Οι κρισιμότερες εκλογές και η ψήφος των πολιτών!

Του Ηλία Γιαννόπουλου

Στις 6 Μαΐου καλούμαστε με την ψήφο μας να κάνουμε μία ιστορικής σημασίας επιλογή και να λάβουμε την πλέον σοβαρή και σημαντική απόφαση για τη ζωή μας και το μέλλον το δικό μας και των νέων γενιών!

Καλούμαστε να αποφασίσουμε τι θέλουμε για την Ελλάδα και τη ζωή μας, ποια Ελλάδα θέλουμε και πώς τη θέλουμε, πώς θέλουμε τη ζωή μας και το μέλλον της νέας γενιάς!
Είναι εύκολη η απόφαση αυτή; Όχι. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι. Έχουμε, όμως, δεδομένα, να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε, να κουβεντιάσουμε με τον εαυτό μας, με τη συνείδησή μας.

Στην κάλπη δεν πρέπει, σε καμία απολύτως περίπτωση, .......

να πάμε για να βγάλουμε απλά και μόνο το δίκαιο θυμό, τη δίκαιη οργή και αγανάκτησή μας. Δεν πάμε να ψηφίσουμε για να ξεσπάσουμε και να τα σπάσουμε, όπως έχω ξαναγράψει. Στην κάλπη πάμε και πρέπει να πάμε έχοντας συνειδητά επιλέξει τι θέλουμε για τη ζωή μας, για την Ελλάδα, για το μέλλον. Θέλουμε την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη ή θέλουμε τη μοναξιά μας, άρα να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Με την ψήφο μας πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό. Θέλουμε την Ελλάδα με ευρώ ή θέλουμε επιστροφή στη δραχμή; Και σε αυτό πρέπει να δώσουμε απάντηση. Αν θέλουμε την Ευρώπη και το ευρώ, πώς συνεχίζουμε; Με συνέχιση των μειώσεων, των περικοπών, των φόρων που μας έχουν οδηγήσει (και με τις τελευταίες αποφάσεις της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ.) σε ατομικό και συνολικό, ως πολίτες και χώρα, οικονομικό αδιέξοδο; Αν δε θέλουμε την Ευρώπη και το ευρώ, αλλά τη μοναξιά και τη δραχμή, τι θα γίνει την επομένη των εκλογών; Τι θα γίνει την επομένη της εξόδου από την Ευρώπη και της επιστροφής στη δραχμή;

Ακούω, βλέπω και διαβάζω δεκάδες «άρθρα» επωνύμων και ανωνύμων για τα δεινά των Μνημονίων. Σηκώνουν λάβαρα επανάστασης του γλυκού νερού και παίζουν με τον πόνο, το θυμό και την οργή των πολιτών. Χωρίς καμία ρεαλιστική αντιπρόταση. Χωρίς καμία επαφή με την πραγματικότητα. Χωρίς να δείχνουν πως έχουν συναίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών και επιλογών για τους πολίτες και τη χώρα. Ξαφνικά, έγιναν όλοι υπερπατριώτες. Μιλάνε για τη δήθεν χαμένη εθνική κυριαρχία και τη δήθεν «υποδούλωση» και «υποταγή» μας. Παιχνίδια και παραμύθια δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, για το μέλλον και τη ζωή μας, κομμένα! Πρέπει να συνεχιστεί η οικονομική αφαίμαξη των πολιτών; Όχι, ξεκάθαρα! Απέναντι στα δύο πολιτικά χρεοκοπημένα, παλιά κόμματα διακυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.), υπάρχουν τα δεξιά και αριστερά που παίζουν και λαϊκίζουν.

Το ΚΚΕ, ομολογώ, πως έχει τις γνωστές πάγιες αρχές και θέσεις του, κι αυτό το αναγνωρίζω. Οι λοιποί, που είναι λίγο γιουβέτσι, λίγο κοκορέτσι, ναι μεν αλλά, ναι στην Ευρώπη αλλά, όχι στην Ευρώπη αλλά, που και τα λεφτά της Ευρώπης και των δανειστών θέλουν και να μην πληρώσουμε λένε, συμπαθάτε με, αλλά αυτά είναι άρες, μάρες, κουκουνάρες! Υπάρχει και τρίτος δρόμος, όμως. Τιμωρούμε τον αδιόρθωτο δικομματισμό και παράλληλα δεν καταστρέφουμε το μέλλον και τη ζωή μας!

Επιλέγουμε πολιτικές δυνάμεις που με συνέπεια και αποφασιστικότητα θα προχωρήσουν και προωθήσουν μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος, για να μειώσουν τα οικονομικά βάρη των πολιτών και να δρομολογήσουν επενδύσεις, που θα δώσουν δουλειές στους πολίτες, μέσα στην Ευρώπη και με το ευρώ!