Σκληρή απάντηση του Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας. "Δεν δέχομαι παρατηρήσεις και υποδείξεις από πολιτικά και αυτοδιοικητικά όργανα."

Σκληρή ανακοίνωση - απάντηση με πολλούς αποδέκτες του Δημοτικού Συμβουλίου Κυπαρισσίας εξεδόθη χθες βράδυ από την μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας σχετικά με το έκτακτο Δημοτικό συμβούλιο που έκαναν οι Κυπαρίσσσιοι αυτοδιοικητικοί για να βγάλουν ψήφισμα διαμαρτυρίας για τον Δεσπότη Τριφυλίας και Ολυμπίας κ.κ. Χρυσόστομο.

Στην ανακοίνωση του ο δεσπότης υπεραμύνεται των δικαιωμάτων του να παρεμβαίνει ΟΠΟΥ εκείνος νομίζει ότι πρέπει χωρίς να δέχεται από ΚΑΝΕΝΑΝ υποδείξεις. "Καρφώνει" το Δημοτικό συμβούλιο Κυπαρισσίας ευχαριστώντας το για την τρίωρη συνεδρίαση αφιερωμένη στο πρόσωπο του και τις ενέργειες του ενώ -όπως αναφέρει στην ανακοίνωση του- δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τους βουλευτές του νομού που υποστήριξαν το ίδιο αίτημα των δυο πόλεων.

Τους διεμύνησε χαρακτηριστικά μέσω της ανακοίνωσης - απάντησης του ότι δεν δέχεται παρατηρήσεις και υποδείξεις από πολιτικά και αυτοδιοικητικά όργανα σχετικά με το ρόλο του ως ποιμένος. Δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα σε κανέναν πολιτικό φορέα να κρίνει, να επιτρέπει ή να απαγορεύει την οποιαδήποτε ενέργειά του.

Άφησε σαφή υπονοούμενα -όπως αναφέρει- για πρακτικές που συνέβαιναν στην μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας με πολιτκές κατευθύνσεις, με ψηφοδέλτια που μοιράζονταν «ανέβαζαν και κατέβαζαν» Δημάρχους. όμως τότε ουδείς δεν εξέδωσε τότε ψηφίσματα διαμαρτυρίας από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Αναλυτικά η απάντηση της μητροπόλεως Τριφυλίας και Ολυμπίας αναφέρει τα εξής:


Με βάση όσα τα μέσα ενημερώσεως μετέδωσαν σχετικά με τη συνεδρίαση και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κυπαρισσίας της 31ης Μαΐου 2010 (επίσημη ενημέρωση δεν λάβαμε ακόμη) και σε συνέχεια όσων εδηλώσαμε με το Δελτίο Τύπου της 28ης Μαΐου, επιθυμούμε να γίνουν γνωστά τα εξής:

1. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευχαριστεί τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, που αφιέρωσαν τον πολύτιμο χρόνο τους σε έκτακτη τρίωρη συνεδρίαση, ασχολούμενοι αποκλειστικά με την ταπεινότητά του και τις ενέργειές του ως μητροπολίτου. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν είχε γίνει κατά το παρελθόν, ό,τι κι αν είχε συμβεί στην πολύπαθη Μητρόπολή μας.
Επίσης δεν έγινε ανάλογη κίνηση κατά των βουλευτών και άλλων παραγόντων, που υπεστήριξαν και αυτοί το αίτημα των Φιλιατρών και Γαργαλιάνων. Γιατί άραγε η επιλεκτική αυτή στοχοποίηση του μητροπολίτη;

2. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας δεν δέχεται παρατηρήσεις και υποδείξεις από πολιτικά και αυτοδιοικητικά όργανα σχετικά με το ρόλο του ως ποιμένος. Δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα σε κανέναν πολιτικό φορέα να κρίνει, να επιτρέπει ή να απαγορεύει την οποιαδήποτε ενέργειά του στα πλαίσια της ποιμαντικής του ευθύνης. Δεν εκχωρεί το δικαίωμά του να ασχολείται με τα προβλήματα που απασχολούν το ποίμνιό του και να συμπαρίσταται, όποτε και όπως εκείνος κρίνει, στα πνευματικά του παιδιά. Δεν αισθάνεται καμία υποχρέωση να απολογηθεί σε οποιονδήποτε για μια πράξη, που του υπαγόρευσε η αρχιερατική του συνείδηση και το ποιμαντικό του χρέος.
Η εποχή που υπαγορεύοντο ή επεβάλλοντο από κοσμικούς παράγοντες αποφάσεις και ενέργειες στη Μητρόπολη Τριφυλίας πέρασε ανεπιστρεπτί. Ας το εμπεδώσουν οι πάντες.

3. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας τιμά όλους τους πολιτικούς και σέβεται το ρόλο τους στην κοινωνική ζωή. Ποτέ δεν έχει αναμειχθεί στην πολιτική.
Ούτε εκλογικό βιβλιάριο έχει, ούτε ποτέ έχει λάβει θέση υπέρ ή κατά ενός πολιτικού κόμματος, μιας παρατάξεως ή ενός προσώπου. Επίσης έχει κάνει συστάσεις στους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως να απέχουν από κάθε πολιτική ή κομματική δραστηριότητα. Γιατί δεν εκτιμάται η στάση του αυτή και δεν συγκρίνεται με το παρελθόν; Γιατί άραγε δεν εξεδίδοντο τότε ψηφίσματα διαμαρτυρίας από το Δημοτικό Συμβούλιο, όταν από το Μητροπολιτικό Μέγαρο εξεπορεύοντο πολιτικές κατευθύνσεις και εμοιράζοντο ψηφοδέλτια και όταν εκκλησιαστικοί παράγοντες, κατά το δη λεγόμενον, «ανέβαζαν και κατέβαζαν» δημάρχους;

4. Η έκφραση γνώμης από μέρους του Μητροπολίτου επί ενός θέματος, που αφορά το παρόν και το μέλλον ενός τόπου, αποτελεί κατά τους πολιτικούς εκπροσώπους μας «πολιτικό ατόπημα»; Η ελεύθερη κατάθεση της απόψεώς του και η συμπαράσταση σε ένα μεγάλο μέρος του ποιμνίου του, που διεκδικεί αυτό που θεωρεί καλύτερο για τον τόπο του, αποτελεί «πολιτική παρέμβαση»; Ας μας διευκρινίσουν τον τρόπο που σκέπτονται: Τα προβλήματα του τόπου είναι αποκλειστικής τους αρμοδιότητος και κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να ασχολείται; Ή μήπως όλοι έχουν αυτό το δικαίωμα και μόνο ο Μητροπολίτης δεν το έχει;

5. «Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων». Αυτή είναι η υποθήκη του Αρχιποίμενος Χριστού προς τους ποιμένες της Εκκλησίας. Οταν τα πνευματικά του παιδιά έχουν προβλήματα και αγωνίζονται για την επίλυσή τους, η θέση του ποιμένος είναι δίπλα τους, ό,τι κι αν αυτό τού στοιχίσει. Ο ιερός Χρυσόστομος για το δίκιο μιας χήρας συγκρούστηκε με το τότε πολιτικό καθεστώς, εκθρονίστηκε, εξορίστηκε, υπέστη ταλαιπωρίες και εξευτελισμούς, αλλά δεν υποχώρησε. Και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, αν και εγνώριζε ότι η στάση του δεν θα είναι αρεστή σε όλους, έκανε αυτό που θεωρούσε ορθό και δίκαιο. Και το ίδιο θα επαναλάβει σε κάθε περίσταση υπεύθυνα και ελεύθερα, με γνώμονα το θέλημα του Θεού κι όχι τα επιτάγματα των ανθρώπων.

6. Είναι πρώτιστο μέλημα για κάθε Επίσκοπο η ενότητα των ανθρώπων. Η προσευχή του Κυρίου: «Πάτερ, τήρησον αυτούς … ίνα εν ώσιν» αποτελεί προσευχή και αγωνία και του Μητροπολίτου μας, ο οποίος με τη παρουσία του και τη δράση του απ’ άκρου εις άκρον της Μητροπόλεώς μας έδωσε την αίσθηση της ενότητος Τριφυlίας και Ολυμπίας, η οποία λίγο πριν την εκλογή του είχε επίσημα αμφισβητηθεί. Σε πολλές περιπτώσεις τοποθετήθηκε κατά τού τοπικισμού και κατά των πολιτικών σκοπιμοτήτων που διαιρούν τους ανθρώπους. Και στην προκειμένη περίπτωση από το βήμα της συγκεντρώσεως των Φιλιατρών είπε ότι οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από την κυβέρνηση πρέπει να γίνει σεβαστή και όλοι πρέπει να συνεργασθούν από κοινού, εντός των πλαισίων που θα θέσει αυτή. Και αυτό μόνον αποδεικνύει το πνεύμα της παρουσίας και παρεμβάσεώς του εκεί. Eπομένως ας μην ανησυχούν οι δημοτικοί μας άρχοντες για τον ενωτικό ρόλο του Επισκόπου. Καλύτερα θα είναι να διερωτηθούν
α) αν ενέργειές τους, όπως να καταγγέλλουν και να κατακρίνουν δημόσια όσους διετύπωσαν ή υποστήριξαν διαφορετική γνώμη από τη δική τους, αποτελεί στοιχείο που βοηθά στην ενότητα και
β) αν η ενότητα οικοδομείται με την επιβολή άνωθεν αποφάσεων και φίμωση των αντίθετων φωνών ή με τον ελεύθερο διάλογο και τον σεβασμό όλων των απόψεων.

7. Ο Σεβασμιώτατος θεωρεί ατόπημα την από θέσεως ισχύος και ασφαλείας καταδίκη όσων διεκδικούν για τον τόπο τους καλύτερες συνθήκες και βιώνουν την πικρία της στερήσεως προνομίων που είχαν από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.
Πιστεύει ότι η θέση των γειτονικών δημοτικών αρχών ήταν στο πλάι και όχι απέναντι στους συμπατριώτες τους της νοτίου Τριφυλίας. Και τους καλεί εν μετανοία να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Αυτό θα αποτελέσει την ασφαλέστερη βάση για την ενότητα στο μέλλον.