Το φάντασμα ζει;

ΕΙΤΕ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ, ΕΙΤΕ ΑΠΕΧΟΥΜΕ, ένα είναι βέβαιο: Κάποιοι, ράβουν για όλους μας νέα …κουστουμάκια και το αποτέλεσμα των εκλογών θα παίξει καθοριστικό ρόλο για …τους ράφτες. Το βασικό θέμα της βραδιάς των εκλογών για δημάρχους και περιφερειάρχες, θα είναι το μνημόνιο. Εκεί την πήγαν τη «δουλειά» τα δυο μεγάλα κόμματα και …όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν!

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ; ΖΕΙ;

- «Ναι», λέει η κυβερνητική πλευρά «και οφείλουμε να το τηρήσουμε, ώστε να ξεπεράσουμε οριστικά το σκόπελο της χρεοκοπίας. Όσο καλύτερα το εφαρμόσουμε, τόσο ευκολότερα θα γίνουν τα πράγματα στη συνέχεια, καθώς, θα μπορούμε να διαπραγματευτούμε για επιμήκυνση χρονική του χρέους, έτσι ώστε να περισσέψουν και χρήματα για την ανάπτυξη».

- Η Αντιπολίτευση, έχοντας τη διαβεβαίωση της κυβέρνησης ότι το μνημόνιο ζει, επιμένει ότι αυτό…πρέπει, είτε να …πεθάνει, είτε άμεσα...

να του αλλάξουμε τους σημερινούς δυσβάστακτους όρους.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι εντελώς διαφορετική! Το μνημόνιο, είναι ένα φάντασμα που βλέπουν κάθε βράδι στους εφιάλτες τους τα κόμματα, είναι ένας άταφος νεκρός! Τον οποίο νεκρό, θα κληθούμε όλοι μαζί να θάψουμε αμέσως μετά τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση. Και το μόνο που απομένει, είναι …τα τελετουργικά. Θα ταφεί από την παρούσα κυβέρνηση χωρίς…τιμές, ή η κηδεία θα γίνει (σ.σ. εννοείται δημοσία δαπάνη) με τιμές από μία φρεσκο-εκλεγμένη κυβέρνηση;

ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ τον έχουν ήδη πιστοποιήσει οι εξελίξεις και η απλή αριθμητική.

- Ο δεύτερος γύρος ποσοτικής χαλάρωσης που έδωσε η FED, με στόχο την ενίσχυση της οικονομικής ανάκαμψης στις ΗΠΑ, ανακοινώνοντας νέο πρόγραμμα για αγορές κυβερνητικών ομολόγων ύψους 600 δισ. δολ. έως το τέλος του ερχόμενου Ιουνίου του 2011, δυσκολεύει τη θέση του Jean-Claude Trichet, που με την επιμονή της Μέρκελ προχωρούσε σε απόσυρση των μέτρων στήριξης. Τώρα, βαδίζουμε ολοταχώς για ένα ισχυρότερο ευρώ, άρα σε νέα απειλή για την ανάκαμψη της ευρωζώνης η ηγέτιδα χώρα της οποίας (σ.σ. Γερμανία) στηρίζεται στις εξαγωγές. Θα επιμείνει η Μέρκελ
στις προτάσεις περί ελεγχόμενης χρεοκοπίας, περί αυστηρών κυρώσεων στα κράτη-δημοσιονομικούς παραβάτες, και περί επιβάρυνσης των ομολογιούχων επενδυτών; Αν όχι, το ελληνικό μνημόνιο θα μπορούσε να κρατηθεί στη ζωή, έστω …διασωληνωμένο. Αν ναι, η ανακοίνωση του θανάτου του είναι θέμα …επιλογής ημερομηνίας που να συμφέρει …τα γραφεία κηδειών.

- Η απλή αριθμητική από την πλευρά της, έχει πιστοποιήσει ήδη το θάνατο του μνημονίου! Η αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων από την Eurostat θα αποκαλύψει έλλειμμα της τάξεως του 16% του ΑΕΠ! Αν το δεχθούμε αυτό, το χρέος μας, βρίσκεται στο 130% του ΑΕΠ, ήδη από το 2009, άρα πάνω από 140% εφέτος! Άλλα έλεγε το μνημόνιο που ξέρουμε…Οι σχετικές ανακοινώσεις από τη Eurostat που πήραν αναβολή στις 22 Οκτωβρίου, θα γίνουν αμέσως μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών. Που θα πάνε τότε τα spreads; Και πως είναι δυνατόν να «βγει» η κυβερνητική πρόβλεψη ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει τους επόμενους μήνες στις αγορές; Με αυτά τα δεδομένα τι θα πουν οι ξένοι οίκοι (Fitch και Moody’s) που έρχονται στην Αθήνα στο μήνα που διανύουμε; Που μπορούν να βασιστούν για να αναβαθμίσουν τις εκτιμήσεις τους, ώστε τα ελληνικά ομόλογα να πάψουν να είναι «σκουπίδια;»

ΤΟ 2011, Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ να «υπαχθεί» σε ένα άλλο μνημόνιο. Το οποίο λογικά, δε θα είναι καλύτερο από αυτό που πέθανε. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ναι, είναι η απάντηση. Αν κάποιος, κυβέρνηση ή αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να …κοκορομαχούν, έκαναν ένα ταξίδι στη Γερμανία και μιλούσαν στη Μερκελ όχι για…τα χαλιά ή το …πάπλωμα, αλλά για τη Eurostat. Την υπηρεσία που «τιμωρεί» την Ελλάδα από τότε που ο Αλογοσκούφης «πρόδωσε» το «μυστικό» των «αλχημειών» της κυβέρνησης Σημίτη και την εξέθεσε στα μάτια της γραφειοκρατίας της Ε.Ε. Την υπηρεσία που αλλιώς μετρούσε τα ελλείμματα της Ελλάδας πριν λίγα χρόνια και αλλιώς τα μετρά σήμερα. Την υπηρεσία που για παράδειγμα δεν έβλεπε τα χρέη του ΟΣΕ, των άλλων ΔΕΚΟ, των νοσοκομείων και των ΟΤΑ και που ξαφνικά τα είδε.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ από την κρίση, να γίνουμε. Άλλωστε, εμείς φταίμε για την κατάντια μας. Αλλά πειραματόζωα των εκάστοτε στατιστικών μεθόδων που χρησιμοποιεί η Eurostat, πάνω στις οποίες δομούνται πολιτικές καταστροφής, δεν πρέπει να γίνουμε…Κάποιος οφείλει να πει ένα ηχηρό «ΟΧΙ». Θα το πει ΠΑΣΟΚ, θα το πει η Νέα Δημοκρατία, αδιάφορο. Αν και λογικά, θα έπρεπε να το πουν και οι δύο!