Μοναδικό ήταν το θέαμα της χθεσινοβραδυνης ματωμένης πανσελήνου

Ένα σπάνιο αστρονομικό και ταυτόχρονα μοναδικό φαινόμενο, αυτό της ολικής έκλειψης υπερπανσελήνου, δηλαδή της απόκρυψης του δίσκου της Σελήνης που αυτή την ορά ήταν πλήρης είχαν την ευκαιρία να δουν και να θαυμάσουν τα ξημερώματα της 28ης Σεπτεμβρίου οι Έλληνες.
Ήταν ένα μοναδικό .....

θέαμα που συνέβη για τελευταία φορά το 1982 και δεν πρόκειται να επαναληφθεί πριν το 2033.
Το φαινόμενο ήταν πλήρως ορατό και από άλλες χώρες της Ευρώπης της Αφρικής, της Αμερικής και της δυτικής Ασίας.
Ο καιρός παρά τους φόβους για συννεφιά συναίνεσε τελικά για να θαυμάσουμε το μοναδικό αυτό θέαμα.

Σύμφωνα με την NASA και το Εθνικό αστεροσκοπείο οι χρόνοι που θα λάμβανε χώρα το σπάνιο αυτό φαινόμενο στην Ελλάδα ήταν στις 03:11 με την Έναρξη έκλειψης παρασκιάς.
Η Έναρξη μερικής έκλειψης έγινε στις 04:07.
Η Έναρξη ολικότητας στις 05:11 όπου το φεγγάρι βάφτηκε κόκκινο με το μέγιστο της έκλειψης στις 05:47.
Από τις 06:23 ξεκίνησε το Τέλος της ολικότητας και το τέλος μερικής έκλειψης στις 07:27.
Το τέλος έκλειψης παρασκιάς έγινε στις 08:22 όπου η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει.

Τι είναι η υπερπανσέληνος
Επειδή η τροχιά της Σελήνης γύρω από την Γη δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική, η απόσταση που μας χωρίζει από τον φυσικό μας δορυφόρο δεν είναι σταθερή, αλλά μεταβάλλεται μεταξύ μιας μέγιστης και μιας ελάχιστης τιμής. Όταν η Σελήνη βρίσκεται στην μέγιστη απόστασή της από την Γη (απόγειο) απέχει από τον πλανήτη μας περίπου 405.500 km. Στην πλησιέστερη απόστασή της από την Γη (περίγειο) απέχει περίπου 363.700 km. Το γεγονός αυτό κάνει την Πανσέληνο να φαίνεται 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη στο περίγειο από ό,τι στο απόγειο, για αυτό και ονομάζεται «Υπερπανσέληνος».

Τι είναι Ολική Έκλειψη Σελήνης – «Κόκκινο Φεγγάρι»
Στην διάρκεια της σεληνιακής έκλειψης, καθώς η Γη παρεμβάλλεται μεταξύ της Σελήνης και του Ήλιου, ρίχνει τη σκιά της στην όψη της Σελήνης, καλύπτοντας όλο και μεγαλύτερο τμήμα της. Όταν η σκιά της Γης καλύψει την Σελήνη εντελώς, τότε ανάλογα με τις συνθήκες που θα επικρατούν (υγρασία, θερμοκρασία, περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε σκόνη κλπ), η σκιά της Σελήνης αποκτά κοκκινωπή απόχρωση. Αυτό οφείλεται σε έναν φυσικό μηχανισμό παραπλήσιο με αυτόν που χρωματίζει και τα δειλινά «κόκκινα».

Το ορατό φως του Ήλιου αποτελείται από διαφορετικά μήκη κύματος, τα οποία αντιστοιχούν σε διαφορετικά χρώματα. Καθώς όμως το ηλιακό φως διέρχεται μέσα από την γήινη ατμόσφαιρα, τα μήκη κύματος που αντιστοιχούν στο μπλε τμήμα του ορατού φάσματος, «φιλτράρονται», διότι τα αιωρούμενα σωματίδια της ατμόσφαιρας σκεδάζουν (δηλαδή διασκορπίζουν προς όλες τις κατευθύνσεις) το φως με αυτά τα μήκη κύματος σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Αντιθέτως, τα μήκη κύματος που αντιστοιχούν στο πορτοκαλί και στο κόκκινο τμήμα του ορατού φάσματος επηρεάζονται πολύ λιγότερο, γι’ αυτό και διασχίζουν την γήινη ατμόσφαιρα χωρίς να απορροφούνται ή να σκεδάζονται στον βαθμό που παρατηρείται στο μπλε τμήμα του ορατού φάσματος. Στην συνέχεια η γήινη ατμόσφαιρα «εκτρέπει» (διαθλά) αυτό το πορτοκαλί-κόκκινο φως προς την Σελήνη, το οποίο εντέλει ανακλάται από την επιφάνειά της, «χρωματίζοντάς» την με ένα απόκοσμο κοκκινωπό φως.