ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ: ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΑΘΛΗΤΗΣ»

Σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους αρέσει το παιχνίδι και συγκεκριμένα σήμερα θα μιλήσουμε για το αθλητικό παιχνίδι, μας αρέσει η ευφορία που διακατέχει το σώμα εκείνη την ώρα, η διασκέδαση που προσφέρει, η χαρά, η ξενοιασιά , η αγωνία και η ελπίδα για τη νίκη, η ίδια η νίκη. Υπάρχει ένα όριο όμως, μια διαφορά, ανάμεσα στο παίζω και στο αθλούμαι.

Παίχτης είναι μια γενικότερη έννοια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί......

από τον οποιοδήποτε, αθλητής όμως είναι μια ιδιότητα που πρέπει να κερδίσεις, μέσα από επιμονή, υπομονή και προσωπικές μάχες. Μπαίνοντας τώρα στο θέμα μας για τη συντόμευση του άρθρου, θα μου πεις που θα βοηθήσει ο αθλητισμός ένα παιδί αν δεν υπάρχει μια επαγγελματική καριέρα; Μέσα από τον αθλητισμό λοιπόν να πούμε ότι δεν χτίζεις μόνο σώμα, αλλά επίσης χαρακτήρα και συνείδηση τα οποία θα βοηθήσουν στην οικογένεια, στην κοινωνία και αργότερα στην επαγγελματική του αποκατάσταση.

Γιατί ένας αθλητής έχει μάθει να πειθαρχεί, να υπακούει, να θέτει στόχους και να τους πραγματοποιεί ,ξέρει ότι για κάτι που θέλει να αποκτήσει και να είναι αληθινό πρέπει να κουραστεί, στον αθλητισμό κανένας δεν σου χαρίζει τίποτα και έτσι μαθαίνεις τις ανοχές σου, μετράς τις δυνάμεις σου, ξέρεις μέχρι που θα πας, έχεις αυτογνωσία και όταν ξεκινάς κάτι δύσκολα το εγκαταλείπεις.

Ο αθλητής μαθαίνει να σέβεται το συμπαίκτη του, τον προπονητή του, τον αντίπαλο, γνωρίζει την αξία της νίκης και μαθαίνει να διαχειρίζεται την ήττα. Εργάζεται, σκέπτεται, μελετάει, λογαριάζει και έτσι κάποτε φτάνει στη κορυφή. Τι άλλο λοιπόν χρειάζεστε για να μάθετε, ώστε να προωθήσετε τα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;

Αυτά και άλλα τόσα θα μπορούσαμε να γράψουμε αλλά σταματάμε εδώ για να μη γίνουμε κουραστικοί. Ευπρόσδεκτο οποιοδήποτε σχόλιο ή απορία. Τα παιδιά σας, σας ευχαριστούν που διαβάσατε το άρθρο.

Π.Κ.