Απογοητευμένοι ελαιοπαραγωγοί από τις χαμηλές τιμές

«Ά-τιμο το λάδι, δε συμφέρει»

Απογοητευμένοι, όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον είναι οι ελαιοπαραγωγοί της Μεσσηνίας. Η χαμηλή τιμή του λαδιού, τους προβληματίζει για το αν πρέπει να κάνουν έξοδα (εργατικά, μηχανήματα, κ.λπ.) συλλογής του ελαιοκάρπου.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι αυτοί που και φέτος μαζεύουν μόνο τα «εύκολα» προσβάσιμα κτήματα και την ποσότητα που χρειάζονται για να εφοδιάσουν το σπίτι και τους στενούς συγγενείς τους.
Το μάζεμα της ελιάς συνεχίζεται και αυτό ........

το μήνα, όμως οι ελαιοτριβείς βλέπουν ότι οι παραγωγοί δε θα αντέξουν πολλά χρόνια ακόμα να ασχολούνται χωρίς ουσιαστικό κέρδος με την ελαιοκαλλιέργεια.
«Τις κλαδεύουμε, τις φροντίζουμε σαν να είναι καλλωπιστικά φυτά πια. Σαν να είναι οι τριανταφυλλιές στον κήπο μας. Γιατί διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο», σχολίασε ο κ. Ευάγγελος Μαθιός που μαζί με τον πατέρα του Περικλή και λίγους εργάτες μάζευαν ελιές στην «Κυδωνίτσα», έξω από τη Μεσσήνη.

Καλλωπιστικά φυτά

«Τις κλαδεύουμε, τις φροντίζουμε σαν να είναι καλλωπιστικά φυτά πια. Σαν να είναι οι τριανταφυλλιές στον κήπο μας. Γιατί διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο» σχολίασε ο κ. Ευάγγελος Μαθιός που μαζί με τον πατέρα του Περικλή και λίγους εργάτες μάζευαν ελιές στην «Κυδωνίτσα», έξω από τη Μεσσήνη.
«Αν το 2013 κοπεί και η επιδότηση, με 2 ευρώ το λάδι, τσάμπα ο κόπος», συνέχισε και εξήγησε πως πληρώνοντας εργάτες και με τα χρήματα της επιδότησης, δεν μπορείς να υπολογίσεις κέρδος.
«Η πρώτη καταμέτρηση των αγροτεμαχίων βγήκε άκυρη και τώρα ξαναγίνεται. Κάποιοι έβαλαν χρήματα στην τσέπη με τα πανωγραψίματα και την πληρώνουν και οι σωστοί παραγωγοί. Τώρα θα προλάβουμε να γίνει η ψηφιοποίηση ή θα χάσουμε και αυτά που παίρνουμε», πρόσθεσε.
Ο ίδιος πιστεύει ότι πλέον δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με την ελαιοκαλλιέργεια. Τα έσοδα, όπως λέει, μηδέν. Λιπάσματα πια δε ρίχνει, αφού, αν το κάνει, «μπαίνει μέσα» στα σίγουρα. Όσο για το κλάδεμα, γίνεται στα γρήγορα, αφού ο κλαδευτής κοστίζει αρκετά ως μεροκάματο.
«Τις μαζεύουμε γιατί τις λυπούμαστε. Μόνο τα μεροκάματά μας βγάζουμε. Παλιά στην Ελλάδα ο αγροτικός τομέας ήταν ό,τι καλύτερο υπήρχε. Τώρα πάμε από το κακό στο χειρότερο. Δεν υπάρχει πολιτική για να στηριχθεί το προϊόν. Αν πας, όμως, στις Σέρρες, ακόμα και τώρα στο εργοστάσιο το ελαιόλαδο έχει 5 ευρώ το κιλό. Εδώ γιατί έχει 2;», αναρωτήθηκε.
Αν σε λίγα χρόνια κοπούν οι επιδοτήσεις- σχολίασε τέλος- τότε οι παραγωγοί θα μαζεύουν λάδι μόνο για το σπίτι τους.

«Ά-τιμο»

«Από παραγωγή πάμε καλά, από τιμές δεν πάμε» σημείωσε ο κ. Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος που μαζί με τον αδελφό του μάζευαν τις ελιές τους στου Αβραμιού. «Η επιδότηση που έδωσαν είναι λίγη. Άλλες χρονιές την είχαμε πάρει όλη τέτοια εποχή. Αν δε βάλεις προσωπική εργασία, δε γίνεται τίποτα. Αν πάρεις εργάτες και μηχανήματα, θα “μπεις μέσα”, δραχμή δε θα βγάλεις. Τι να βγει με 2 ευρώ το κιλό; Το μέλλον είναι δυσοίωνο, αν δε γίνει κάτι με την τιμή του ελαιολάδου. Τώρα δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος επαγγελματικά με τα αγροτικά. Δεν υπάρχουν και άνθρωποι να το προωθήσουν. Μαζεύουμε οι δυο μας, γιατί δε συμφέρει να πάρεις εργάτες. Και με ρίσκο τον καιρό, μην κάνει καμιά θεομηνία και χάσουμε αυτές που είναι στα δέντρα».
«Άτιμο» χαρακτήρισε το λάδι ο κ. Δημήτρης Λεωνιδόπουλος στο καφενείο του Αβραμιού: «Δεν έχει πια τιμή. 1,85 ευρώ έχει τώρα. Τόσο παίρνουν οι έμποροι. Δε συμφέρει ούτε να το μαζέψεις. Με εργάτες και μηχανήματα, θα βάλεις και από την τσέπη σου, όχι να βγάλεις. Καλύτερα να τις κόβω για ξύλα και να πουλάω, παρά να μαζέψω και να πουλήσω το λάδι».
Ο κ. Λεωνιδόπουλος πρόσθεσε ότι κάθε χρόνο τα πράγματα είναι και χειρότερα: «Μας παίρνουν τα λάδια οι Ισπανοί και μετά μας τα ξαναπουλάνε. Τέρμα τα παϊδάκια για τον Έλληνα αγρότη, μόνο σκέτο ψωμί. Τις κομπίνες που έκαναν κάποιοι με τα πανωγραψίματα, τις πληρώνει τώρα ο μικρός παραγωγός. Πώς θα τα καλύψουμε τώρα αυτά στην Ευρωπαϊκή Ένωση;».
«Την επιδότηση από το χαλάζι περιμένουμε», σχολίασε δίπλα του ο κ. Κώστας, «γιατί τίποτα άλλο δεν πρόκειται να βγάλουμε».

Έξοδα

Η κα Μαρία Αλεβίζου, στη Λευκοχώρα, έθεσε ως μεγαλύτερο πρόβλημα την τιμή για το ελαιόλαδο: «45 ευρώ θέλουν οι εργάτες και 70 ο κλαδευτής. Αν βάλεις και τα λιπάσματα, δε συμφέρει. Πώς θα βγάλουμε τις υποχρεώσεις μας. Να τα αφήσουμε αμάζευτο; Αν δεν είχαν ακριβύνει όλα τ’ άλλα, μια χαρά θα ήταν η τιμή. Παλιά τα έξοδα ήταν λιγότερα και κάτι έβγαινε. Τώρα τίποτα».
Η ίδια μαζεύει τις ελιές με τον άντρα της. Τα παιδιά της ήρθαν να τη βοηθήσουν, αλλά στο μέλλον δεν πρόκειται να αφήνουν τις δουλειές τους για να βάζουν και εργατικά από την τσέπη τους.

Όσο για την επιδότηση, σημείωσε ότι απλά καλύφθηκαν κάποιες πρώτες ανάγκες και δεν αναγκάστηκαν να πουλήσουν όσο όσο το λάδι. Αναρωτήθηκε, όμως, τι θα γίνει αργότερα.
Λίγο πιο πέρα, ο κ. Κωνσταντίνος Παναγόπουλος κατέβηκε από την Αθήνα για να μαζέψει τις ελιές, αλλά κι αυτό με το ζόρι: «Δεν έχει τιμή πια το προϊόν. Ένα λίτρο νερό κοντεύει να φτάσει το ελαιόλαδο. Το 90% των παραγωγών βασίζονται στην επιδότηση και κάθε χρόνο αυτή μειώνεται. Αν κοπεί και αυτή, όλες οι ελιές θα μείνουν στο χωράφι και θα μαζεύουμε μόνο για το σπίτι. Εργατικά, μηχανήματα, βενζίνες, λιπάσματα, είναι τα πρώτα έξοδα. Μετά έχει και συνέχεια. Για να μεταφέρεις τα σακιά στο ελαιοτριβείο, θέλεις 1 ευρώ το σακί. Αν έχεις 700 σακιά, θέλεις μόνο για να τα μεταφέρεις 700 ευρώ. Αν βάλεις και το δικαίωμα του ελαιοτριβείου 7%, τελείωσε. Τι κάνει ο παραγωγός. Μια στραβή χρονιά να του τύχει με άσχημο καιρό, τελείωσε, ό,τι προϊόν και να έχει. Αυτό που φταίει είναι ότι οι φορείς που ασχολούνται με τα αγροτικά δεν είναι ενωμένοι και δε συμφωνούν. Πρέπει να στηρίξουν περισσότερο το προϊόν. Άλλες περιοχές κάνουν ολόκληρη προπαγάνδα για το λάδι τους».

Ελαιοτριβείο «Καρούμπαλη»

«Οι παραγωγοί είναι πολύ απογοητευμένοι. Τα 2 ευρώ είναι το κόστος. Υπάρχουν πολλά προβλήματα», παρατήρησε ο κ. Βαγγέλης Καρούμπαλης από το ελαιοτριβείο «Καρούμπαλης Α.Ε.» στο Λυκότραφο. «Μετά από 4-5 χρόνια, φέτος έχει καρποφορία, όμως δεν έχει απόδοση σε λάδι. Βλέπω τα επόμενα χρόνια να μένουν αμάζευτα τα δέντρα. Τα κέρδη πια είναι μηδαμινά και τα έξοδα μεγάλα».
Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι τα έξοδα μεταφοράς είναι ακριβά, όχι όμως και το δικαίωμα στα ελαιοτριβεία. Όπως είπε, είναι το ίδιο ποσό με τα μεταφορικά, στην πρώτη περίπτωση χρειάζεται 1 τρακτέρ και 1 εργάτης και στη δεύτερη ένα ολόκληρο εργοστάσιο, με σύγχρονα μηχανήματα και αρκετούς εργαζόμενους.
Η εταιρεία «Καρούμπαλης Α.Ε.» έχει καταθέσει πρόταση στον Αναπτυξιακό Νόμο, προκειμένου να ιδρύσει και τυποποιητήριο ελαιολάδου στην περιοχή, όμως, σύμφωνα με τον κ. Καρούμπαλη, αν η κατάσταση δεν αλλάξει και η τιμή δεν ανέβει, δεν έχει πρόθεση να το φτιάξει.

Πηγή: Θάρρος