Το πιό γευστικό και αρωματικό λάδι στον κόσμο.

Ο κύριος Ηλίας Μαμαλάκης σε μία εκδήλωση που έγινε στα Φιλιατρά στις 18/12/2005, επεσήμανε πως το φιλιατρινό λάδι είναι το πιο γευστικό και πιο αρωματικό ελαιόλαδο στον κόσμο. Αυτή η διαπίστωση από έναν τόσο ειδικό και διάσημο άνθρωπο είναι κάτι πολύ σημαντικό για το φιλιατρινό λάδι.

Υπάρχουν και άλλοι που έχουν πει τα ίδια πράγματα, κυρίως ξένοι έμποροι που αγοράζουν λάδια της περιοχής καθώς και οι Ιταλοί έμποροι που κάνουν εισαγωγές τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Τα ίδια έχουν πει επίσης κάποιοι περαστικοί .........

έμποροι ερευνητές καλού ελαιολάδου που ενδιαφέρονται για προσωπικούς τους πελάτες (κυρίως οικογένειες και καλά εστιατόρια στην Βρεττανία, Καναδά, Η.Π.Α.).

Ένας από αυτούς είναι ο κύριος Χαράλαμπος Αναγνωστόπουλος, Ελληνοκαναδός δικηγόρος από το Τορόντο.
Ένας βαθύς γνώστης και συστηματικός ερευνητής του καλού ελαιόλαδου.
Ένας πολύ οργανωτικός και επιτελικός νους με χιλιάδες χιλιόμετρα έρευνας των τόπων και των ανθρώπων του καλού ελαιόλαδου.
Μας είπε λοιπόν ο κ. Αναγνωστόπουλος ότι από όσα λάδια δοκίμασε ψάχνοντας το πιο γευστικό και πιο αρωματικό ήταν το δικό μου από τα Φιλιατρά. Αυτό φυσικά ισχύει όχι μόνο για το δικό μου λάδι, αλλά γενικότερα για το Φιλιατρινό λάδι.

Είναι πλέον διαπιστωμένο από πολύ έγκυρους ανθρώπους ότι το Φιλιατρινό ελαιόλαδο είναι ξεχωριστό, μοναδικό, απαράμιλλο. Είναι το καλύτερο, το πιο γευστικό και πιο αρωματικό ελαιόλαδο στον κόσμο.
Οι λόγοι που το φιλιατρινό ελαιόλαδο έχει αυτές τις ιδιότητες είναι οι εξής:
Πρώτος λόγος: Ολόκληρος ο φιλιατρινός ελαιώνας είναι 100% Κορωναίϊκης ποικιλίας. Αποτελεί το κεντρικό κομμάτι του μεγαλύτερου συμπαγούς ελαιώνα Κορωναίϊκης ελιάς που υπάρχει στην Ελλάδα. Γύρω από την πόλη των Φιλιατρών υπάρχουν τα περισσότερα και αρχαιότερα ελαιόδεντρα Κορωναίϊκης ελιάς στη Μεσσηνία και στην Ελλάδα.
Τόσο παλιές χιλιοχρονίτικες ελιές δεν έχουμε δει σε άλλο μέρος. Μπορούμε να πούμε ότι εδώ είναι η πατρίδα της Κορωναίϊκης ελιάς. Για την ποιοτική υπεροχή του ελαιόλαδου Κορωναίϊκης ποικιλίας δε χρειάζεται να προσθέσω τίποτα. Είναι κάτι που το γνωρίζουν οι πάντες.
Το μόνο που θέλω να τονίσω είναι, ότι εδώ είναι η πατρίδα του.

Δεύτερος και κύριος λόγος: Η μακροχρόνια προσαρμογή στο περιβάλλον της συγκεκριμένης ποικιλίας (χιλιάδες χρόνια αφού εδώ είναι η πατρίδα της).
Επίσης το έδαφος και το τοπικό κλίμα, διότι και άλλα προϊόντα των Φιλιατρών παρουσιάζουν αυτή την ιδιαιτερότητα του αρώματος και της γεύσης. Αναφέρομαι στη σταφίδα που τον δέκατο ένατο αιώνα μέχρι τα μισά του 20ου είχε κατακτήσει τις αγορές της Ευρώπης, κυρίως Βρεττανίας και Γαλλίας και έφευγε τυποποιημένη από τα Φιλιατρά. Ακολουθούν τα κηπευτικά που τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουν κατακτήσει τις αγορές της Αθήνας με την νοστιμιά τους και μόνο, χωρίς ποτέ κανείς να τα διαφημίσει.

Τρίτος λόγος: Σε αυτό το λόγο βασίζεται ο κύριος Ηλίας Μαμαλάκης. Υπάρχει μια τοπική παράδοση εκατοντάδων ετών στα Φιλιατρά, που οι Φιλιατρινοί μαζεύουν Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο Φιλιατρών τις ελιές πολύ νωρίς πριν ακόμα ωριμάσει ο καρπός. Όταν η ελιά γυαλίσει, «σιδώσει», όπως λέμε εμείς, αρχίζει το μάζεμα.
Οι ελιές μαζεύονται με ράβδισμα πάνω σε καθαρά ελαιόπανα και συγκεντρώνονται μέσα σε πάνινα σακιά. Από εκεί χωρίς καθυστέρηση πάνε στο ελαιοτριβείο.

Η ψιλή άγουρη Κορωναίϊκη ελιά δεν σπάει, δεν οξειδώνεται η σάρκα της και δεν αλλοιώνεται, διότι υπάρχει η άμεση ελαιοποίηση.
Οι Φιλιατρινοί από παράδοση και συλλογική πρακτική νοιώθουν αποτροπιασμό να βάζουν τις ελιές τους σε πλαστικά σακιά ή να καθυστερήσουν την ελαιοποίηση. Το αντίθετο συμβαίνει κατά κανόνα σε όλα τα άλλα μέρη της Ελλάδας. Με αυτή την από αιώνων παράδοση και νοοτροπία των Φιλιατρινών, το λάδι τους μαζεύεται όταν ακόμα είναι πολύ νέο, άγουρο, με όλα τα αρώματα, τις γεύσεις και όλες τις χάρες του.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ελαιοτριβεία με συνεχή ροή νερού στο πλυντήριο ελαιοκάρπου. Επίσης έχουν την τεχνολογία και πρακτική της ψυχρής έκθλιψης. Όταν ο παραγωγός επιλέξει ένα τέτοιο ελαιοτριβείο και αποθηκεύσει το λάδι του σε ανοξείδωτα (18/10) και αεροστεγή τεπόζιτα μέσα σε σκοτεινή και δροσερή αποθήκη, χωρίς υγρασία και μυρωδιές, το λάδι του θα είναι «θεϊκό».

Αξίζει να ψάξει κανείς τους λόγους που εδραίωσαν την παράδοση των Φιλιατρών σχετικά με το πρώιμο μάζεμα της ελιάς. Εικάζονται τα εξής: Τα παλιά χρόνια, οι ελαιώνες ήταν σχετικά λίγοι, και όλος ο υπόλοιπος τόπος βουνό – γιαλό ήταν σταφίδες και αμπέλια. Υπήρχαν και αρκετά χωράφια για γεννήματα. Με τις μεθόδους και τα μέσα που καλλιεργούσαν τότε δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια για τις ελιές, διότι έπρεπε να μονοβεργήσουν και να ξελακώσουν τις σταφίδες και τα αμπέλια. Ακόμα να οργώσουν και να σπείρουν τα γεννήματα.

Παράλληλα ερχόταν ο φιλιατρινός χειμώνας με τα σαρανταήμερα ψιλοβρόχια, και τα Νικολοβάρβαρα που επιδείνωναν την κατάσταση και στένευαν ακόμα τα χρονικά περιθώρια. Μέσα στο Δεκέμβρη το φιλιατρινό κανάλι, φάτσα στο Ιόνιο, έβγαζε χαλάζια που ρήμαζαν την ελαιοπαραγωγή.
Η πίεση του χρόνου και ο φόβος της θεομηνίας καταστάλαξαν στο συλλογικό υποσυνείδητο των Φιλιατρινών τη «φούγα» και τη «φούρια» του ραβδιού.
Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η παράδοση που θέλει το πρώιμο μάζεμα της ελιάς με αποτέλεσμα το θεϊκό φιλιατρινό λάδι.

Του Χαρ. Ν. Παναγάκη Ελαιοπαραγωγού - Βιοκαλλιεργητή

Το πήραμε από την εφημερίδα "Ελληνική Φωνή" που εκδίδεται στο Σικάγο των ΗΠΑ από τον Φιλιατρινό Συμπατριώτη μας Δημήτρης Ν. Γεωργακόπουλο.

Ολόκληρη την εφημερίδα μπορείτε να την κατεβάσετε από εδώ.