«Ανήθικος» κατά τον Καραμπάτο όποιος ζητεί έλεγχο και διαφάνεια στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας !

Καινοφανή ήθη
εγκαινιάζονται με
τον κώδικα «ηθικής»
του Καραμπάτου…

Υπερβαίνει τα εσκαμμένα η απάντηση του Γιώργου Καραμπάτου στο χθεσινό άρθρο-παρέμβαση του διευθυντή της «ΦΩΝΗΣ» Θανάση Τσαμούλη με τίτλο:
«Η κρίση στο Επιμελητήριο είναι διττή: Προβλήματα καρέκλας και διαχείρισης». Διαβάστε και κρίνετε και ο δικός μου σχολιασμός ακολουθεί:

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΡΑΜΠΑΤΟΥ

«Κύριε Τσαμούλη,
Μετά από όσα διάβασα στην εφημερίδα σας με ........

ημερομηνία Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012, σελ. 3 στήλη «διαΦΩΝΗες», αισθάνομαι την ανάγκη -αντί απάντησης στους λίβελους εναντίον μου- να σας πω δύο λόγια για το επάγγελμα του δημοσιογράφου που μάλλον τα έχετε ξεχάσει αφού, σ’ ότι αφορά τουλάχιστον εμένα, φαίνεται ότι σας καθοδηγεί στα γραφόμενα σας το μένος σας κατά του κ. Ντίνου Πλεμμένου, εκδότη της εφημερίδας «Ελευθερία», ο οποίος τυγχάνει να είναι φίλος μου (όπως παλαιότερα και δικός σας), γεγονός που με τιμά ιδιαίτερα. Πως αλλιώς να εξηγηθούν όλες αυτές οι, χωρίς προηγούμενο, βολές εναντίον μου και κυρίως χωρίς καμία απόδειξη για όσα μου καταλογίζετε;

Σας μεταφέρω λοιπόν ένα απόσπασμα από την έκδοση: «Οδηγός του Δημοσιογράφου» των Φωκ. Κώνστα και Β. Τσιμπιδάρου (εκδ. 1953), όπου αναφέρεται ότι «…Ο Δημοσιογράφος είναι ιεραπόστολος, είναι μύστης, είναι ηγέτης. Φθάνει να θέλει και να μπορεί να είναι δημοσιογράφος, φθάνει να έχει προ οφθαλμών ότι η δημοσιογραφία και η ανηθικότης είναι δύο έννοιες ασυμβίβαστες». Διότι η κατ’ εξακολούθηση λιβελογραφία εναντίον μου η οποία αγγίζει τα όρια της εμμονής, μόνο «ανήθικη» μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί. Επίσης, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου (που και από αυτές πολύ απέχουν οι λίβελοι σας εναντίον μου), δεν νομιμοποιείστε να επηρεάζετε την κοινή γνώμη αναπαράγοντας αμφίβολες και μη τεκμηριωμένες πληροφορίες εις βάρος μου… όπως ασυστόλως πράττετε και μέσω της εφημερίδας σας και μέσω συνεργαζόμενου μαζί σας τοπικού τηλεοπτικού σταθμού αναφερόμενος κατ’ επανάληψη σε «συμφέροντα» για «κολλητούς», σε «πλεονεξία Καραμπάτου» «διαχείρισης», «έλλειψη διαφάνειας» κ.α.

Λυπάμαι πραγματικά που το μίσος υπαγορεύει τα λόγια και τα γραπτά σας. Λυπάμαι που αυτό το αψυχολόγητο μένος σας εναντίον μου, σας κάνει να αγνοείτε την πορεία μου στη μικρή μας κοινωνία ως άνθρωπου, ως επιχειρηματία αλλά και ως προέδρου του Επιμελητηρίου για 13 συνεχή χρόνια. Λυπάμαι που πέφτετε στην παγίδα και αυτοαναιρείσθε, αφού από τη μία αναφέρεστε στον επιτυχή επιμελητηριακό θεσμό που σήμερα δεν λειτουργεί (άρα προηγούμενα λειτουργούσε) και σε επόμενη παράγραφο με απαξιωτικά σχόλια καταγγέλλετε ως υπεύθυνους αυτούς που δημιούργησαν το επιμελητήριο που «προηγούμενα λειτουργούσε». Μιλάτε για πολιτικές ευθύνες τις οποίες -γνωρίζετε πολύ καλά- ότι στο μέρος που μας αναλογεί τις αναλάβαμε διαχωρίζοντας τη θέση μας από τον έκπτωτο Πρόεδρο, αλλά ξεχνάτε σκοπίμως ότι προσωπικά εγώ ο ίδιος μετά τις εκλογές (που έφερε τον συνδυασμό μου πρώτο σε ψήφους) δημόσια και μέσω και της δικής σας εφημερίδας μίλησα για ανάγκη «προγραμματικής σύγκλησης».

Η τακτική σας, κύριε Τσαμούλη, είναι εύκολα αντιληπτή γιατί επιμένετε με ένα αντιδεοντολογικό τρόπο και χωρίς να έχετε καμία συγκεκριμένη καταγγελία στα 13 συνεχή χρόνια που είχα τη τιμή να διαχειριστώ τα της επιχειρηματικής κοινότητας της Μεσσηνίας, να διαστρεβλώνετε την αλήθεια με αποτέλεσμα να παραπλανείτε την κοινή γνώμη… Και ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τι ακριβώς επιδιώκετε και για ποιο λόγο (εκτός φυσικά από αυτό που έγραψα στην αρχή της απάντησής μου), με την ασύδοτη διοχέτευση συνθημάτων αμφιβολίας και αβεβαιότητος, που καθιστούν λίαν δυσχερή την διαμόρφωση υγιούς αντιλήψεως εκ μέρους των πολιτών και της επιχειρηματικής κοινότητας.

Καταλήγοντας σας διαβεβαιώνω κ. Τσαμούλη ότι η μοναδική μου φιλοδοξία είναι να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στο Επιμελητήριο και έχω πάρει γι’ αυτό τις σχετικές πρωτοβουλίες. Δεν διεκδικώ τη θέση του προέδρου του Επιμελητηρίου ούτε κάποια άλλη θέση στα όργανα διοίκησής του αλλά σίγουρα διεκδικώ την αυστηρή και δίκαιη κρίση της επιχειρηματικής κοινότητας και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης για το έργο που άφησα πίσω μου με αίσθημα ευθύνης ως ενεργός πολίτης.
Σε κάθε περίπτωση, σας συμβουλεύω να θυμάστε ότι : «…Όταν η 4η εξουσία δεν χρησιμοποιεί με σοφία τη δύναμή της γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνη για τον τόπο.»
Παρακαλώ να δημοσιευτεί η απάντησή μου στην ίδια σελίδα και σημείο με το λιβελλογράφημα σας.

Σας ευχαριστώ
Γιώργος Καραμπάτος».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Προσπαθώντας να εξηγήσω την απίστευτη, αλλά αμήχανη και «εκτός θέματος» απάντηση του συνήθως ψύχραιμου Γ. Καραμπάτου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τον ενόχλησε ο επίλογος του χθεσινού άρθρου, που αναφέρει:
«Επίλογος: Η κρίση στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας είναι διττή: Υπάρχουν προβλήματα καρέκλας και διαχείρισης. Και οι δυο περιπτώσεις αντίκεινται στη φιλοσοφία του θεσμού και εξελίσσονται χωρίς τον επιχειρηματικό και επαγγελματικό κόσμο, ο οποίος απαιτεί:
***
Διαφάνεια στη διαχείριση, κλείσιμο των «λογαριασμών» του παρελθόντος με εξονυχιστικό έλεγχο από πιστοποιημένο φορέα για να διαλυθούν τα σκοτεινά σημεία και οι καχυποψίες και να φωτισθούν όλες οι πτυχές (και οι αθέατες) της διαχείρισης Καραμπάτου.
***
Καθαρές θέσεις πάνω στα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν τα μέλη του, με στόχο την αντιστροφή του αρνητικού κλίματος στην τοπική αγορά, την ενίσχυση επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, την ουσιαστική αξιοποίηση προγραμμάτων προς όφελος των τοπικών επιχειρήσεων.
***
Αυτή νομίζω ότι είναι η ουσία. Όλα τ’ άλλα και οι όποιες παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, συμφωνίες, διευθετήσεις ή οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένα σε αποτυχία και το Επιμελητήριο Μεσσηνίας σε απαξία, μαρασμό και αδιέξοδο».

Όλα τα άλλα περί «καθεστώτος Καραμπάτου», «συστήματος Καραμπάτου», «πλεονεξίας Καραμπάτου», «διοίκησης των κολλητών», «προβλήματα διαχείρισης», «έλλειψη διαφάνειας», αποτελούν κυρίως χαρακτηρισμούς και κριτική που έχει υποστεί ο κ. Καραμπάτος κατά το παρελθόν από πολλούς, με ιδιαίτερη ένταση στην προεκλογική και μετεκλογική περίοδο, πρωτίστως από τους αντιπάλους συνδυασμούς και τα ΜΜΕ. Ως εκ τούτου η εκ των υστέρων «ενόχλησή» του, μάλλον εκπλήσσει.
Χρησιμοποιώντας, λοιπόν διάφορα φαιδρεπίγραφα χαρακτηρίζει την αρθρογραφία της «Φ» «ανήθικη» λιβελογραφία. Προφανώς, γιατί είναι ασύμβατη με τον κώδικα ηθικής του Γ. Καραμπάτου.

Δηλαδή:
● Όποιος ασκεί κριτική ή ζητεί διαφάνεια στο Επιμελητήριο, σύμφωνα με την «ηθική Καραμπάτου» είναι ανήθικος…
● Όποιος ζητεί εξονυχιστικό έλεγχο από πιστοποιημένο φορέα, της διαχείρισης του Επιμελητηρίου επί «καθεστώτος», σύμφωνα με την «ηθική Καραμπάτου» είναι ανήθικος…
● Όποιος ζητεί να τερματιστεί η κρίση με συναινετικές διαδικασίες στη βάση του εκλογικού αποτελέσματος, σύμφωνα με την «ηθική Καραμπάτου» είναι ανήθικος…
Στην κρίση των αναγνωστών και του επιχειρηματικού κόσμου αφήνουμε τα συμπεράσματά του για την παρουσία του επί 13 χρόνια στο Επιμελητήριο. Η πρώτη απάντηση που έλαβε με την απώλεια του 50% περίπου των εδρών στη διοίκηση στις πρόσφατες εκλογές φαίνεται ότι δεν του φθάνει. Ας δοκιμάσει και πάλι να δούμε τη δυναμική του και πόσα απίδια πιάνει ο σάκος!...
Η αναφορά Καραμπάτου στην «ηθική» των άλλων είναι προκλητική και θρασυτάτη. Κρίνει μάλλον εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά δεν πείθει κανένα όταν όλοι γνωρίζουν:
● Ότι απέκλεισε με πρωτοφανείς μεθόδους τον Γ. Γκούμα από την εκλογή του στο Δ.Σ. με τον αιφνιδιασμό της αλλαγής εδρών στα Τμήματα.
● Ότι «μαγείρεψε» τη μυστική συμφωνία με τον Αδαμόπουλο, βάσει της οποίας το Επιμελητήριο περιέπεσε σε ανυποληψία και βαθύτατη κρίση.
● Ότι δεν δέχτηκε, όπως μπορούσε, τη διευκόλυνση του επιχειρηματικού κόσμου στην εξόφληση οφειλών του, με στόχο να αποκλείσει από τις εκλογές τους μη αρεστούς του.
● Ότι το «μαγείρεμα» στην αλλαγή καταστατικού της ΕΤΑΠ που κρατούσε «επτασφράγιστο μυστικό» έγινε για ελέγξει και μέσω του εψηφισμένου Προϋπολογισμού του Επιμελητηρίου, την οικονομική λειτουργία της.

Αν δεχθώ ότι ο Καραμπάτος μίλησε μετεκλογικά για «προγραμματική σύγκλιση» γιατί αυτή δεν επήλθε, αλλά προτίμησε «συναλλαγή» με το συνδυασμό της μειοψηφίας και όχι τη διαπαραταξιακή διοίκηση που πρότεινε το «Νέο Επιμελητήριο»;
Τέλος αν δεχθώ ότι η πρωτοβουλία που έχει αναλάβει τώρα για να ξεπεραστεί το πρόβλημα που δημιούργησαν οι δικές του επιλογές, μάλλον θα πρέπει με την ίδια «περπατησιά» να επιχειρεί τον εγκλωβισμό του «Νέου Επιμελητηρίου». Όμως ο Γκούμας δεν είναι Αδαμόπουλος. Ούτε δελεάζεται από καρέκλες και άλλα «αξεσουάρ». Μια γενναία αυτοκριτική, ίσως διέσωζε τα προσχήματα για τον κ. Καραμπάτο. Όμως, δυστυχώς, παριστάνει τον τιμητή και ζητεί και τα… ρέστα!
Τα «βλέπουμε», κύριε Καραμπάτο…

Υ.Γ.: Η αναφορά Καραμπάτου στον Ντ. Πλεμμένο της «Ελευθερίας» μαλλον αποτελεί για τον ίδιο το ύστατο καταφύγιο και στην αγωνία του να έχει μια «ομπρέλα προστασίας», τον… βγάζει στο κλαρί! Ευχαριστούμε πολύ δεν θα πάρουμε… Όποιες διαφορές έχω με την «Ε» και τον εκδότη της δεν αφορούν το Επιμελητήριο, κύριε Καραμπάτο. Επειδή γνωρίζεις και γνωρίζω, δεν σε συμφέρει να δημοσιοποιήσω απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες μας για το «θέμα Πλεμμένου» γιατί τότε θα σε «τρέχει» και ο Ντινάκιας…

Υ.Γ. 1: Επειδή παριστάνεις το θηρίο της «ηθικής» θα επανέλθω με διάφορες πτυχές της κρίσης στο Επιμελητήριο, παλαιότερες κριτικές μου και πολλές άλλες αναφορές που θα σε εκπλήξουν δυσάρεστα…

Υ.Γ. 2: Επειδή υπονοείς ότι… παρασύρω και το Best, ιδού οι τηλεοπτικές «πόρτες και τα παράθυρα» για ένα ζωντανό διάλογο πάνω στα Επιμελητηριακά δρώμενα με ή χωρίς ατζέντα. Εκτός και φοβάσαι την κρίση του επιχειρηματικού και επαγγελματικού κόσμου, την οποία όσο και αν προσπαθήσεις δεν θα αποφύγεις τελεσιδίκως, όπως και τον έλεγχο στα «έργα και ημέρες» σου στο Επιμελητήριο. Και οι κρίνοντες κρίνονται, κύριε Καραμπάτο και κανένα δημόσιο πρόσωπο δεν έχει, δεν θα πρέπει να έχει ασυλία. Άλλωστε το αίτημα για διαχειριστικό έλεγχο δεκαετίας στο Επιμελητήριο έχει κατατεθεί και σε ημερήσια διάταξη του Δ.Σ., στο οποίο απέφυγες τη συζήτηση… απέχοντας! Είναι λίβελος και αυτό;

Τέλος, μαθήματα ηθικής, δεοντολογίας και δημοσιογραφίας δεν είναι ανεκτά από αυτούς που θα έπρεπε να τα παίρνουν, μήπως και συνέλθουν, γιατί έχουν ξεφύγει εντελώς! Είσαι τραγικός και έχεις βάλει για τις προσωπικές σου επιδιώξεις το Επιμελητήριο σε απίστευτη περιπέτεια, κύριε Καραμπάτο. Οφείλεις να απολογηθείς αντί να παριστάνεις τον ογκόλιθο ηθικής και δεοντολογίας. Εντολές και συμβουλές εγώ δέχομαι μόνο από το αναγνωστικό κοινό, οι διαπλοκές, οι ίντριγκες, τα «κονέ» και οι γραμμές δεν με αγγίζουν, οπότε λάθος στόχο επέλεξες για να εκτονωθείς ή να τρομοκρατήσεις! Αυτά αλλού…

ΘΑΝ. ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ