Γράφει: Η Αντωνία Μπούζα
Οχετός και δυσοσμία αναδύεται από τις αποκαλύψεις για το αδιάκοπο πάρτι διαφθοράς στην πατρίδα μας, που δε λέει να σταματήσει.
Οι αποκαλύψεις για τη διαφθορά και οι αποκαλύψεις για τους εξοπλισμούς, τις εκβιάσεις, δωροδοκίες και μίζες, επιβαρύνουν το ήδη βαρύ κλίμα στους πολίτες.
Τους πολίτες, που ιδιαίτερα τους ......
τελευταίους μήνες του χρόνου, κυριολεκτικά ζουν τον εφιάλτη της ανέχειας και των οικονομικών δυσκολιών, όλη αυτή η ειδησεογραφία τους γεμίζει με θυμό, σε σημείο να χάνουν την υπομονή και τη λογική τους σκέψη και να αδιαφορούν αν με τις επιλογές τους, καταστρέψουν τις θυσίες που έκαναν μέχρι σήμερα και υποθηκεύσουν το μέλλον τους.
Με το ποδαρικό του νέου χρόνου, ήρθαν και οι επιβαρύνσεις στον τομέα της υγείας,δηλ. το 25ευρο, που για τους οικονομικά ασθενέστερους είναι δυσβάσταχτες. Είναι μία επιβάρυνση που δεν γίνεται αποδεκτή από την πλειοψηφία των πολιτών και αποτελεί αιχμή του δόρατος του διάχυτου πλέον λαϊκισμού που κάποιοι καλλιεργούν εντέχνως.
Οι παροχές υγείας, απασχολούν τους πολίτες, ενώ διαχρονικά αναδεικνύονται προβλήματα και ελλείψεις. Σήμερα γίνονται σοβαρές προσπάθειες εξυγίανσης, επιβαλλόμενες από τις οικονομικές συνθήκες, αλλά δυστυχώς, ακόμη και την εποχή των παχιών αγελάδων στην πατρίδα μας, η υγεία νοσούσε. Συμπερασματικά, επιβάλλεται να διορθωθούν άμεσα οι παθογένειες που δεν αφήνουν να παρέχονται υψηλές υπηρεσίες υγείας και να αναδειχθούν οι υπαίτιοι.
Μέσα στον κακό χαμό των δίκαιων διαμαρτυριών αλλά και των κατευθυνόμενων υπερβολών για το 25ευρο, υπάρχει και η άλλη άποψη που αναδεικνύει με στοιχεία, πως η χρόνια δική μας ανευθυνότητα μαζί με το πάρτι στην υγεία που ήταν μεγάλο, διευρυμένο, πολύπλοκο και είχε πολλαπλές διαστρωματώσεις, οδήγησε στις δύσκολες καταστάσεις του σήμερα.
Φτάσαμε μέχρι το 2010, να είμαστε πρωταθλητές στις δαπάνες υγείας και παρά ταύτα, η υγεία να συνεχίζει να νοσεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα χρόνια προ κρίσης, η συνολική φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα των 11 εκατ. ανθρώπων έφτασε τα 8,4 δισ. ευρώ.
Δηλαδή 4 δισ. ευρώ περισσότερα από χώρες με αντίστοιχο ή ελαφρώς μικρότερο πληθυσμό, όπως η Σουηδία και η Πορτογαλία και 4 δισ. λιγότερο από την Ισπανία των 47 εκατ. κατοίκων.
Οι διαφορές με το πληθυσμιακά ισοδύναμο Βέλγιο, είναι μεγάλες και αναδεικνύουν το μπάχαλο που ζήσαμε και το πάρτι διαφθοράς που υπήρχε.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2010
Ασφαλιστικά ταμεία
• 2004 2,4 δισ. ευρώ
• 2009 5,28 δισ. ευρώ (Βέλγιο: 2,5 δισ. ευρώ)
• 2012 2,88 δισ. ευρώ
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2010
• Ελλάδα 8,4 δισ. ευρώ
• Σουηδία 4,1 δισ. ευρώ
• Πορτογαλία 4,2 δισ. ευρώ
• Ισπανία 12 δισ. ευρώ
Αυτοί οι πίνακες, αποδεικνύουν ότι έπρεπε να κάνουμε επειγόντως αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης και παροχής της υγείας.
Στη Σουηδία πχ με λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερα φαρμακεία, λιγότερη δαπάνη παρέχονται άριστες υπηρεσίες υγείας, υπάρχει κοινωνική μέριμνα, υπάρχει δίκτυ προστασίας για τους αδυνάτους.
Εκτός από την Πολιτεία, ας ψάξουμε κι εμείς οι πολίτες να βρούμε τι φταίει και παρά τα αυξημένα οικονομικά στοιχεία, ποτέ δεν απολαμβάνουμε το αγαθό της υγείας.
Οι κομματικοποιήσεις των συνδικαλιστικών οργάνων λειτουργών της υγείας διχάζουν τους πολίτες, που βλέπουν ότι αναλώνονται στις εμφανείς πολιτικές και προσωπικές σκοπιμότητες, ενώ στις διεκδικήσεις τους απουσιάζουν προτάσεις εξυγίανσης και καλύτερης παροχής υγειονομικής περίθαλψης.
Απαιτούμε ως πολίτες, να βρεθεί η χρυσή τομή τόσο από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους που επιβάλλεται να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγεία από τη δημόσια υγεία, αλλά και από τους λειτουργούς της υγείας, που πρέπει να απεξαρτηθούν λίγο από τα κομματικά τερτίπια και να καταθέσουν προτάσεις αληθινής εξυγίανσης, συνεχίζοντας να προσφέρουν τις σπουδαίες υπηρεσίες τους στους πολίτες.