Η λίστα Λαγκάρντ και το δράμα Βενιζέλου!

Γράφει η Αντωνία Μπούζα.

Πως θα συνεχίσει άραγε να υπάρχει μέσα στο τόσο ευάλωτο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδος, το ΠαΣοκ μετά από όσα βλέπουν σωρηδόν το φως της δημοσιότητας;

Πως θα σταθεί στην αρχηγία του κόμματος ο σημερινός αρχηγός του κ.Βενιζέλος, που δέχεται τελευταία και εσωκομματικά πυρά για τους χειρισμούς του;

Πως θα καταφέρει άραγε να πετάξει από επάνω του το .............

ΠαΣοκ, το στίγμα και σε αρκετές περιπτώσεις τη βεβαιότητα, πως ενώ υπάρχει σαπίλα και βόρβορος στα σπλάχνα του, ουδείς προσπαθεί να κάνει κινήσεις αληθινής εξυγίανσης;

Αβέβαιο το μέλλον ενός κόμματος που κυριάρχησε στο Ελληνικό πολιτικό σκηνικό τα τελευταία 30 χρόνια και επιβάλλεται να συνεχίσει να υφίσταται, για το καλό της Δημοκρατίας μας και τον αληθινό πλουραλισμό των πολιτικών ιδεών.

Μετά από τις τόσες αποκαλύψεις όμως, αλλά και τις υπόνοιες για πολλά άσχημα γεγονότα που έχουν πλήξει καίρια την αξιοπιστία του, το κόμμα αυτό, πλέον παραπαίει και τείνει να ταυτισθεί με τα δεινά που σωρεύθηκαν στην πατρίδα μας.

Λάθος πολιτικές επιλογές, λάθος άνθρωποι, λάθος στρατηγική, λάθος πολιτική κουλτούρα, μας οδήγησαν στην κατάσταση του σήμερα.

Οι κορώνες του λαϊκισμού όμως που εδώ και δεκαετίες εξέπεμπε ο χώρος αυτός, δυστυχώς φαίνεται πως βρίσκουν ευήκοα ώτα μεταξύ των Ελλήνων πολιτών.

Ποιός θα ξεχάσει με πόση ευκολία εμπιστεύθηκαν οι Έλληνες την υπόσχεση "λεφτά υπάρχουν";

Ποιός θα ξεχάσει πως λίγο ένοιαξε τους πολίτες η δήλωση "για ένα παλιόσπιτο κάνετε έτσι";

Ποιός θα ξεχάσει πως μας άρεσε το "Τσοβόλα δώστα όλα";

Ποιός θα ξεχάσει την αδιαφορία όλων μας στο "mea culpa " και στο "ευχαριστώ" στους Αμερικάνους;

Ποιός θα παραβλέψει το κατάντημα του συνδικαλιστικού κινήματος, που από αντί της αληθινής εκπροσώπησης των εργαζομένων, έγινε κομματικός φορέας ανάδειξης υπουργών και μεγαλοστελεχών του δημοσίου;

Μέσα από μία πορεία αμφιβολιών ως προς την καθαρότητα της πολιτικής του το ΠαΣοκ και τη χρησιμότητα των πολιτικών του πρωτοβουλιών,το κερασάκι στην τούρτα της αναξιοπιστίας του,είναι οι χειρισμοί της αξιοποίησης της λίστας Λαγκάρντ!

Το λιγότερο που μπορεί να σκεφτεί κάποιος είναι πως ο νυν πρόεδρός του κ.Βενιζέλος είναι επιεικώς κατώτερος της αποστολής που έχει αναλάβει ή πιθανόν, απλώς αδιάφορος.

Την ώρα που έχουν καταρρεύσει τα πάντα, ολιγώρησε ν΄ασχοληθεί από την καίρια πολιτική θέση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών, με την αξιοποίηση της λίστας και την απόδοση δικαιοσύνης που θα ικανοποιούσε τουλάχιστον ηθικά τους δοκιμαζόμενους Έλληνες.

Τώρα δε, η έμμεση παραδοχή του πως ίσως έχει "πειραχθεί" η λίστα , εκτοξεύει δίκαια τις υποψίες μας για το τι έγινε και για ποιό σκοπό.

Αλλά ως φαίνεται, η Ελληνική Οδύσσεια δε φαίνεται να έχει τέλος.

Ενώ η πατρίδα μας βρίσκεται στο κέντρο της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία ,υπάρχουν ακόμη 'Ελληνες, που θέλουν πάλι ν΄ακούσουν τα εύκολα!

Συνεχίζουν να στρέφονται και να στηρίζουν πολιτικές δυνάμεις που από αυτά που διακηρύττουν, απλά περιγράφουν το πρόβλημα χωρίς να προτείνουν ρεαλιστικές πολιτικές επίλυσης.

Συνήθως μιλούν μόνο γι΄αυτά που ξέρουν ότι πονούν τους πολίτες π.χ. λαθρομετανάστες, ανεργία, υγεία κλπ και υπόσχονται δήθεν λύσεις χωρίς να εξηγούν ξεκάθαρα τις θέσεις τους.

Η περίοδος αυτή ,δεν προσφέρεται για αφορισμούς ή για απλή θεωρία βασιζόμενη π.χ. στο σύνηθες ρομαντισμό της αριστεράς, αλλά σε ρηξικέλευθες πολιτικές που θα αλλάξουν τα πάντα στη Χώρα μας.

Απο την άλλη πλευρά όμως, ενώ γίνονται πολλά και σημαντικά από την πλευρά της Κυβέρνησης, ορισμένες κινήσεις στελεχών της, δυσαρεστούν αναίτια και απογοητεύουν τους πολίτες , επειδή ορισμένοι συνεχίζουν απτόητοι, να ενδίδουν σε λογικές παλαιοκομματικής αντίληψης, που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση των Ελλήνων.

Ας μην επιτρέψουμε όσοι σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, την επικράτηση πρακτικών του παρελθόντος, σε ένα χώρο που διαχρονικά έχει κληθεί να πάρει δύσκολες, αλλά χρήσιμες αποφάσεις για το καλό της πατρίδας και εκ του αποτελέσματος κρίνεται θετικά η παρουσία του στην πορεία της Χώρας.

Αυτό που μένει να κάνουμε, είναι απλώς να απομονώσουμε αυτούς που θεώρησαν ότι μπορούν να κινούνται με λογικές "παρέας" και "καμαρίλας" ακόμη και σήμερα.

Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν ακόμη υγιείς δυνάμεις, που πιστεύουν στη δύναμη που δίνει η στήριξη του λαού και όχι οι κλειστές πόρτες!