Του Ηλία ΓιαννόπουλουΕκλογές, ξανά, λοιπόν, στις 17 Ιουνίου, την άλλη Κυριακή. Εκλογές που είναι οι πλέον κρίσιμες μεταπολιτευτικά. Όσα προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν των εκλογών της 6ης Μαΐου είναι γνωστά, τα ξέρετε, τα είδατε και τα βλέπετε. Όσα θα ακολουθήσουν των εκλογών της 17ης Ιουνίου πρέπει, κυρίως, να σκεφτούμε πριν ξανα-ψηφίσουμε.
Με τη δική μας επιλογή, την απόφασή μας και την ψήφο μας, εμείς είμαστε που θα διαμορφώσουμε το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο της επόμενης μέρας.
Ένα τοπίο που σε τίποτα δεν πρέπει να θυμίζει το...........
χθες, αλλά, ταυτόχρονα, με τίποτα δεν πρέπει να είναι γκρίζο ή μαύρο, καταστροφικό! Σύνθετο τοπίο, θα πει κάποιος, αλλά έτσι είναι! Έτσι, τουλάχιστον, είναι η διάθεση και, σε μέγιστο, μπορώ να πω, βαθμό η βούληση των πολιτών. Το χθες, με τις αγκυλώσεις και τις παθογένειες του, μέχρι πρότινος, πολιτικού συστήματος, το απέρριψε ο κόσμος με την ψήφο του στις 6 Μαΐου. Το απέρριψε μεν, αλλά δεν κατάφερε στη θέση του να βάλει ένα άλλο, νέο και διαφορετικό πολιτικό προσωπικό, με άλλους, νέους, ριζοσπαστικά ανατρεπτικούς πολιτικούς σχηματισμούς και συσχετισμούς, ώστε όλα, όπως τα ξέραμε, να αλλάξουν και να ανατραπούν δημιουργικά. Αλλαγές στα ποσοστά των κομμάτων και τη σειρά κατάταξής τους στον πολιτικό χάρτη και τη Βουλή, επήλθαν. Όμως, αυτές δεν ήταν και δεν είναι αρκετές, αφενός, για να έχει η χώρα αυτή την πολύ δύσκολη και κρίσιμη περίοδο ισχυρή κυβέρνηση και, αφετέρου, για να έχει, έστω, κυβέρνηση συνεργασίας επί προγραμματικών αρχών και θέσεων, μέσα στην Ευρώπη και στο ευρώ!
Το ερώτημα που καλούμαστε με την ψήφο μας να απαντήσουμε είναι απλό: Τι, επιτέλους, θέλουμε εμείς για τη χώρα μας και το μέλλον; Ο θυμός – θυμός, η οργή – οργή, η απόγνωση – απόγνωση, η αγανάκτηση – αγανάκτηση, και με το δίκιο μας, βέβαια, με τόσα μέτρα και χαράτσια, τόσες περικοπές και τέτοια βίαιη ανατροπή της ζωής μας, αλλά αυτά έγιναν, τα υπεστήκαμε! Να τιμωρήσουμε κι άλλο; Να μη διαφωνήσω. Την επομένη των εκλογών, όμως, τι θα γίνει; Τι θα μας ξημερώσει; Για όλα αυτά που υποστήκαμε, ναι, φταίει το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί (τους οποίους, πάντως, εμείς ψηφίζαμε τόσα χρόνια).
Για όλα αυτά που θα έρθουν στη χώρα και τη ζωή μας από τις 18 Ιουνίου, η ευθύνη είναι δική μας. Εμείς αποφασίζουμε, εμείς ψηφίζουμε. Ας αναλογιστούμε και ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας!
Συμφωνώ τίμωρήσαμε όπως νομίζαμε τα μςγάλα κόμματα. Όμως το αποτέλεσμα ήταν ακυβερνησία και κατάρευση της κρατικής μηχανής χωρίς να φαίνεται λύση απο κάποιον νέο σχηματισμό με σχέδιο για το μέλλον μας, ΕΠΟΜΕΝΩΣ το δίλλημα σε αυτές τις εκλογές είναι ΕΕ ή Αφρική (που θα μας οδηγήσει σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΥΡΟ στους απατεώνες ψεύτες δημαγωγούς που ξεπέρασαν τον ΓΑΠ του λεφτά υπάρχουν, που μας υπόσχονται τώρα απο το χρεωκοπημένο δημόσιο 150χιλ διορισμούς, αυξήσεις μισθών, επιδόματα ανεργίας σε λαθρομετανάστες, αύξηση της εγκληματικότητας.
Μεσσ'ηνιος δημοκράτης
Και τι να ψηφίσουμε τον Σαμαρά τον πιτσαδόρο; Ασε μας ρε Μεσσήνιες (Νέο) Δημοκράτη του Σαμαρα. Αρκετα χρόνια κυβερνησα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Τέλος πια. πτώχευσαν, πέθαναν, άντε να τους βάλουμε στον Τάφο. όχι να κάνουμε και πρωθυπουργό τον Σαμαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσίπρα και πάλι Τσίπρα. Για να κλείσει τους κλέφτες στην φυλακή.