Η ελληνική κοινωνία… πήρε διαζύγιο από τον Σαμαρά. Και το φωνάζει

Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς την πολιτική υστεροφημία του, πριν και μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, θα διδάσκεται στα σχετικά εγχειρίδια του μέλλοντος ως ακραίο παράδειγμα προς αποφυγή.

Ο πρώην πρωθυπουργός ......

και μεγάλος χαμένος των τελευταίων εκλογών, σπατάλησε σε δυο φάσεις το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του.

Πρώτον, πριν τις εκλογές, και ειδικότερα στο διάστημα που ακολούθησε την ήττα στις ευρωεκλογές του Μαϊου του 2014, με τον αψυχολόγητο ανασχηματισμό που άνοιξε την πόρτα εισόδου στην κυβέρνηση σε… γραφικότητες, με την άρνηση ευελιξίας στο θέμα του ΕΝΦΙΑ, με την επικοινωνιακή και πολιτική τραγωδία της Αμφίπολης, με τις ακρότητες περί σκισίματος των Μνημονίων και επιστροφής στις αγορές, στην ανάπτυξη, στην ευημερία, με την αυτοκαταστροφική στρατηγική για την προεδρική εκλογή, με την ασυγχώρητη προεκλογική ρητορική του φόβου και της εμπέδωσης της μελαγχολίας για το μέλλον στους Έλληνες.

Δεύτερον, μετά τις εκλογές, όταν έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που ηττήθηκε, και μάλιστα τόσο βαριά, και δεν παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματός του, αναγνωρίζοντας την αποδοκιμασία από τους Έλληνες πολίτες, και αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Οι υποστηρικτές του, θα σπεύσουν φυσικά να πουν πως… ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου παραιτήθηκε το 1989. Χωρίς να καταλαβαίνουν πόσο ενισχύουν το επιχείρημα κατά του Αντώνη Σαμαρά. Μιας και ο Ανδρέας ήταν… περίπτωση για την Ελλάδα. Ήταν ο ίδρυτης του κόμματος από την ηγεσία του οποίου δεν αποχώρησε. Και ήταν υπόδικος για ένα σκάνδαλο που ενέπλεκε όλο το ΠΑΣΟΚ, επομένως το “όλον ΠΑΣΟΚ” στάθηκε τελικά στο πλευρό του.

Μετά τις εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς σπαταλάει καθημερινά όποιες εφεδρείες συμπάθειας και αναγνώρισης του έργου του, έχουν απομείνει στη σχέση του με τους πολίτες. Από το πώς… δεν παρέδωσε το Μέγαρο Μαξίμου στον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι την εμμονή στη ρητορική της καταστροφής, στο πνεύμα του “σας τα έλεγα”, που φυσικά εξοργίζει τους Έλληνες, και τους φτάνει στο άλλο άκρο της οργής απέναντι του.

Και από το πώς δεν πήρε την πρωτοβουλία να θέσει τον εαυτό του στη διάθεση της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να επανακριθεί από τη βάση του κόμματος, αλλά στέκεται δογματικά στη γραμμή άμυνας του “αμφισβητείστε με”, ενώ γνωρίζει ότι έτσι βυθίζει τη Νέα Δημοκρατία στην εσωστρέφεια, και διαμορφώνει συγκρουσιακές συνθήκες για τη διαδοχή του. Επομένως, δυσκολεύει την προσπάθεια του διαδόχου του να ανασυγκροτήσει πιο εύκολα την Κεντροδεξιά.

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, όλων των εταιρειών, υπάρχει ένα κοινό εύρημα: Η ελληνική κοινωνία έχει “τελειώσει” με τον Αντώνη Σαμαρά. Και όσο τον βλέπει να συνεχίζει να ηγείται της Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορεί να διοχετεύσει στην Αξιωματική Αντιπολίτευση την απογοήτευσή της από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έτσι ο Αλέξης Τσίπρας παίζει μόνος του. Χωρίς αντίπαλο.Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι ο τρίτος πιο αντιδημοφιλής Έλληνας πολιτικός αρχηγός, μετά τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Μια πολιτική “τοξικότητα” που απειλεί ω ςσαράκι τις προοπτικές της Νέας Δημοκρατίας να ανακάμψει.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Ειδικά όταν συνοδεύονται από αντίστοιχη κοινωνική πραγματικότητα, την οποία βιώνει ο καθένας γύρω του. Το θέμα είναι πότε θα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται αυτή την πραγματικότητα, εκείνοι που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την πολιτική επιβίωση της Νέας Δημοκρατίας, και την ανάδειξη της Κεντροδεξιάς σε αξιόπιστη εναλλακτική λύση απέναντι στο τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΧΟΛΙΟ
Τι έγινε ρε παιδιά? Το "Υστερόγραα" ήταν φίλα προσκείμενο στην ΝΔ. Τι στροφή είναι αυτή?
Το "Υστερόγραφα να πηγαίνει κόντρα στην ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά, είναι κάτι το αφύσικο αν σκεφτεί κανείς ότι κάποτε τον Σαμαρά Μόνο που δεν τον είχε Αγιοποιήσει...
Σημεία των καιρών.....