Τα κλειστά επαγγέλματα παρέμειναν... κλειδωμένα

Η κυβέρνηση εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο προαναγγέλλει το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το οποίο θα έδινε μία δημοσιονομική ανάσα στην οικονομία της τάξης των 4 δισ. ευρώ ετησίως (μόνο οι κλειστές μεταφορές δηλαδή το καθεστώς στα φορτηγά Δημοσίας Χρήσης κοστίζουν ετησίως 700 εκατ. με 1,5 δισ. ευρώ) αλλά φοβούμενη το πολιτικό κόστος ενόψει και των πρόωρων εκλογών αρκέστηκε στην απελευθέρωση μόνο των υπηρεσιών. Κίνηση που ήταν υποχρεωμένη να κάνει, καθώς μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου θα έπρεπε να εντάξει στο εθνικό δίκαιο τη σχετική κοινοτική οδηγία γνωστή...

και ως οδηγία Μπόλκενσταϊν.
Η διαφορά μεταξύ απελευθέρωσης υπηρεσιών και ανοίγματος κλειστών επαγγελμάτων είναι... χαώδης.
Κι αυτό γιατί η διευκόλυνση Ευρωπαίων πολιτών να παρέχουν υπηρεσίες στο εσωτερικό της χώρας δεν αλλάζει την εικόνα της εγχώριας αγοράς αφού σε δεκάδες επαγγέλματα (δικηγόροι, αρχιτέκτονες, συμβολαιογράφοι, ιδιοκτήτες ταξί και βυτιοφόρων, φαρμακοποιοί κ.ά.) ο καθορισμός κατώτατων - ανώτατων τιμών ή η έκδοση αδειών επαγγέλματος με βάση ποσοτικά και γεωγραφικά κριτήρια θα συνεχίσει να υφίσταται διατηρώντας ολιγοπωλιακές καταστάσεις.

Μπορεί από τον Σεπτέμβριο του 2008 ο κ. Καραμανλής να έχει δεσμευθεί για το άμεσο άνοιγμα των επαγγελμάτων μιλώντας για «κρίσιμη μεταρρύθμιση», στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης όμως, το θέμα, όπως όλα δείχνουν, παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες?

Τα ευρήματα μελετών για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είναι εντυπωσιακά.

Ειδικότερα σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ και της Copenhagen Economics, το άνοιγμα στους κλάδους των υπηρεσιών πριμοδοτεί το ΑΕΠ κατά περίπου 1,5 ποσοστιαία μονάδα. Παράλληλα αυξάνει άμεσα τους πραγματικούς μισθούς κατά 0,4%, ενισχύει το επίπεδο της κατανάλωσης κατά 0,3%, ενώ σε βάθος χρόνου μπορεί να μειώσει το κόστος των υπηρεσιών έως και 10,5%.

Κόστος
Τα κλειστά επαγγέλματα κοστίζουν κάθε χρόνο 4 δισ. ευρώ Τόση είναι και η επιβάρυνση από το περιττό κόστος της γραφειοκρατίας, σύμφωνα με υπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Παράλληλα μελέτη που είχε κάνει το ΙΟΒΕ δείχνει ότι η πλήρης απελευθέρωση της «κλειστής» αγοράς των φορτηγών Δημόσιας Χρήσης θα μειώσει το μεταφορικό κόστος, με θετικές συνέπειες στον πληθωρισμό και στην οικονομία γενικότερα.

Το όφελος για την οικονομία, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα άλλων χωρών, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ και το Μεξικό, εκτιμάται μεταξύ 700 εκατ. ευρώ και 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή μεταξύ 0,28% και 0,6% του ΑΕΠ.

Η άρση των ιδιαίτερα αυστηρών εμποδίων εισόδου στο επάγγελμα του μεταφορέα θα οδηγήσει αυτόματα και στην εξάλειψη της άτυπης υπεραξίας που έχει διαμορφωθεί για την απόκτηση της σχετικής άδειας.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η απελευθέρωση της αγοράς θα οδηγήσει σε σημαντική υποχώρηση των κομίστρων κατά 1,5% με 2,5% ετησίως και κατ’ επέκταση στην υποχώρηση του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή κατά 0,2-0,3 ποσοστιαίες μονάδες το χρόνο.

Αναμένεται επίσης ενίσχυση του αριθμού των επιχειρήσεων στον κλάδο (1%-2% ετησίως), αύξηση της απασχόλησης (2%-4% ετησίως) και βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Επειδή το άνοιγμα των κλειστών αγορών αργεί, η κυβέρνηση με νομοσχέδιο που θα καταθέσει ίσως και την άλλη εβδομάδα στη Βουλή προχωρά στην απελευθέρωση των ακόλουθων υπηρεσιών αίροντας τα εμπόδια για τη δραστηριοποίηση στο εσωτερικό Ευρωπαίων πολιτών:

1. Δικηγόροι, Αρχιτέκτονες, Μηχανικοί, Λογιστές, Τοπογράφοι κ.ά.

2. Τεχνίτες (ξυλουργοί, υδραυλικοί, κάθε είδους επισκευαστές και συντηρητές).

3. Υπηρεσίες που σχετίζονται με επιχειρήσεις συντήρησης και υποστήριξης γραφείων, παροχής διαχειριστικών συμβούλων, οργάνωσης εκδηλώσεων, τηλεφωνικών κέντρων, παροχής συμβουλών μηχανογράφησης, είσπραξης οφειλών, διαφήμισης, έρευνας.

4. Λιανικό και χονδρικό εμπόριο.

5. Τουριστικές υπηρεσίες (π.χ. ταξιδιωτικών πρακτορείων).

6. Υπηρεσίες ψυχαγωγίας από αθλητικά κέντρα και πάρκα διασκέδασης.

7. Υπηρεσίες κατασκευής.

8. Σχολές οδήγησης, υπηρεσίες μετακόμισης, υπηρεσίες ενοικίασης αυτοκινήτων, γραφείων τελετών, υπηρεσίες λήψης αεροφωτογραφιών.

9. Καταστήματα και εστιατόρια σε λιμάνια και αεροδρόμια.

10. Εγκατάσταση και συντήρηση εξοπλισμού.

11. Υπηρεσίες πληροφόρησης. Περιλαμβάνονται οι δικτυακές πύλες, οι δραστηριότητες πρακτορείων ειδήσεων.

12. Υπηρεσίες διαμονής και σίτισης, όπως ξενοδοχεία, εστιατόρια και εταιρείες τροφοδοσίας.

13. Εκμίσθωση αυτοκινήτων και χρηματοδοτική μίσθωση.

14. Μεσίτες.

15. Υπηρεσίες πιστοποίησης και δοκιμής.

16. Υπηρεσίες οικιακής υποστήριξης (καθαρισμού, φύλαξης παιδιών ή κηπουρικής).

17. Υπηρεσίες πολιτισμού ιδιωτικά μουσεία και βιβλιοθήκες, θέατρα, κονσέρτα, διοργάνωση ανοικτών εκδηλώσεων και συναυλιών.

18. Υπηρεσίες που συνδέονται με τον αγροτικό τομέα (ψεκασμοί και συγκομιδή) και τη δασοκομία.

19. Υπηρεσίες που συνδέονται με τη βιομηχανία (εγκατάσταση και συντήρηση μηχανών, βιομηχανικοί καθαρισμοί, γραμματειακές υπηρεσίες).

20. Διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων και συναφείς υπηρεσίες.

21. Υπηρεσίες βοηθητικές στις μεταφορές.

22. Υπηρεσίες προμήθειας και συντήρησης ιατρικών μηχανημάτων και εργαστηρίων.

23. Παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων, οικιακοί βοηθοί κ.ά.

24. Υπηρεσίες δικτύων (ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου, ύδρευσης.

25. Υπηρεσίες άθλησης και περιποίησης όπως γυμναστήρια.

Ποιοι εξαιρούνται

Από την απελεύθερωση εξαιρούνται:

Υπηρεσίες που παρέχονται από γραφεία εύρεσης προσωρινής εργασίας.

Υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Η εξαίρεση καλύπτει «τις ιατρικές και φαρμακευτικές υπηρεσίες που προσφέρονται από επαγγελματίες της υγείας σε ασθενείς για την αξιολόγηση, διατήρηση ή αποκατάσταση της υγείας τους, όταν η άσκηση των δραστηριοτήτων επιφυλάσσεται αποκλειστικά σε νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα στο κράτος μέλος στο οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες».

Οπτικοακουστικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών υπηρεσιών και στις ραδιοφωνικές εκπομπές.

Δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων στα οποία ο παίκτης στοιχηματίζει νομισματική αξία, συμπεριλαμβανομένων των λαχειοφόρων αγορών και των τυχερών παιγνίων σε καζίνα.

Δραστηριότητες που συνδέονται με την άσκηση δημόσιας εξουσίας.

Κοινωνικές υπηρεσίες που σχετίζονται με την κοινωνική στέγαση, την παιδική μέριμνα και τη στήριξη των οικογενειών και των ατόμων που έχουν μονίμως ή προσωρινών ανάγκη.

Ιδιωτικές υπηρεσίες ασφαλείας.

Υπηρεσίες συμβολαιογράφων και δικαστικών επιμελητών, που διορίζονται με επίσημη πράξη της Διοικήσεως.

Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που αφορούν τράπεζες, πιστώσεις, ασφαλίσεις και αντασφαλίσεις, επαγγελματικές ή προσωπικές συντάξεις, χρεόγραφα, επενδύσεις, ταμεία, πληρωμές, συμβουλές επενδύσεων.

Υπηρεσίες και τα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών καθώς και στις συναφείς εγκαταστάσεις και υπηρεσίες.

Υπηρεσίες μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των λιμενικών υπηρεσιών. Έτσι, η Οδηγία δεν καλύπτει τις εναέριες μεταφορές, τις θαλάσσιες και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές, καθώς και τις οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των αστικών συγκοινωνιών, των αγοραίων οχημάτων (ταξί) και των ασθενοφόρων.
Του Κώστα Τσαχάκη
ΗΜΕΡΗΣΙΑ