Τι Πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση φόλας

Επειδή συμβαίνει, όσο βάρβαρο κι αν είναι, θα πρέπει εξαρχής να τονίσουμε ότι η πιο δραστική αντιμετώπιση είναι η πρόληψη .
Το ζώο δεν θα .....'

πρέπει να φάει τη φόλα !

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΛΑ
Τι είναι, όμως η φόλα; Κάθε τι που με την κατάποσή του είναι σε θέση να προκαλέσει δηλητηρίαση ή γενικότερα πρόβλημα στην υγεία του ζώου, ονομάζεται «φόλα». Για να προσελκυστεί ένα ζώο ώστε να φάει κάποια φόλα, χρειάζεται το δηλητήριο να καλυφθεί, οπτικά και γευστικά, από κάποιο νόστιμο φαγητό ή λιχουδιά, όπως ωμό κρέας, μπιφτέκι, φαγητό σε κονσέρβα και άλλα.
Σχηματικά, θα μπορούσε κανείς να ταξινομήσει τις φόλες ως εξής : Φόλες που περιέχουν χημικά ή τοξικά δηλητήρια ή φαρμακευτικές ουσίες. Εδώ ανήκουν π.χ. η βαρφαρίνη (αντιπηκτικό του αίματος που περιέχεται σε ποντικοφάρμακα), οργανοφωσφορικές ενώσεις (που περιέχονται σε εντομοκτόνα σε υγρή μορφή ή σε σκόνη) ή στρυχνίνη, κ.α. Φόλες που περιέχουν λεπτοθρυμματισμένα γυαλιά.

Η ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ
Το τι προκαλεί η φόλα στο ζώο που θα τη φάει εξαρτάται, βεβαίως, από το είδος της. Αν το ζώο φάει κάποιο δηλητήριο παθαίνει γαστρεντερίτιδα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει αρχικά εμέτους και στη συνέχεια διάρροια, πολλές φορές αιμορραγική. Επίσης μπορεί να παρουσιάσει απλά σιελλόροια, σμίκρυνση της κόρης του οφθαλμού, έντονη δακρύρροια ή και κώμα.

Αν το δηλητήριο είναι «ήπιο» ως προς την τοξικότητά του, αλλά το ζώο έχει φάει μεγάλες ποσότητες από αυτό, τότε πιθανότατα θα πεθάνει αμέσως, παρουσιάζοντας μόνο ακατάσχετους εμέτους, χωρίς να προλάβει να κάνει διάρροιες. Αν όμως φάει μικρή ποσότητα από κάποιο δηλητήριο, και μάλιστα όταν αυτό δεν είναι τόσο ισχυρό, άρα και άμεσα θανατηφόρο, τότε η τοξική ουσία του δηλητηρίου αυτού απορροφάται από το έντερο του ζώου και προκαλεί βλάβες, ανεπανόρθωτες πολλές φορές, σε διάφορα όργανα όπως π.χ. στο ήπαρ, στους νεφρούς, στο αιμοποιητικό σύστημα και άλλα.

Ετσι ενδέχεται να φάει κάποιο ζώο ένα δηλητήριο σήμερα και να πεθάνει από αιμορραγία μετά 2 εβδομάδες, αν π.χ. έχει φάει ποντικοφάρμακο. Όπως επίσης μπορεί να δηλητηριαστεί σήμερα από κάποιο οργανοφωσφορικό και να πεθάνει μετά 1-2 μήνες, από νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια. Στην περίπτωση που ένα ζώο φάει μία φόλα που κρύβει μέσα της θρυμματισμένα γυαλιά, τότε θα παρουσιάσει αμέσως αιμορραγικούς εμέτους και διάρροιες και είναι πολύ πιθανό να πεθάνει πολύ σύντομα από αιμορραγία.

ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ……
Στην περίπτωση που δυστυχώς ο σκύλος μας υποκύψει στη «λιχουδιά» του δρόμου, τότε πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής. Όταν ένα ζώο φάει κάποιο δηλητήριο ή κάποια φόλα γενικότερα, το πρώτο σύμπτωμα που παρουσιάζει συνήθως είναι ο έμετος. Αμέσως λοιπόν πρέπει να ανησυχήσετε και να υποπτευτείτε ότι το ζώο σας έχει ενδεχομένως δηλητηριαστεί. Κατ’ αρχάς μην προσπαθήσετε να σταματήσετε εκείνη την στιγμή του αρχικούς εμέτους του ζώου. Με αυτούς θα ανακουφιστεί άμεσα από το δηλητήριο, αφού θα το αποβάλει σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό. Απεναντίας μάλιστα, και ειδικά αν δείτε το ζώο σας ότι έφαγε ή τρώει κάτι ύποπτο που μοιάζει με φόλα, πρέπει να του προκαλέσετε εμετό για να το ανακουφίσετε αλλά και για να το σώσετε ενδεχομένως. Θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα, ωστόσο, ότι αν το ζώο παρουσιάζει έντονα νευρολογικά συμπτώματα όπως τρέμουλο, ζάλη ή βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση, καλό θα ήταν να μην του προκαλέσετε έμετο, γιατί μπορεί να προκληθεί, σ' αυτή την περίπτωση , εισροφητική βρογχοπνευμονία.

Ο τρόπος που μπορείτε να προκαλέσετε έμετο στο ζώο σας είναι αρκετά απλός. Παρασκευάζετε αμέσως ένα «αηδιαστικό» διάλυμα, σε ικανοποιητική ποσότητα, και το δίνεται έστω και με τη βία να το καταπιεί, με το κουτάλι ή ακόμα και με μία σύριγγα 20ml (χωρίς τη βελόνα βεβαίως). Το διάλυμα αυτό αποτελείται από χλιαρό νερό (1/2 – 1 ποτήρι) με 1-2 κουταλιές σούπας αλάτι, αρκετό ξύδι και λεμόνι. Αφού το ζώο σας κάνει εμετούς, οπότε έχει απαλλαχθεί και ανακουφιστεί αρκετά από το δηλητήριο και βεβαίως αν δεν κάνει τελικά εμετό, πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως στον κτηνίατρο για βοήθεια. Η μεταφορά του ζώου πρέπει να γίνει ήρεμα και χωρίς έντονους ερεθισμούς, για αυτό καλό θα ήταν να σκεπασετε το ζώο έτσι ώστε να μην ενοχλείται από το έντονο φως.

Λάβετε υπόψη σας ότι ένα σαφές και πλήρες ιστορικό στον κτηνίατρο αποτελεί υπερπολύτιμη βοήθεια στην προσπάθεια διάσωσης του ζώου. Επίσης πολύ σημαντική είναι και η προσκόμιση του ίδιου του δηλητηρίου, αν είναι δυνατή. Βεβαίως πολλά ζώα τελικά πεθαίνουν είτε γιατί έχουν φάει μεγάλη ποσότητα δηλητηρίου είτε γιατί αυτό είναι αρκετά ισχυρό. Μεγάλο ρόλο παίζει η καθυστέρηση προσκόμισης στον κτηνίατρο, καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αντίδοτα για όλα τα δηλητήρια. Τέλος, μη λησμονείτε ότι στη χώρα μας η δηλητηρίαση κάποιου ζώου διώκεται ποινικώς, γι αυτό μη διστάσετε να αναφέρετε στην αστυνομία απειλές ή κρούσματα δηλητηριάσεων ζώων, μήπως και σταματήσει κάποτε η θανάτωση τους με αυτόν τον φρικτό τρόπο.