Πιο επίκαιρη από ποτέ, η περσόνα του «Ψευτοθόδωρου» (από τους καλύτερους ρόλους του Ντίνου Ηλιόπουλου), που γέννησε η πένα του Δημήτρη Ψαθά, έρχεται να συναντήσει το κοινό ενός άλλου... Θόδωρου, για να αποσαφηνιστεί αν όντως τα... φάγαμε όλοι μαζί!Το ριμέικ της κλασικής ταινίας των Ψαθά - Δαλιανίδη, το «Ζητείται ψεύτης», είναι μια εύστοχη διασκευή του Ιεροκλή Μιχαηλίδη.
Στην αναγέννηση του ελληνικού σινεμά των νέων δημιουργών και της μοντέρνας καλλιτεχνικής έκφρασης, το ποιοτικό εμπορικό σινεμά (η «Νήσος» του Χρήστου Δήμα είναι ένα καλό παράδειγμα που μας έρχεται αυτομάτως στο νου) ψάχνει τη δική του θέση στην εγχώρια κινηματογραφική κλίμακα.
Ο Iεροκλής Μιχαηλίδης, πολυσχιδής καλλιτέχνης με γόνιμες ανησυχίες (από την ηθοποιία μέχρι τη μουσική), αποφασίζει να ρισκάρει (διασκευάζει Ψαθά στην πρώτη σκηνοθετική δουλειά του στο σινεμά) μη... ρισκάροντας!
Πώς γίνεται αυτό; Η αναπόφευκτη σύγκριση με.........
τη δημοφιλή κλασική ταινία του 1961, με τον πολιτικό Παντελή Ζερβό και τον Ντίνο Ηλιόπουλο στο ρόλο του «Ψευτοθόδωρου» (που αποτελούσε και την πρώτη συνεργασία του Δαλιανίδη με τον Φίνο), άλλους θα τους απέτρεπε και μόνο στη σκέψη. Τι να προσθέσεις σε μια ταινία που είναι από τις πιο πολυαγαπημένες του κοινού; Ο Μιχαηλίδης, όμως, «διάβασε» πίσω από τις γραμμές του Ψαθά, λεπτομέρειες και πρόσωπα, που όχι απλώς εντοπίζονται ακόμη και σήμερα αλλά αποτελούν ουσιαστικό καθρέφτη της σύγχρονης πολιτικής κατάστασης.
Ο Θεόφιλος Φερέκης, που αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, έρχεται αντιμέτωπος με όλες τις «χάρες» που είχε τάξει προεκλογικά στους ψηφοφόρους του, ενώ πιέζεται από τα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο της Υγείας.
Μόλις καταλάβει ότι δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα, αποφασίζει να προσλάβει έναν επαγγελματία ψεύτη. Την κατάσταση αναλαμβάνει ο Θεόδωρος Πάρλας, ή Ψευτοθόδωρος. Χάρη στο «ταλέντο» του στις ψεύτικες υποσχέσεις, ξεκινάει μια λαμπρή καριέρα ως το δεξί χέρι του Φερέκη και φτάνει μέχρι το πόστο του κυβερνητικού εκπροσώπου!
Το φιλμ παρακολουθείται όχι απλώς άνετα αλλά ευχάριστα. Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής «πατάει» στα χαρισματικά κομμάτια του σεναρίου (η εύστοχη διασκευή του Ψαθά ανήκει στην Κωνσταντίνα Γιαχαλή και τον Παναγιώτη Μαντζιαφό), τα οποία υπάρχουν και στην πρωτότυπη ταινία -π.χ. το θανατηφόρο βλέμμα του Θόδωρου-, για να βγάλει γέλιο, κάνοντας με τα κρεμμυδάκια τους πολιτικούς και τα επιτελεία τους με τα ρουσφέτια, τη διαπλοκή και τις κούφιες ξύλινες ομιλίες τους. Το μη ρίσκο που λέγαμε νωρίτερα πηγαίνει στον τρόπο προσέγγισης του κειμένου. Η σκηνοθεσία του Μιχαηλίδη, ουδέτερη και χωρίς προσωπική γραφή, θυμίζει τηλεοπτικό σίριαλ, ενώ συζητήσιμη είναι η επιλογή του να φτιάξει έναν πολιτικό ήρωα που στη βάση του παραμένει ρομαντικός και ακέραιος.
Ευτυχώς οι θετικές στην πλειονότητά τους ερμηνείες (ταμάμ στο ρόλο του θρασύ, Παγαπόντη και καταφερτζή Ψευτοθόδωρου ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος) διατηρούν το ενδιαφέρον του κοινού σε εγρήγορση.
Trailer 1/2
Trailer 2/2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.