Μόνο απορία και δυσαρέσκεια μπορεί να προκαλέσουν στην Κοινή Γνώμη οι εν εξελίξει κινητοποιήσεις των αγροτών, που «κατά παράδοση» πραγματοποιούνται και φέτος, όπως άλλωστε κάθε χειμώνα. Απορία για το πώς είναι δυνατόν ένας ολόκληρος παραγωγικός τομέας να μην έχει κατανοήσει, ότι η Χώρα βρίσκεται στη δυσκολότερη μεταπολιτευτικά οικονομική συγκυρία, που έζησε ποτέ, ότι διαθέτει μια Αγορά σε ύφεση αν όχι σε πλήρη ακινησία, ενώ αντιμετωπίζει καθημερινές σύνθετες κερδοσκοπικές επιθέσεις και το βαρύ φάσμα της πτώχευσης….
Να μην αναλογίζεται, ότι οι άλλοι παραγωγικοί .........
κλάδοι (η βιομηχανία, η βιοτεχνία, ο τουρισμός, οι εξαγωγές, το εμπόριο) ασφυκτιούν, όταν η Χώρα κόβεται στα δύο και ολόκληρες περιοχές αποκλείονται. Να μη τον απασχολεί, έστω, το πραγματικό γεγονός, ότι οικονομικά αιτήματα δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν σε μια τέτοια συγκυρία, όταν το Δημόσιο δανείζεται με όλο και υψηλότερα επιτόκια και ταυτόχρονα μια κυβέρνηση 100 μόλις ημερών καλείται να πείσει τους εταίρους μας για την ικανότητα της Χώρας να αντιμετωπίσει και να αναστρέψει την κατάσταση σε διάστημα 2ετίας-3ετίας….. Πώς είναι δυνατόν να επιμένει εκβιαστικά σε αποκλεισμούς του εθνικού και του επαρχιακού οδικού δικτύου…..
Υπάρχει, προφανώς, και μας απασχολεί όλους, το θέμα των ευθυνών της σημερινής οικονομικής κατάστασης και ίσως θα πρέπει και οι αγρότες να αναλογιστούν, μήπως, παράλληλα με τις πρωταρχικές ευθύνες των διαδοχικών κυβερνήσεων υπάρχουν και δικές τους ευθύνες, όπως υπάρχουν ευθύνες και στους άλλους κλάδους, για τη σημερινή δική τους οικονομική κατάσταση: για την αποκλειστική στήριξη των καλλιεργειών τους στις επιδοτήσεις (κοινοτικές, εθνικές, εκτάκτων συνθηκών), για την εμμονή σε μη αποδοτικές καλλιέργειες, για την εξοικείωση των ίδιων και των συναδέλφων τους σε αντικοινωνικές και εκβιαστικές μορφές πάλης, όπως τα μπλόκα.
Υπάρχει, όμως, και το θέμα της εκπροσώπησης των αγροτών: πώς είναι δυνατόν το ζητούμενο να είναι, υποτίθεται, ο διάλογος, όταν αυτός θα πραγματοποιηθεί, εκ των πραγμάτων, με τα νόμιμα συνδικαλιστικά τους όργανα, με φορείς δηλαδή, που δεν έχουν εξαγγείλει και υλοποιήσει τα μπλόκα; Ή μήπως η Πολιτεία καλείται να παρακάμψει τα όργανα αυτά και να κάνει διάλογο με το κάθε μπλόκο χωριστά για τα διαφορετικά αιτήματα του καθενός;
Θα πρέπει να γνωρίζουν οι αγρότες, ότι οι υπόλοιποι παραγωγικοί κλάδοι της Χώρας, αυτοί, που στο πλαίσιο της όλης ζημιάς της Εθνικής μας Οικονομίας, φέρουν στην πράξη το κόστος των κινητοποιήσεων και των μπλόκων, τους καλούν να αντιληφθούν το γενικότερο οικονομικό πλαίσιο και κλίμα και να συνειδητοποιήσουν το άκαιρο των κινητοποιήσεών τους και το ανέφικτο της ικανοποίησης των οικονομικών τους αιτημάτων (καθώς και όσων βαφτίζονται «θεσμικά» έχουν όμως οικονομικές επιπτώσεις). Και να προχωρήσουν στη μόνη πραγματικά συμφέρουσα τους ίδιους και το κοινωνικό σύνολο ενέργεια: να αποχωρήσουν άμεσα και να εγκαταλείψουν αυτής της μορφής τις «κινητοποιήσεις».
Γιώργος Καραμπάτος
Πρόεδρος Επιμελητηρίου Μεσσηνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.