έχουν πρόβλημα με τα κτήματά τους δεν ξέρουν τί να κάνουν.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι: να κάνει κάποιος ένσταση ή να μην κάνει και να κάνει αίτηση εξαγοράς και άμα κάνει ένσταση και απορριφθεί μερικώς ή ολικώς θα έχει μετά το δικαίωμα της εξαγοράς όπως θα το έχουν αυτοί που έκαναν αίτημα εξαγοράς από την αρχή; Τί θα γίνει με τις χιλιάδες νόμιμες αλλαγές χρήσης εκτάσεων από δασικές σε αγροτικές (άδειες εκχέρσωσης – παραχωρητήρια - επικοισμοί) που έγιναν με άδειες των δασικών υπηρεσιών το χρονικό διάστημα από το 1945 έως το 2007 και σήμερα στο δασικό χάρτη εμφανίζονται ως δασικές εκτάσεις και κινδυνεύουν να κυρωθούν ως τέτοιες, με συνέπεια οι ιδιοκτήτες τους να μην μπορούν να τις διαχειριστούν. Τι θα γίνει με τους χιλιάδες χαρακτηρισμούς που έχουν δοθεί από τα δασαρχεία κυρίως για άδειες δόμησης και δεν αποτυπώνονται στους δασικούς χάρτες, με συνέπεια κάποιος που είναι νόμιμος και εμφανίζεται η έκτασή του ως δασική, εάν δεν το αντιληφθεί για να κάνει ένσταση να πρέπει μετά να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας για να βρει το «δίκιο του». Τί θα γίνει με τους χιλιάδες αγρούς κυρίως στα ορεινά χωριά, που παράτυπα κηρύχτηκαν αναδασωτέοι, επειδή περιλαμβάνονταν σε ευρύτερη έκταση που λόγω πυρκαγιάς κηρύχθηκε αναδασωτέα. Τί θα γίνει με τα όρια των οικισμών όπου δεν είναι ενημερωμένα σωστά από τις Υπηρεσίες Δόμησης των Δήμων και οικόπεδα εμφανίζονται ως δασικά.
Τί θα γίνει με τους αγρούς που δασώθηκαν, θα εξακολουθήσει το δημόσιο να έχει την αντίληψη ότι πρέπει να τους απαλλοτριώσει και μάλιστα χωρίς να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες τους. Τί θα γίνει με την πληθώρα των σφαλμάτων φωτοερμηνείας και ακρίβειας, που απεικονίζουν στους δασικούς χάρτες εκτάσεις ή τμήματά τους που ήταν ανέκαθεν αγροτικές ως δασικές. Είναι δυνατόν ο ιδιοκτήτης τους κάνοντας μόνο μία «αντίρρηση» και μάλιστα μόνος του, όπως από επίσημα χείλη τον έχουν συμβουλεύσει, χωρίς τη συνδρομή ειδικού επιστήμονα να αμφισβητήσει το δασικό χάρτη ενώπιον μιας επιτροπής ειδικών; Τέλος τι θα γίνει με τους καταπατητές που έχουν παράνομα εκχερσώσει δασικές εκτάσεις τις οποίες έχουν φυτέψει στη Μεσσηνία, κυρίως με ελαιόδενδρα για να αυξήσουν το οικογενειακό τους εισόδημα και όχι φυσικά για να πλουτίσουν;
Από όλα τα παραπάνω ερωτήματα η κυβέρνηση με την τροπολογία που ψήφισε προ ημερών παρατείνοντας το χρόνο υποβολής των ενστάσεων κατά 45 ημέρες και με το νομοσχέδιο που θα ψηφίσει τη μεγάλη εβδομάδα με τίτλο «αναθεώρηση της δασικής νομοθεσίας» με το οποίο ξανά-παρατείνει την προθεσμία των ενστάσεων κατά δύο μήνες, δίνει απάντηση μόνο στο τελευταίο ερώτημα που αφορά τους καταπατητές, γιατί αυτό την «καίει» και ξεκαθαρίζει πόσο «βαθειά» πρέπει να βάλουν το χέρι στη τσέπη για να συνεχίσουν να καλλιεργούν και να επιδοτούνται τις εκτάσεις που έχουν εκχερσώσει.
Έχουν δίκιο λοιπόν όσοι από την αρχή υποστήριζαν ότι σκοπός δεν ήταν να φτιαχτεί αξιόπιστος δασικός χάρτης αλλά το μέτρο ήταν καθαρά εισπρακτικό. Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι όλα τα παραπάνω ερωτήματα θα ήταν δυνατόν να απαντηθούν εντός προθεσμίας 4 μηνών που προβλέπει ο νόμος ή εντός της προθεσμίας των 6 μηνών όπως εισηγείται με το ανωτέρω νομοσχέδιο η κυβέρνηση; Αλήθεια πόση προθεσμία χρειάζονται πραγματικά οι αποδεκατισμένες σήμερα από επιστημονικό προσωπικό και μέσα δασικές υπηρεσίες για να «απαντήσουν» τα παραπάνω ερωτήματα, δηλαδή για να τα διορθώσουν κ. Φάμελλε; Θα σας πω εγώ γιατί εσείς απ’ ότι φαίνεται δεν γνωρίζετε ή γνωρίζετε και δεν το λέτε, χρειάζονται χρόνια και όχι τέσσερις ή έξη μήνες. Και αυτό με δεδομένο ότι δεν θα υποβληθεί ούτε μία ένσταση, επειδή η δημόσια ανάρτηση του δασικού χάρτη που επηρεάζει εμπράγματα δικαιώματα οφείλει πρώτα απ’ όλα να είναι αξιόπιστη για τις πληροφορίες που απεικονίζει. Εάν δε υποβληθούν και μερικές χιλιάδες ενστάσεις ανά νομό τότε το πράγμα έμπλεξε χωρίς τελειωμό γιατί μαζί με τις διορθώσεις πρέπει να απαντηθούν και οι ενστάσεις. Και ερχόμαστε στην ποιο σημαντική στιγμή της διαδικασίας στην κύρωση του δασικού χάρτη. Με βάση τα παραπάνω αν δεν έχουν προηγηθεί οι χιλιάδες διορθώσεις που περιγράψαμε τι θα κυρώσετε; Θα κυρώσετε κάτι και μετά για χρόνια θα το αλλάζετε, ανάλογα με τα αποδεικτικά που θα σας προσκομίζει ο κάθε θιγόμενος; Αυτό δεν θα λέγεται δασικός χάρτης αλλά «κουρελού».
Υποτίθεται ότι με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο απλοποιούνται οι διαδικασίες και μειώνεται το τίμημα της εξαγοράς, αλλά τελικά άνθρακες ο θησαυρός αφού η «απλοποίηση» αφορά μόνο τη μη υποβολή τεχνικό-γεωργικής μελέτης (πράγμα αυτονόητο ούτως ή άλλως), ενώ η πολυπόθητη μείωση του τιμήματος της εξαγοράς είναι ίση με το «γενναιόδωρο» ποσοστό 8%, όση δηλαδή η διαφορά του 1/3 από το ¼ της αντικειμενικής αξίας, χωρίς να λέτε με πόσα χρήματα θα εξαγοράζεται η χρήση των εκτάσεων που εκχερσώθηκαν μετά το 1975 έως το 2007. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο θεσμοθετείται απροκάλυπτα ότι όσοι υποβάλουν αίτημα εξαγοράς εντός της προθεσμίας υποβολής των ενστάσεων και άρα όχι ένσταση, για αυτούς δεν θα κυρωθεί η έκταση ως δασική και θα εξεταστεί το αίτημα της εξαγοράς. Με λίγα λόγια λέτε στο κόσμο, αποδεχθείτε εντός της προθεσμίας υποβολής των ενστάσεων ότι είστε καταπατητές και μετά ελάτε να τα «βρούμε». Με την κίνηση αυτή οι κυβερνώντες αποδεικνύουν φωναχτά ότι κύριος σκοπός της ανάρτησης από την αρχή των δασικών χαρτών είναι να τα πρασινίσουν όλα επί δικαίων και αδίκων και μετά να βάλλουν τον κόσμο να πληρώσει για τις περιουσίες του.
Η σύνταξη των δασικών χαρτών για τη Μεσσηνία και τη Λακωνία, σύμφωνα με ανακοίνωση του Δ/ντή Δασών Μεσσηνίας στην ενημερωτική εκδήλωση της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας κόστισε 6-7 εκ. ευρώ, ποσό τεράστιο και δυσανάλογο για την αξιοπιστία και τα προβλήματα που περιέχουν με βασικό τους μείον ότι η πληροφορία που απεικονίζεται είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό περιγραφική και όχι αποδεικτική. Τις αποδείξεις και την αξιοπιστία καλούνται οι αρμόδιες υπηρεσίες δασών από δω και πέρα να τις αποκαταστήσουν και μετά από χρόνια να καταλήξουν σε ένα αποτέλεσμα που θα απεικονίζει την πραγματικότητα και όχι τι έγινε το μακρινό 1945.
Χωρίς να επεκταθώ περισσότερο σε σχέση με τη σκοπιμότητα και τον τρόπο που έγινε το έργο των δασικών χαρτών, απαντώντας και σε αυτούς που μέσω της ηθικολογίας περί αναγκαιότητας σύνταξης των δασικών χαρτών υποστήριξαν τη «νομιμότητα», θα πω μόνο ότι έγινε ότι έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν σε ανάλογα έργα, δηλαδή ότι υπήρχε μία χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έπρεπε με κάποιο τρόπο να καταναλωθεί και τώρα οι κυβερνώντες βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση εάν δεν προχωρήσουν την κύρωση των δασικών χαρτών εντός του συμφωνημένου χρόνου ίσως θα τους ζητηθεί να επιστρέψουν τη χρηματοδότηση που τόσο απλόχερα δαπάνησαν.
Όσον αφορά το άλλο παράλληλο έργο το κτηματολόγιο, αποτελεί σκάνδαλο όχι γιατί κάποιοι κατηγορήθηκαν ότι «έφαγαν λεφτά» και στη συνέχεια αθωώθηκαν, αλλά γιατί ενώ το έργο ξεκίνησε επίσημα με τις πρώτες αναθέσεις το 1995 , σήμερα 22 χρόνια μετά έχει ολοκληρωθεί και λειτουργεί κτηματολόγιο μόνο στο 10% της έκτασης της χώρας και μόνο στο 25,3 % των δικαιωμάτων σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών.
Νίκος Αναστασόπουλος
Αγρονόμος Τοπογράφος
Μηχανικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.