Η σιωπή δεν είναι χρυσός!!!

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Είναι πράγματι απορίας άξιον το ότι ορισμένοι θυμούνται την αλήθεια μόνον στην περίπτωση που διακαώς επιθυμούν να την διαστρέψουν.
Για παράδειγμα η νεόκοπη «Δημοσιογραφική ενότητα» της οποίας το πολιτικό αλλά και συνδικαλιστικό στίγμα είναι περίπου ασαφές.

Ως εκ τούτου εύκολα υποθέτει κανείς ότι πρόκειται για ένα συνδικαλιστικό σύμφυρμα που την επομένη των εκλογών θα έχει διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Και ο λόγος είναι απλός.
Δείγματα της ευκαιριακής τους συμμαχίας έδωσαν στην ΠΟΕΣΥ κατά την 24ωρη απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ.
Συντασσόμενη αυτή κατά τρόπο πρωτοφανή στην απεργία προσέφερε ένα ανέλπιστο .......

δώρο στην παραπαίουσα κυβέρνηση και μια ακόμη ευκαιρία στην κοινωνία να μας λοιδορεί αφού στέρησε πραξικοπηματικά το δημοκρατικά κατοχυρωμένο δικαίωμά της στην πληροφόρηση!

Πως; Πειθαναγκάζοντας τους δημοσιογράφους ως μη όφειλαν να απεργήσουν κατά του θεσμοθετημένου σώματός τους με τους κατ’ επίφαση συνασπισμένους στο Συνδικάτο Τύπου. Τους τεχνικούς οι οποίοι εργάστηκαν κανονικά. Έτσι ο λαός δεν έμαθε ποτέ για τον όγκο τον παλμό και τα συνθήματα κατά του κυβερνητικού θιάσου.
Να πως στην πράξη μετατρέπεται η «Δημοσιογραφική Ενότητα» σε φορέα αναπαραγωγής της ηχούς των εργοδοτών. Κάποιος όμως να τους πει ότι αντιποιούν αρχή επειδή ο ρόλος αυτός έχει από τον όμιλο των εργολάβων παραχωρηθεί στην «Συσπείρωση» και τους συνοδοιπόρους της, η ερμηνεία των εκπροσώπων της οποίας έχει ήδη στεφθεί από απόλυτη επιτυχία.

Ποια η χρεία λοιπόν της ανάρτησης στο παρόν αλλά και σε άλλα ιστολόγια από κορυφαία υποθέτω εκπρόσωπο της «Δημοσιογραφικής ενότητας» Της εξιλέωσης μήπως; Ή της δημιουργίας εντυπώσεων; Όπως και να έχει θα απαντηθούν. Επειδή ότι αφήνεις και πέφτει θορυβεί. Αναφερόμενη στην παρούσα διοίκηση της οποίας ας σημειωθεί δεν είμαι καν μέλος της καταλογίζει τα μύρια όσα μεταξύ των οποίων και τα εξής που μας αφορούν άμεσα:

«Έλλειψη συναίσθησης για την κατάντια στην οποία περιήλθε η ΕΣΗΕΑ τα τελευταία χρόνια για την περιφρόνηση με την οποία η κοινωνία αντιμετωπίζει τους δημοσιογράφους!»

Όχι κ. Ντόρα Νταλιάνα. Η κοινωνία αντιμετωπίζει και δικαίως με απαξία το δημοσιογραφικό επάγγελμα επειδή αυτό έχει καταστεί συνώνυμο της οικονομικής διαπλοκής για την οποία ακέραιη την ευθύνη φέρουν υψηλόβαθμα στελέχη των Μέσων Ενημέρωσης. Για παράδειγμα το Μέσο που εσείς εργάζεστε. Όπως καλά γνωρίζετε συγκεκριμένο στέλεχός του το χειρίστηκε ως ..........
εφαλτήριο για την ανάληψη Ολυμπιακών Έργων από συγγενείς του και μάλιστα πρώτου βαθμού. Δεν διάβασα ωστόσο στην καταγγελία σας να αρθρώνετε ούτε ένα υποκατάστατο μιας συγνώμης που δεν ορθώσατε το ανάστημά σας ποτέ. Ούτε όταν έγινε πανελληνίως γνωστό μα ούτε καν τώρα που διεκδικείτε μια θέση στο Πάνθεον της δημοσιογραφικής κοινωνίας. Στην καταγγελία σας εξ’ άλλου δεν αποτυπώθηκε ούτε λέξη για την ολιγαρχία των τραπεζών και τα μαύρα κονδύλια που αυτές και κατόπιν εντολής των εξ’ απορρήτων συμβούλων τους (γνωρίζετε μήπως κάποιον από αυτούς;) διαθέτουν σε ορισμένους δημοσιογράφους..Σήμανση σιωπητήριου και στην περίπτωση του παραπλεύρως του γραφείου σας καθήμενου συναδέλφου κ. Ν. Λεοντόπουλου όταν αυτός λογοκρίθηκε ωμά (αποκάλυψε το σκάνδαλο των λαδιών της Cargill ) και ετέθη κοντά ένα χρόνο στο ψυγείο. Εξακολουθείτε εσείς η υπερευαίσθητη στα κοινά να τηρείτε την στάση μιας ένοχης σιωπής. Κατόπιν αυτού ακυρώσατε την όποια κριτική σας. Κι εσείς και η παράταξή σας.

Αλλού γράφετε: «Προφανώς διαφεύγει του διδύμου Σόμπολου και Τσαλαπάτη η παρακράτηση του 10% των αποθεματικών μας ταμείων και του αγγελιόσημου από τις κρατικές διαφημίσεις, η τοποθέτηση ενός στρατηγού ( δεν είναι στρατηγός κ Νταλιάνα μας Ναύραρχος είναι) στο Ταμείο που επέβαλλε η κυβέρνηση ενώ παρακάμπτει το ..κόλπο με το οποίο δεν αποδίδονται στα ταμεία εκατομμύρια ευρώ από τον ΟΠΑΠ….»

Αλήθεια κ. Νταλιάνα; Και που ήσασταν εσείς κατά τις πορείες καθολικής άρνησης των ορθόδοξων δημοσιογράφων στην κυβερνητική επιβολή του ασφαλιστ(ρι)κού; Μια χυδαία μειοψηφία ήμασταν παρόντες, μεταξύ των οποίων και αυτοί που με περίσσιο θράσος καταγγέλλετε, υπονομευόμενοι εκ των έσω χάρη στην απαστράπτουσα απουσία «των φαντασμάτων του Συνδικάτου Τύπου».. Ξέρετε.. Αυτά που η υποστολή αλλά και η έπαρση της σημαίας για την ενοποίηση των Ταμείων πραγματοποιείτο κατά το πώς φυσά ο άνεμος. Αναλόγως των ψήφων που θα περισυνέλεγαν στην μία ή την άλλη περίπτωση. Τελικά κατά την τελευταία μας κινητοποίηση από την οποία επίσης απουσιάζατε, κατέληξε η συνοδοιπόρος σας Συσπείρωση στο συμπέρασμα πως για ίδια οφέλη έπρεπε να την υποστείλουν. Λογικό. Η οργή των συναδέλφων εναντίον τους έμοιαζε με λάβα ηφαιστείου. Όμως πότε; Όταν το νομοσχέδιο είχε καταστεί νόμος του κράτους και το Ταμείο μας άρχισε να λεηλατείται συστηματικά. Ούτε νύξη ωστόσο δεν διάβασα στην μακροσκελή καταγγελία ως προς το πώς θα διεκδικήσετε τα κλοπιμαία εσείς αφού πλέον το Ταμείο μας (ΤΣΠΕΑΘ) δεν υφίσταται και η τρισάθλια κυβέρνηση τοποθέτησε συν-διεκδικητές ανομοιεπαγγελματίες του μοναδικού πόρου επιβίωσης του, που προοριζόταν αποκλειστικά για τους δημοσιογράφους. Δεν είναι ενδεικτικό που και εδώ η παράταξή σας σιωπά;

Τώρα κατά τα λοιπά φληναφήματα όπως τα πόρταλς, αφήστε καλλίτερα γιατί εκτίθεστε επειδή το έργο δεν το έχετε δει. Η σύσταση ενός ιστολογίου (αυτή είναι η ψηφιακή του ονομασία) ελάχιστα απέχει από την πειρατεία αφού όπως κάθε νέα τεχνολογία εισβάλει σε κενό δικαίου. Κάτι που συνέβη με τις συχνότητες στην τηλεόραση και που ως εκ τούτου ακόμη εκκρεμεί η αδειοδότηση των ιδιωτικών της φορέων. Καλοδεχούμενη λοιπόν κάθε νέα προσπάθεια «σωτηρίας» των δημοσιογράφων (έστω κι αν αυτή σφυρηλατήθηκε μετά την εξαγωγή της από κομματικά «Χυτήρια») υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως αυτή θα στηρίζεται στην γνώση και την αλήθεια και κυρίως στην αυτοκριτική. Έννοιες που αν κρίνω από τα όσα αποπροσανατολιστικά καταγγέλλετε αλλά κυρίως από εκείνα που ειλικρινά θέλω να πιστεύω λόγω άγνοιας αποκρύπτετε, «δεν τις έχετε» όπως θα σας έλεγε και η γενιά των επτακοσίων ευρώ.

Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr