Τι στοιχεία πρέπει να έχει ένας δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι που τον πλαισιώνουν, ποιους τομείς θα πρέπει να “στοχεύσει” και πώς θα γίνει αυτό ??
Είναι συνήθης η διαπίστωση ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν ευτύχησε να .....
προσελκύσει διαχρονικά ότι καλύτερο διέθετε το ανθρώπινο δυναμικό των τοπικών κοινωνιών.
Συχνά, άτομα ανεπαρκών τυπικών και διοικητικών προσόντων εξελέγησαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στην δύσκολη αποστολή τους. Δεν είναι δε υπερβολή ότι οι πόλεις που έχουν ξεχωρίσει ανά την επικράτεια για την ευρυθμία και τα αξιοπρόσεκτα έργα τους, είχαν την τύχη να έχουν για δήμαρχο επί αρκετές θητείες μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
Ωστόσο, οι κατακλυσμιαίες αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, άλλαξαν δραστικά τα δεδομένα.
Οι αλλαγές επικεντρώνονται κυρίως σε δύο πεδία:
1. Στο θεσμικό πεδίο, με την υλοποίηση όσων προβλέπει ο «Καποδίστριας» αρχικά και στη συνέχεια ο «Καλλικράτης» .
2. Στο κοινωνικο-οικονομικό πεδίο, όπου απαιτούνται στοχευμένες δράσεις για την αντιμετώπιση της θεσμικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, αφού η ανάγκη για παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας ομολογείται πλέον από όλους.
Σήμερα, λοιπόν, οι δήμαρχοι και το επιτελείο τους πρέπει σωρευτικά να είναι ικανοί και κυρίως αποτελεσματικοί στους παρακάτω τομείς:
• Στον προσδιορισμό της υφιστάμενης οικονομικής κατάστασης που είναι κατά κανόνα δυσμενής, ώστε να είναι δυνατή η εκπόνηση προγράμματος άμεσης εξυγίανσης με τις κατάλληλες ενέργειες (π.χ. αναδιάρθρωση δανειακών υποχρεώσεων) και στη συνέχεια η εύρυθμη χρηματοοικονομική λειτουργία τους (αξιόπιστος προϋπολογισμός κ.α.). Έτσι, θα είναι δυνατή η κατάρτιση αξιόπιστου επενδυτικού προγράμματος, βασικού εργαλείου για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
• Στην οργάνωση και εξορθολογισμό των διοικητικών υπηρεσιών των δήμων που κατα κανόνα είναι κατακερματισμένες αντιπαραγωγικές και δεν είναι ικανές να εξυπηρετήσουν επιτυχώς τους δημότες. Οι δημοτικές υπηρεσίες είναι χαμηλού επιπέδου ερασιτεχνικές και πολλές φορές δημιουργούν προβλήματα χωρίς να δίνουν σύγχρονες λύσεις. Στην πλειονότητα οι διοικητικές υπηρεσίες είναι στελεχωμένες από ακατάλληλο προσωπικό χωρίς τυπικά προσόντα ή χωρίς ορθολογική εκμετάλευση που έχει σαν συνέπεια την αδυναμία υλοποίησης σοβαρών στόχων.
• Σε ενέργειες που αποσκοπούν στην ενεργειακή αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και των κτιρίων. Η παρακολούθηση του ηλεκτροφωτισμού των οδών των κοινόχρηστων χώρων και η εγκατάσταση αυτοματοποιημένων διαδικασιών λειτουργίας, επιφέρουν σήμερα σημαντική εξοικονόμηση, όπως και οι κατάλληλες εγκαταστάσεις στα κτίρια. Επίσης, η χρήση των κατάλληλων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) σε βασικές υποδομές.
• Στη διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης αποχέτευσης. Εδώ ο εξορθολογισμός της λειτουργίας των συστημάτων ύδρευσης με τις κατάλληλες ενέργειες (π.χ. με την συντήρηση υπάρχοντος δικτύου, την εγκατάσταση υδρομέτρων, τη μείωση των διαρροών κ.α.) θα συμβάλει καταλυτικά στη μείωση του κόστους λειτουργίας και στη βελτίωση του περιβάλλοντος. Σε πολλές περιπτώσεις οφείλουν να αναληφθούν ικανές επενδυτικές πρωτοβουλίες για τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της υδροδότησης και αναζήτησης υδάτινων πόρων άλλης προέλευσης. Ανάλογα αποτελέσματα επιτυγχάνονται από ενέργειες που αφορούν την αποχέτευση (συντήρηση δικτύου) και τη λειτουργία εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού, επεξεργασίας και διάθεσης των λυμάτων.
• Στη διαδικασία αποκομιδής - ανακύκλωσης - μεταφόρτωσης και επεξεργασίας απορριμμάτων. Πρόκειται για τη διαδικασία που παραδοσιακά (δεν) κάνουν οι δήμοι, καθώς όσοι έχουμε δει πώς γίνεται η αντίστοιχη διαδικασία σε οποιαδήποτε μεσαία ευρωπαϊκή πόλη μελαγχολούμε από τη σύγκριση με τα συμβαίνοντα στο δήμο μας. Ειδικά στο πεδίο της ανακύκλωσης, η έλλειψη ανταποδοτικότητας κρατάει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα τα σχετικά ποσοστά, ενώ πολλά βήματα πρέπει να γίνουν στην ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, όπου η παροχή τεχνογνωσίας από άλλους φορείς με σχετική εμπειρία, πρέπει να ζητηθεί το γρηγορότερο.
• Στην αξιοποίηση των δημοτικών ακινήτων. Είναι ο τομέας όπου πρέπει να γίνει η περισσότερη δουλειά. Αρχικά η αναλυτική καταγραφή όσων ανήκουν στον Δήμο είτε σε φορείς κοινωνικού χαρακτήρα και η διενέργεια νομικού και τεχνικού ελέγχου. Στη συνέχεια η εκτίμηση της εμπορικής τους αξίας. Μετά ο εντοπισμός πιθανών χρήσεων σε σχέση με δυνατότητες ανάπτυξης που λείπουν από την περιοχή ή συμπληρώνουν τις υπάρχουσες. Έτσι, είναι δυνατή η διερεύνηση επενδυτικού ενδιαφέροντος με τη διενέργεια επαφών που εμπλέκονται ή θα κριθεί απαραίτητο να εμπλακούν (επενδυτές, τράπεζες) και περαιτέρω η καταγραφή εναλλακτικών σεναρίων αξιοποίησης από τα οποία να επιλεγούν οι βέλτιστες λύσεις.
• Στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Είναι το πεδίο όπου μέχρι τώρα έχουν γίνει τα λιγότερα, καθώς οι πρωτοβουλίες εξαντλούνται στα τραπεζοκαθίσματα, τα μπαρ ή στις πιστοποιήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος για τη λειτουργία των καταστημάτων στις πλατείες. Είναι το πεδίο όπου πρέπει να σπαζοκεφαλιάσουν οι αιρετοί τοπικοί άρχοντες σε αναζήτηση έξυπνων λύσεων που να συμβάλουν στην ευημερία των κοινωνιών τους, καθώς οι λύσεις αυτές πρέπει να εμπεριέχουν καινοτόμα στοιχεία και να προσδίδουν εξωστρέφεια. Πράγματα δηλαδή που εύκολα διατυπώνονται αλλά δύσκολα υλοποιούνται, όχι όμως ανέφικτα σε ένα δήμο με αμέτρητα συγκριτικά πλεονεκτήματα (μορφολογικά, κλιματολογικά, πολιτισμικά, προϊοντικά κ.ά.), που ωστόσο πρέπει να αναδειχθούν σε ένα πολλαπλά εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον!
• Ενέργειες αξιοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων περιόδου 2014-2020, με εξειδίκευση στον αγροτικό τομέα, στην υλοποίηση στοχευμένων δράσεων αγροτικής ανάπτυξης, στον τουρισμό, στον αθλητισμό, ενώ ο τομέας των αστικών αναπλάσεων, όπου τα διαρθρωτικά ευρωπαϊκά ταμεία μπορούν να συνδράμουν, οφείλει να περιληφθεί σε κάθε σοβαρό δημοτικό πρόγραμμα. Σε κάθε περίπτωση, οι δράσεις οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της περιοχής του δήμου και να αναδεικνύουν τη φυσιογνωμία του. Πρόκληση επίσης αποτελεί η τοπική ανάπτυξη με τη βοήθεια τοπικών κοινοτήτων, η προώθηση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και η οργάνωση δράσεων για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
• Τέλος, η σχεδίαση και προγραμματισμός έργων πνοής, δηλαδή μεγάλων έργων υποδομής η εκτέλεση των οποίων γίνεται από κρατικούς φορείς ή την περιφέρεια με πόρους εθνικούς και ευρωπαϊκούς, είναι έμμεσα αρμοδιότητα των δημάρχων αφού αυτοί οφείλουν να τα οραματισθούν και να ασκήσουν πίεση για την υλοποίησή τους.
Γίνεται λοιπόν φανερό από τα παραπάνω ότι τα πρόσωπα που θα κληθούν να φέρουν σε πέρας μια ατζέντα που καλύπτει τα προαναφερόμενα οφείλουν να είναι ξεχωριστές προσωπικότητες.
Με εμπειρία και γνώση στα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Με πολλά γνωστικά προσόντα. Με αδιαμφισβήτητη επαγγελματική καταξίωση. Με όραμα και πίστη στην υλοποίησή του και με όρεξη για αδιάκοπη δουλειά.
Όλοι γνωρίζουμε πόσο λίγοι εκπλήρωσαν μέχρι τώρα τέτοιες προϋποθέσεις και όλοι συμφωνούμε σε ονόματα που τίμησαν στο παρελθόν ή τιμούν σήμερα το αξίωμά τους.
Οι πολίτες τους γνωρίζουν και επίσης γνωρίζουν τους υποψήφιους που για το καλό των τοπικών κοινωνιών πρέπει να προκρίνουν, απομονώνοντας εκείνους που αποδεδειγμένα απέτυχαν ή εμφανώς δεν έχουν τις προϋποθέσεις να εναρμονισθούν με τις υψηλές απαιτήσεις της δύσκολης εποχής που βιώνει η Χώρα και ο Δήμος Τριφυλίας.
Με εκτίμηση
Λυκούδης Νικόλαος
Ταξίαρχος εα
Υπ. Δημοτικός Σύμβουλος
“Η Τριφυλία ΑλλάΖΕΙ”
