Αντώνης Σταθόπουλος: Ο 15χρονος Φιλιατρινός ποδοσφαιριστής που κατέκτησε την Ολλανδία

Τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία του ανυπομονούν να τελειώσουν τις σχολικές εξετάσεις και ν’ αρχίσουν τις ξέγνοιαστες διακοπές τους και τα μπάνια. Όχι όμως και ο Αντώνης Σταθόπουλος, ο οποίος βάζει Χ στην παραλία και ψηφίζει γήπεδο!

Άλλωστε και ......

το προηγούμενο διάστημα, ενώ η Εράνη και σχεδόν όλες οι τοπικές ομάδες είχαν ολοκληρώσει αγωνιστικές υποχρεώσεις και προπονήσεις ο 15χρονος Φιλιατρινός επιθετικός συνεχίζει με τακτική προετοιμασία, έχοντας στο πλευρό του τον γυμναστή Νίκο Αντωνόπουλο.

Τα μεγάλα όνειρα θέλουν και μεγάλες θυσίες και αυτό το ξέρει πολύ καλά ο νεαρός Αντώνης, ο οποίος και κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, είχε προσθέσει στο πρόγραμμά του πρωινές προπονήσεις, πηγαίνοντας στο γυμναστήριο με τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής, Νίκο Κακαλέτρη, πριν μπει στην τάξη του για μάθημα.
Η κινητήριος δύναμη σε αυτή την προσπάθεια είναι η αγάπη για το ποδόσφαιρο και η προσήλωση στο στόχο, δυό στοιχεία που τον βοήθησαν να αξιοποιήσει το ταλέντο και τα φυσικά του προσόντα σε μέγιστο βαθμό και πλέον ήρθε η ώρα για την πρώτη μεγάλη δικαίωση.
Ο Αντώνης Σταθόπουλος έχει ετοιμάσει τις βαλίτσες του και μαζί με την οικογένειά του θ΄αναχωρήσει σε περίπου 10 μέρες για την Ολλανδία και την πόλη Τβέντε, όπου θα τον περιμένουν οι άνθρωποι της ομώνυμης τοπικής ομάδας, η οποία συγκαταλέγεται στα πρωτοκλασάτα σωματεία της χώρας, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην Α’ Κατηγορία (Ερεντιβίζιε), πρωταθλήτρια το 2010, κυπελλούχος το 2011 και φυσικά με πρότυπα τμήματα υποδομής.

Σε μια χρονιά που το μεσσηνιακό ποδόσφαιρο έζησε πολλές αποτυχίες (υποβιβασμός και των τριών ομάδων της Μεσσηνίας από τη Δ' στο τοπικό και αδυναμία της Καλαμάτας ν' ανέβει στη Β' Εθνική), η μετεγγραφή του Αντώνη Σταθόπουλου αποτέλεσε όαση. Οι γνωρίζοντες μιλούν για μοναδικό ταλέντο, κορυφαίο στην ηλικία του στην Ελλάδα, με ολοκληρωμένο «πακέτο» τεχνική-ταχύτητα-εκτελεστική δεινότητα και αυτό αποδεικνύεται τόσο με την καθιέρωσή του ως βασικού φορ στη «μικρή» εθνική μας και κυρίως με την απόφαση των Ολλανδών να επενδύσουν πάνω σε ένα 15χρονο παιδί 240.000 ευρώ για 4 χρόνια. Δεν χρειάζεται να πω πολλά για την αξία του Αντώνη λοιπόν, δεδομένου κι ότι ο μεγαλύτερος εχθρός των ταλέντων είναι τα …φουσκωμένα μυαλά.
Ο νεαρός Σταθόπουλος δεν φαίνεται να εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία («απ’ όσο γνωρίζω τον εαυτό μου δεν πρόκειται ν’ αλλάξω» λέει ο ίδιος) και φαίνεται έτοιμος να σηκώσει το βαρύ φορτίο των προσδοκιών που έχει στις πλάτες του, “διψασμένος” για ποδόσφαιρο, πολύ ώριμος για την ηλικία του, ακολουθώντας τις συμβουλές της οικογένειάς του και των ανθρώπων που τον νοιάζονται στ' αλήθεια.

Λίγο πριν …μας φύγει για τα ξένα εμείς του δώσαμε τις ολόψυχες ευχές μας για καλή επιτυχία κι εκείνος μας χάρισε μια συνέντευξη που έγινε πριν λίγο καιρό στην κεντρική πλατεία των Φιλιατρών και ευχόμαστε ότι θα είναι η πρώτη μεγάλη από τις εκατοντάδες που θα έχει την ευκαιρία να δώσει στην καριέρα του...

Το εξωτερικό και η επιλογή της Τβέντε

Δυστυχώς για τα ταλέντα της Μεσσηνίας η «ξενιτιά» είναι μονόδρομος, αφού μετά από κάποια ηλικία δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να δουλέψουν και να εξελιχθούν. Ο Αντώνης εξηγεί για τη δική του περίπτωση:
«Υπήρχαν προτάσεις από τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, αλλά το εξωτερικό το είχα στο μυαλό μου εξ αρχής. Είναι η μέρα με τη νύχτα πιστεύω.
Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιες επιπλέον δυσκολίες, όπως η ένταξή μου σε μια ξένη χώρα-πόλη, σε άλλο σχολείο, αλλά δεν με φοβίζει. Ποδόσφαιρο πάω να παίξω κι αυτό δεν είναι άγνωστο για μένα, έχει κοινή γλώσσα σε όλο τον κόσμο.
Θέλω να δουλέψω πάρα πολύ. Ό,τι κάνω εδώ μόνος μου και με μεγάλο κόπο, να το κάνω πιο πολύ, να προσπαθήσω περισσότερο σε ένα οργανωμένο πλαίσιο. Θα ξεκινήσω ανάμεσα στις ομάδες κάτω των 17 και κάτω των 19 ετών και χωρίς να βάζω κάποιο χρονικό ορίζοντα ο σκοπός είναι όσο πιο γρήγορα γίνεται να συνεχίσω στην ανδρική ομάδα.
Όλοι οι παίκτες εκεί θα είναι πολύ καλοί, αφού έχουν κι αυτοί επιλεγεί, αλλά δε νομίζω ότι έχω κάτι να ζηλέψω και πιστεύω ότι θα ενταχθώ γρήγορα χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα.
Είμαι άνθρωπος που δεν αγχώνεται και δε νιώθω το βάρος να δικαιώσω τους ανθρώπους που με πίστεψαν. Θέλω όμως πολύ να τους δικαιώσω και αυτό θα ήταν μεγάλη χαρά για μένα μου».

Στα βήματα του Λυμπερόπουλου

Ο Φιλιατρινός Νίκος Λυμπερόπουλος δεν θα μπορούσε παρά να έχει καταλυτική επιρροή για το νεαρό Αντώνη Σταθόπουλος, καθώς το ξεκίνημά του από τα Φιλιατρά και η πορεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και στο εξωτερικό, αποτελεί ένα προσιτό ζωντανό παράδειγμα.
«Ο κ. Νίκος έχει μιλήσει πάρα πολλές φορές με τον μπαμπά μου, εγώ όχι τόσο. Μου έχει δώσει πολλές συμβουλές που με έχουν βοηθήσει. Είναι πρότυπό μου και θα ήθελα πολύ να του μοιάσω» μεταφέρει ο Αντώνης Σταθόπουλος και με τη σειρά του νιώθει ότι ανοίγει κι αυτός ένα δρόμο για τα μικρότερα παιδιά και συναισθάνεται το βάρος αυτής της ευθύνης.

Η βοήθεια της Εράνης
Η Εράνη αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για την ποδοσφαιρική και μη ζωή του Αντώνη Σταθόπουλου. Ο πατέρας του Τάκης και ο θείος του Αγγελής είχαν αγωνιστεί για χρόνια στην ομάδα, ενώ ως διοικητική ηγεσία οδήγησαν τους «πράσινους» στην πιο λαμπρή πορεία της πρόσφατης ιστορίας τους. Η ομάδα της καρδιάς του, όπως κι ο ίδιος λέει, στις ακαδημίες της οποίας διδάχθηκε τα πρώτα μυστικά της μπάλας, αρχικά υπό την καθοδήγηση του προπονητή Τάκη Παναγόπουλου, «βοήθησε πάρα πολύ και δύσκολα θα είχα ανάλογη πορεία αν ήμουν σε κάποια άλλη. Πέρα από τις καλές συνθήκες που προσφέρει για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο για μένα έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο οι συμπαίκτες μου. Ιδιαίτερα ο Βαγγέλης Κουτσουρές, στην πρώτη μου χρονιά και οι Τάκης Κώτσος, Βασίλης Αθανασόπουλος στα δύο χρόνια που ήμασταν μαζί, αλλά και πολλοί άλλοι με βοήθησαν πάρα πολύ. Όχι μόνο με ενθάρρυναν, αλλά μου προσάρμοσαν μια νοοτροπία που ήταν η κατάλληλη: Να έχω σκυμμένο κεφάλι και να δουλεύω, να ακούω τις οδηγίες του προπονητή και να μην αντιμιλάω» είναι αυτά που θα πάρει μαζί του στην Τβέντε, εκτός από τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες και είναι το ίδιο που συμβουλεύει όσα παιδιά ονειρεύονται να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.
Ο υποβιβασμός της Εράνης είναι για το νεαρό Αντώνη Σταθόπουλο η χειρότερη ποδοσφαιρική στιγμή στη, μικρή είναι αλήθεια, μέχρι τώρα πορεία του: «Πιστεύω ότι άξιζε να μείνει, όπως και ο Εθνικός Μελιγαλά, έστω και 6η. Εύχομαι να τα πάει όσο το δυνατόν καλύτερα τη νέα χρονιά, ώστε να ανέβει εκεί που της αξίζει. Η Εράνη θα πρέπει να παίζει τουλάχιστον στη νέα Γ’ Εθνική».


Μεικτές και Εθνική ομάδα

Όπως δηλώνει και ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος στις συνεντεύξεις του, έτσι και ο Αντώνης Σταθόπουλος θεωρεί ότι οι μεικτές ομάδες που χάρισαν πολύτιμες εμπειρίες και την ευκαιρία να αναδειχθεί εκτός νομού.
Το επόμενη βήμα ήταν η εθνική ομάδα κάτω των 15 ετών που του έδωσε ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση και δύναμη να προσπαθήσει περισσότερο και να πετύχει. «Το να φοράς το εθνόσημο είναι κάτι πολύ σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή. Είναι τιμή» λέει ο ίδιος, ενώ η κατάκτηση της 1ης θέσης στο πανελλήνιο πρωτάθλημα προεπιλογής εθνικών ομάδων με το συγκρότημα της Νότιας Ζώνης τον περασμένο μήνα ήταν η πιο μεγάλη, μέχρι τώρα ποδοσφαιρική στιγμή του, στο πλαίσιο μιας πραγματικής αθλητικής γιορτής που συνδυάστηκε με ηγετική εμφάνιση από το νεαρό Μεσσήνιο παίκτη.

---------------------

-Η κόκκινη φανέλα της Τβέντε θα ταιριάζει γάντι στον Αντώνη, ο οποίος είναι φαν του Ολυμπιακού, ενώ πλέον βρήκε και ποια ομάδα θα υποστηρίζει στο εξωτερικό.
-Ο Κολομβιανός Φαλκάο που άφησε την Ατλέντικο για τη Μονακό και ο Ολλανδός Φαν Πέρσι της Μάντσεστερ θεωρεί ο νεαρός Σταθόπουλος ότι είναι οι κορυφαίοι επιθετικοί στον κόσμο.
-Για το αν αισθάνεται ότι έχει κάνει πολλές θυσίες, χάνοντας τις χαρές της ηλικίας του, ο Αντώνης Σταθόπουλος λέει «Δε νιώθω ότι έχω στερηθεί με το ποδόσφαιρο. Αφού μου αρέσει δεν με απασχολεί τίποτα άλλο», ενώ συμπληρώνει ότι η παρέα του και ο στενός του φίλος τον έχουν βοηθήσει στο να παραμείνει προσηλωμένος στο στόχο του.
-Στην επισήμανση ότι καταφέρνει εν μέσω κρίσης και σε ηλικία μόλις 15 ετών να εξασφαλίσει ένα εισόδημα που η μέση ελληνική οικογένεια δεν μπορεί ο ίδιος σχολιάζει: «Αυτή τη στιγμή δε με ενδιαφέρουν τα χρήματα. Πάω μόνο και μόνο για να δουλέψω και να γίνω ένας καλός ποδοσφαιριστής».
-Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κόσμος όμως δεν τον αφήνουν αδιάφορο: «Και στα Φιλιατρά και σε άλλες πόλεις είναι εμφανής η κρίση και είναι πραγματικά πολύ άσχημο. Είμαι αισιόδοξος όμως ότι σε κάποια χρόνια οι συνθήκες θα βελτιωθούν».
-Δεν είναι όμως το ίδιο αισιόδοξος για τα ποδοσφαιρικά πράγματα του τόπου μας: «Σε αυτό τον τομέα θέλουμε πολλή δουλειά. Είναι θέμα νοοτροπίας και δύσκολα θ’ αλλάξει κάτι».
-Για το τι μπορεί να γίνει στη Μεσσηνία: «Να φτιαχτούν περισσότερα τμήματα για ποδοσφαιριστές και να οργανωθούν καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες γνώσεις, με πιο πολλούς προπονητές και νέους ανθρώπους ώστε να βοηθηθούν τα μικρά παιδιά και να πάρουν σωστές βάσεις και εμπειρίες».
-Στην ερώτηση τι θα του λείψει από την Ελλάδα και τα Φιλιατρά, ο νεαρός Αντώνης απαντά: «Από το ποδόσφαιρο σίγουρα δεν θα μου λείψει τίποτα στο εξωτερικό. Θα μου λείψουν όμως οι φίλοι μου και οι συγγενείς μου. Αν και δεν θα χαθούμε…» είναι η «υπόσχεσή» τους προς αυτούς, ενώ πάντα στο μυαλό του θα υπάρχει η επιθυμία: «Θα ήθελα να παίξω και στην Ελλάδα κάποια χρόνια, μακάρι να γυρίσω και να παίξω»...

Της Χριστίνας Ελευθεράκη - ΘΑΡΡΟΣ