Λίγα θεωρητικά για το μορσικό αλφάβητο

Ο κώδικας Μορς πήρε το όνομά τουτου από τον Αμερικάνο εφευρέτη του τον Σάμουελ Μορς το 1835. Είναι το μοναδικό "δυαδικό" σύστημα που μπορεί να μεταδώσει πληροφορία μέσα από οπτικά ή ηχητικά κανάλια και να γίνει άμεσα αντιληπτό από τον άνθρωπο με πολύ λίγη εξάσκηση. Η βασική ιδέα είναι πολύ απλή:

Κάθε γράμμα της αλφαβήτας έχει κωδικοποιηθεί με δύο μόνο σύμβολα:
Την παύλα (-) και την τελεία (.)

Η χρονική διάρκεια μιας παύλας είναι συνήθως όσο τρεις τελείες, και ποικίλει ανάλογα με την εξάσκηση αυτού που εκπέμπει το μήνυμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καθορισμένη χρονική διάρκεια για το καθένα. Μια παύλα μπορεί να παρασταθεί με ένα ήχο μακράς διάρκειας, με μια αναλαμπή μακράς διάρκειας, με ρεύμα μακράς διάρκειας και ούτω καθεξής.

Το γράμμα Α για παράδειγμα, το οποίο έχει κωδικό: .- μπορούμε να το μεταδώσουμε με ........

μια σφυρίχτρα ή με την κόρνα του αυτοκινήτου, που θα τη λειτουργήσουμε με ένα κοφτό και ένα μακρύ σφύριγμα, με ένα φακό η έναν καθρέφτη (μια βραχεία και μια μακρά λάμψη) και ούτω καθεξής.

Η απομνημόνευση του κώδικα Μορς μπορεί να φαίνεται δύσκολη, στην πραγματικότητα όμως το δύσκολο είναι μόνο να ξεκινήσει κανείς. Στη συνέχεια, με τη χρήση γίνεται όλο και πιο εύκολη. Με λίγη μόνο προσπάθεια, πριν φύγετε από αυτή την ιστοσελίδα θα τον έχετε μάθει μια και καλή!

Για την διευκόλυνση αυτών που θέλουν να μάθουν των κώδικα Μορς, έχουν επινοηθεί δύο μνημονικές τεχνικές, τις οποίες παραθέτω παρακάτω. Την πρώτη τη διδάσκονται κυρίως στους προσκόπους και τη δεύτερη στο στρατό. Είναι χαρακτηριστικό ότι με τη δεύτερη μέθοδο έρχεται κανείς σε επαφή με τη μουσικότητα του κώδικα, ένα χαρακτηριστικό του, το οποίο όσοι έχουν ασχοληθεί, το θεωρούν μαγευτικό.

Το τετράστιχο είναι σχετικά πολύ εύκολο στην απομνημόνευση και κάποιες λέξεις που αρχικά φαίνονται λίγο «άγνωστες» δεν είναι παρά καθαρευουσιάνικοι ή αρχαϊκοί τύποι ελληνικών λέξεων. Π.χ. η λέξη λυγξ είναι η ονομαστική δυο λέξεων, η μία σημαίνει λόξυγκας (στην γενική κάνει «του λυγγός») και η άλλη αναφέρεται στο γνωστό θηλαστικό ζώο που διακρίνεται για την ιδιαίτερη οξυδέρκεια του (στην γενική κάνει «του λυγκός»). Η λέξη φλεψ είναι η ονομαστική πτώση της νεοελληνικής λέξης «φλέβα» (η φλεψ, της φλεβός).. Τώρα το "ούφα" είναι μάλλον ...πολλά ufo, και το "ωχρ" βγαίνει από το "ωχρός"!

Κάθε μια από τις λέξεις του τετράστιχου, αντιστοιχεί στο γράμμα της αλφαβήτου, που είναι γραμμένο με κεφαλαίο γράμμα. Δηλαδή το "Αν" είναι το Α, το "Βάου" είναι το Β, το "άρΠα" είναι το Π, το "φλεΨ" είναι το Ψ και ούτω καθεξής.

Κατόπιν σε κάθε σύμφωνο της κάθε λέξης αντιστοιχούμε την παύλα και σε κάθε φωνήεν την τελεία . Κι αυτό ήταν!

Θυμηθείτε:

σύμφωνο = -

φωνήεν = .

Έτσι, για παράδειγμα, αν θέλουμε να δούμε πώς είναι το γράμμα Ψ στον κώδικα Μορς, σκεφτόμαστε τη λέξη φλεΨ, δηλαδή: - - . - Η αν θελήσουμε να δούμε πώς είναι το Κ, σκεφτόμαστε το Κωκ, δηλαδή : - . -

Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται οι αντιστοιχίες των λέξεων του τετράστιχου και των γραμμάτων της αλφαβήτας με τον κώδικα Μορς.

Α -> .-

B-> -...

Γ-> --

Δ-> -..

Ε-> .

Ζ -> --..

Η -> ....

Θ -> -.-.

Ι -> ..

Κ -> -.-

Λ -> .-..

Μ -> --

Ν -> -.

Ξ -> -..- .

Ο -> ---

Π -> .--.

Ρ -> .-.

Σ -> ...

Τ -> -

Y -> -.--

Φ -> ..-.

Χ -> ----

Ψ -> --.-

Ω -> .--

Αριθμοί

1 -> .----

2 -> ..---

3 -> ...--

4 -> ....-

5 -> .....

6 -> -....

7 -> --...

8 -> ---..

9 -> ----.

10 -> -----

Όπως θα παρατηρήσατε από τον παραπάνω πίνακα αλλά και από το τετράστιχο λείπουν κάποια γράμματα. Πρόκειται για τους συνδυασμούς γραμμάτων Ε,Ι,Σ,Η και Τ,Μ,Ο,Χ. Αυτό συμβαίνει γιατί οι δύο αυτές ομάδες απομνημονεύονται με διαφορετικό τρόπο. Η πρώτη (ΕΙΣΗ) είναι τα γράμματα της αλφαβήτας που αντιπροσωπεύονται στον κώδικα μόνο με τελείες και η δεύτερη ομάδα (ΤΜΟΧ) είναι τα γράμματα που αντιπροσωπεύονται μόνο με παύλες.

Στην παρακάτω σελίδα έχετε την δυνατότητα να μάθετε περισσότερα για τον κώδικα μόρς.

http://paroutsas.jmc.gr/different/morse.htm