» όπως μας λένε, δίνει και παίρνει ανακατεμένη με την ντοπιολαλιά άλλων περιοχών, αλλά και την πιο «ελιτίστικη» των γηγενών Αθηναίων! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Θάνος Ηλιόπουλος, που διατηρούσε ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματα δίσκων μουσικής επί πολλά χρόνια απέναντι απ το Πολυτεχνείο, αποφάσισε να ανοίξει αυτό το μαγαζί για να ικανοποιήσει το μεράκι της γυναίκας του - καθώς η Μαντώ ζει κι αναπνέει για να προσφέρει ευωχία και ξεχασμένες γεύσεις στους Μεσσήνιους και όχι μόνο.

Αξίζει να επισκεφτείτε ένα χώρο στην Αθήνα όπου θα ακούσετε να συζητούν για τη «Μαύρη Θύελλα», την Εράνη και τον Πάμισο, αλλά και να διαβάζουν μεσσηνιακές εφημερίδες.
Κι ένα μυστικό: Το παγωτό του Θάνου, που το φτιάχνει ο ίδιος και τη συνταγή δεν τη γνωρίζει... ούτε η γυναίκα του, είναι μια γεύση που γυρίζει τον τροχό του χρόνου στην εποχή όπου τα αγνά προϊόντα ήταν απλώς το αυτονόητο.
Αν για κάτι ευχαριστούμε το ζευγάρι που μας φιλοξένησε στο χώρο του, είναι κυρίως γιατί διατηρεί, σέβεται και διαφημίζει αυτό που πραγματικά ήμασταν κάποτε: τα παιδιά της μπαμπανάτσας και του καγιανά. Οσοι δε γνωρίζουν ή δε συγκινούνται από τις λέξεις αυτές, μην ανησυχούν, υπάρχει και το «κλέφτικο» ή το «ναπολεόν».

Μη με ρωτάτε να σας πω τι είναι: Μια βόλτα απ‘ το «ΘΑΜΑ» θα σας πείσει για το μεσσηνιακό θαύμα γεύσεων... γιατί εκεί συνυπάρχουν και το όνειρο και το θαύμα.

enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.