Ανοδικές τάσεις στην τιμή του ελαιολάδου

ΕΝΩ ΠΛΕΟΝ ΜΕΝΟΥΝ ΜΙΚΡΕΣ ΑΔΙΑΘΕΤΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ

Ανοδικές τάσεις παρατηρούνται στις τιμές του ελαιολάδου το τελευταίο διάστημα, οι οποίες διαμορφώνονται στη Λακωνία μέχρι και 2,40 ευρώ το κιλό, ενώ στη Μεσσηνία φθάνουν μέχρι τα 2,20 ευρώ το κιλό.

Ανάλογα φαινόμενα παρατηρούνται και στην Κρήτη με τις τιμές γύρω στα 2 ευρώ το κιλό.
Για την αναστροφή της κατάστασης υπάρχουν αντιφατικές εκτιμήσεις σχετικά με το ρόλο που έπαιξε σε αυτό η εκκίνηση της διαδικασίας για την ιδιωτική αποθεματοποίηση. Φαίνεται πάντως ότι η διαδικασία αυτή έπαιξε ρόλο τουλάχιστον στον ψυχολογικό τομέα, καθώς τα ελαιόλαδα που μένουν είναι υψηλής ποιότητας και δύσκολα πάνε... δεξαμενή, ενώ άλλες ποσότητες έχουν κρατηθεί από συνεταιρισμούς και ιδιώτες για τυποποίηση.

Σε αυτό που φαίνεται πως υπάρχει σύγκλιση απόψεων είναι πως τα αποθέματα ........

ελαιολάδου είναι μικρά.
Η “Ε” μίλησε με συνεταιριστές από Πελοπόννησο και Κρήτη, οι οποίοι και έδωσαν την εικόνα που επικρατεί στις περιοχές τους.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Μεσσηνίας Βασίλης Κοζομπόλης παρατήρησε πως «υπάρχουν ανάγκες για καλά λάδια και η τιμή έχει ανέβει στα 2,20 ευρώ το κιλό στον παραγωγό και 2,35 ευρώ παραδοτέο στην Ιταλία».
Εκρινε ότι «δεν έχει παίξει ρόλο η αποθεματοποίηση. Τα καλά λάδια δεν πάνε στην αποθεματοποίηση. Και μεις εδώ έχουμε καλά λάδια».

Οσον αφορά τις ποσότητες της παραγωγής 2008 - 09 που παραμένουν αδιάθετες, μας απάντησε: «Δεν ξέρει κανείς πόσες ποσότητες έχουν μείνει πίσω.
Εκτιμούμε, πάντως, πως δεν είναι πολλές».

Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γαργαλιάνων Ηλίας Βαρούτσος επιβεβαίωσε πως «υπάρχει μια τάση ανόδου και ενδιαφέρον από Ιταλούς» και σημείωσε: «Η τιμή είναι γύρω στα 2,20 ευρώ στον παραγωγό και δείχνει και άλλη τάση.
Πάντα κρατάει καλά λάδια η περιοχή μας. Υπάρχουν κάποιες ποσότητες, που δεν ξέρω πόσες ακριβώς είναι. Ο κόσμος δίνει, αλλά και κρατιέται μήπως "τσιμπήσει" κάτι παραπάνω και βγάλει τη ζημιά».

Για το αίτιο αυτής της μικρής βελτίωσης, εκτίμησε: «Κάποια κατάσταση πρέπει να έχει δημιουργηθεί με την Ισπανία. Ή δεν κράτησαν καλές ποιότητες οι Ισπανοί ή έχουν προβλήματα και δεν πάνε καλά με τις ιταλικές εταιρείες που αγόρασαν.
Και το θέμα της αποθεματοποίησης έχει συντελέσει, αν και δε δίνουν κάποια συγκεκριμένη τιμή για την αποθεματοποίηση».

Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Λακωνίας Νίκος Προκοβάκης είπε ότι «η τιμή είναι γύρω στο 2,35 με 2,40 ευρώ στον παραγωγό» κι επεσήμανε: «Αυτό έχει διπλή ανάγνωση:
Επαιξε ψυχολογικό ρόλο το άκουσμα της αποθεματοποίησης και το γεγονός πως ίσως είναι μικρότερα τα αποθέματα απ’ ό,τι είχαμε εκτιμήσει.
Αυτή την εποχή όποιος ψωνίζει, προσέχει τα λάδια. Υποβαθισμένα λάδια δεν προτιμώνται. Εκτιμώ ότι στη Λακωνία δεν ξεπερνούν τους 3.000 τόννους τα αδιάθετα λάδια».
Η επόμενη χρονιά παρατήρησε ότι «δείχνει πως θα είναι πολύ καλά από πλευράς παραγωγής.
Από πλευράς τιμών δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Η διαμόρφωση της τιμής θα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων.
Μετά δυσκολίας θα αντέξουμε μια δεύτερη συνεχόμενη κακή χρονιά».

Ο πρόεδρος της Ενωσης Ηρακλείου Μανώλης Γαβαλάς μάς ενημέρωσε ότι «η Ενωση αγοράζει 2 ευρώ από τον παραγωγό. Για χύμα δεν υπάρχουν ποσότητες. Τώρα εμφιαλώνουμε» και σημείωσε: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σημαντικές ποσότητες στην περιοχή μας. Υπάρχει μια ηρεμία στην αγορά. Στα χέρια των παραγωγών δεν πρέπει να είναι πάνω από 2.000 - 2.500 τόννοι».
Για την επόμενη χρονιά ανέφερε: «Από παραγωγή θα είναι πολύ καλή. Για τιμές είναι νωρίς να μιλήσουμε.
Υπάρχει μια κατάσταση στο λάδι που δύσκολα ξεπερνιέται. Στην αμπελουργία είναι πιο επικίνδυνα τα πράγματα».

Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Σητείας Μανώλης Βακόντιος είπε πως «στην περιοχή μας δεν υπάρχει λάδι» και παρατήρησε:
«Εχουμε 2.000 τόννους και το χρησιμοποιούμε για την τυποποίηση, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας μέχρι το τέλος του χρόνου.
Φέτος είχαμε άνοδο στην τυποποίηση, θα φύγουν 5.000 τόννοι».
Οσον αφορά τις τιμές επεσήμανε: «Εχουμε δώσει προκαταβολή από 1,50 μέχρι 1,70 ευρώ.
Τον Ιούλιο θα ξεκαθαρίσει η εκκαθάριση. Θα είναι πάνω από τα 2 ευρώ η τελική τιμή. Οι τόκοι της χρηματοδότησης θα μας φάνε το κέρδος».

Για την επόμενη χρονιά και το μέλλον της ελαιοκομίας σημείωσε: «Πέρα από την οικονομική κρίση, υπάρχει ο ανταγωνισμός. Εμείς στην Ελλάδα είχαμε μάθει να δουλεύουμε για την επιδότηση και όχι για το προϊόν. Πρέπει να σκεφτούμε πώς θα μειώσουμε το κόστος παραγωγής.
Δεν μπορεί η Καλαμάτα να έχει 10 τυποποιητήρια και η Σητεία 32 ελαιουργεία».

Πηγή: Ελευθερία