Γράφει ο Θοδωρής Σταυριανόπουλος
Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου
Έχω κουραστεί σ’ αυτή τη χώρα συνεχώς να ακούω «όχι» για θέματα που σε άλλα κράτη ισχύουν αυτονόητα «ναι». Έχω κουραστεί να ακούω «όχι» και τα πρόστιμα από την Ε.Ε. να πέφτουν το ένα μετά το άλλο καθώς και χρήματα πολλά να ξοδεύονται για μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και χωροθετήσεις.
Η Ελλάδα διέρχεται φοβερή ......
οικονομική κρίση, η ανεργία μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται , τα «όχι» όμως στη Μεσσηνία δίνουν και παίρνουν. Όχι στο Χωματερό και την Φαλάνθη για τον λιγνίτη όχι στο Παλιοροβούνι και στην Καλλιρρόη για τα σκουπίδια και έπεται η συνέχεια. Να θυμίσω όμως ότι και πριν μερικά χρόνια ξανά για το που θα εγκατασταθούν οι φυλακές τα «όχι» στα δημοτικά συμβούλια των Καποδιστριακών δήμων έπεφταν βροχή. Στη συνέχεια γινόταν διαγκωνισμός ποιος θα τις πάρει τις φυλακές στον τόπο του. Ίσως τα ανταποδοτικά οφέλη έρχονται με χρονοκαθυστέρηση και «γίνονται ορατά» αφού κατακάτσει πρώτα ο κουρνιαχτός της ενοχοποίησης αυτού που πάει να συμβεί.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα βλέπουμε στις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας ως επενδύσεις και να παλεύουμε μέχρις εσχάτων για την σωστή τήρηση των ΜΠΕ και για την σωστή εφαρμογή σε ότι άλλο έχει συμφωνηθεί. Να παλεύουμε οι θέσεις εργασίας να καλύπτονται από κατοίκους της περιοχής και να είναι όσο το δυνατόν περισσότερες. Οι επιστημονικές θέσεις ευθύνης επίσης και αυτές να καλύπτονται από επιστήμονες με καταγωγή από την περιοχή, διασφαλίζοντας τη σωστή λειτουργία και τον έλεγχο της μονάδας.
Ένας τομέας δεν πρέπει να λειτουργεί απαγορευτικά και ενοχοποιητικά για κάποιον άλλο. Μπορούν ισόρροπα να αναπτύσσονται πολλοί τομείς μαζί. Αρκεί βέβαια να τηρούνται οι νόμοι και οι όροι που επιβάλλονται και που συμφωνήθηκαν αρχικά.
Στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που διέρχεται η χώρα μας κρίνεται απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον φιλικό, που να δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Οι τοπικές κοινωνίες δικαιολογημένα δεν πείθονται από τα όσα ακούνε και από αυτά που τους υπόσχονται ότι θα συμβούν. Η πολιτεία και οι επενδυτές έχουν αποδειχθεί διαχρονικά αναξιόπιστοι σχετικά με αυτά που λένε και με αυτά που κάνουν. Εκτιμώ ότι έφτασε η ώρα όπου αυτά πρέπει να τελειώσουν. Θα πρέπει όλα με ειλικρίνεια να υπακούουν στη ανάλυση κόστους- οφέλους για την περιοχή από αυτό που θα συμβεί.
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι σε όλα τα προηγμένα κράτη οι δραστηριότητες που έχουν σχέση με τα σκουπίδια αποτελούν αναπτυξιακά έργα διότι έχουν πολλά ανταποδοτικά οφέλη. Αυτό συμβαίνει διότι οι ΜΠΕ καθώς και η τεχνολογία η σχετική με την διαχείριση των απορριμμάτων έχει κατά πολύ βελτιωθεί. Μόνο στη χώρα μας δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα και συνεχίζουμε την υπέρμετρη ενοχοποίηση των σκουπιδιών.
Η επιστήμη είναι σε θέση σήμερα να θέτει στις ΜΠΕ αυστηρούς όρους ασφαλείας σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η επιστήμη σήμερα στις ΜΠΕ με ευλάβεια και αυστηρότητα επιβάλλει όρους τέτοιους που να προστατεύουν το περιβάλλον. Τα αποτελέσματα της μόλυνσης του περιβάλλοντος δεν έχουν επιπτώσεις μόνο τοπικές. Αν μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας και η ατμόσφαιρα τοπικά ,τα προϊόντα που θα παραχθούν τοπικά δεν θα καταναλωθούν κατ’ ανάγκη και τοπικά. Άρα κανέναν δεν εξυπηρετεί να δημιουργηθεί μια μονάδα επεξεργασίας των απορριμμάτων που να μολύνει την περιοχή.
Κάποιοι εξαντλούν την αντίδραση τους στο να μη γίνει η μονάδα επεξεργασίας των απορριμμάτων στην Καλλιρρόη, παραβλέποντας τις περίπου 50 θέσεις εργασίας καθώς και τα όποια ανταποδοτικά οφέλη και μιλώντας ως ειδικοί επιστήμονες ενοχοποιούν τα πάντα προκειμένου να αναδείξουν τον εαυτό τους ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών ως Δον Κιχώτη ή και Λυκούργο ρίχνοντας στον Καιάδα όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Ανήκω σε αυτούς που δεν μασάνε τα λόγια τους και που δημόσια και με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος λένε πάντα την γνώμη τους. Εύχομαι ο καθένας μας μετά από μερικά χρόνια να μην μετανιώσει για αυτά που θα πει και θα πράξει για αυτό που πάει να συμβεί στην Καλλιρρόη ή και γενικότερα για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ.
ΥΓ.1 Για να ευδοκιμήσει ένα έργο, σίγουρα προαπαιτούμενα στοιχεία πάντα είναι η κοινωνική αποδοχή και συναίνεση.
ΥΓ.2 Παλιά τις τουαλέτες τις είχαμε στους κήπους σε απόσταση από το σπίτι γιατί «βρωμούσαν». Σήμερα τις έχουμε μέσα στο σπίτι. Άλλες οι προδιαγραφές για τις τουαλέτες τότε άλλες σήμερα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους τόπους που γίνεται η διαχείριση των σκουπιδιών πριν από χρόνια και σήμερα .