Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Η συνωμοσία των μετρίων
ις προάλλες που βρεθήκαμε κάποιοι γνωστοί
στο σπίτι ενός παλιόφιλου σοφού ποιητή
το μάτι μου έπεσε πάνω σ' ένα βιβλίο
πούχε τίτλο "Η Συνομωσία των Μετρίων."
Το πήρα και το άνοιξα στην πρώτη του σελίδα... Δείτε περισσότερα
διάβασα μερικές γραμμές κι αμέσως είδα
να με κοιτάζουν πονηρά και να μου κλείνουν μάτι
αυτοί που χρόνια σέρνουν τη ζωή μου στο κρεβάτι.
Αυτοί που όταν πηγαίναμε ακόμη στο ...
σχολείο
αφήνανε για μένα το τελευταίο θρανίο
παλιοί αφισοκολητές και χθεσινοί Ζαπάτα
που τώρα είν' οπλισμένοι με κινητό και κάρτα.
Που μάθανε να παίρνουνε το ξύγκι απο τη μύγα
να βγάζουνε τα πιο πολλά,βάζοντας τα πιο λίγα,
που βιάστηκαν να χτίσουν το εξοχικό στη Λούτσα
και σκόπιμα μπερδεύουν,τη βούρτσα με τη....
Συνομωσία των Μετρίων,Συνομωσία των Μετρίων.
Μόλις το πήραν μυρωδιά πως έγιναν πολλοί
φτιάξαν όπως τους βόλευε τα πρέπει και τα μη,
βάλανε τρικλοποδιά στο κάθε παληκάρι
και κόψαν το ποδόσφαιρο στο Γιώργο Δεληκάρη.
Μάθαν να 'χουν το μυαλό στο κάτω τους κεφάλι
και να 'ναι ευχαριστημένοι με το "μια η άλλη"
να λένε "ναι σε όλα" μ' ένα κούνημα των ώμων
μικροπαρανομώντας με τη βούλα και το νόμο.
Καταχραστές της λογικής,διαλέγουν νέες θέσεις
κι οι συγγραφείς "τα παίρνουν" παίρνοντας συνεντεύξεις
κι οι γκόμενες των σαλονιών την πέσανε στα ούτια
μαγκέψαν βλέπεις οι φελοί και δώστου μακροβούτια.
Και δώστου γέλιο και χαρά και ωσσανά και μπράβο
και ζήτω που περάσαν απ' την πόρτα και το Μπράβο,
που έχουνε πολιτικούς σε σώου με μοντέλα
και σταρ εισαγγελέα που τη βρήκε στα μπουρδέλα.
Πίσω απ' τα γραφεία τους στήσανε ζωούλες
σεξοπαρενοχλώντας ψαρωμένες μικρούλες,
ξύλινες οι λέξεις τους στ'αυτιά μου μόλις μπουν
ακούω μια φωνή να τραγουδά "Γιατί σιωπούν;"
Γιατί σιωπούν τ'αδέρφια μου λιώνωντας στην ψάθα
ελπίζοντας μονάχα στου ΛΟΤΤΟ την εξάδα
Γιατί ξεχνάνε πως δεν είμαστε για τεμενάδες
όχι Γραικοί μα Έλληνες, Γιουνάν κι όχι ραγιάδες.
Τήν ώρα που εσύ χόρευες πάνω σ΄ένα τραπέζι
πάνω απ΄τη χώρα στάθηκε ένα μαύρο κιρκινέζι
μας έβαλε στο μάτι μα αντί να κλάψω
για τη συνομωσία των μετρίων εδώ θα γράψω
Εδώ θα γράψω την προσωπική μου ιστορία
εδώ που μ΄έριξε του χωροχρόνου η συγκυρία
εδώ που βάλαν φυλακή και τον Κολοκοτρώνη
και θίασο σκιών μας κάναν πίσω απ΄το σεντόνι
Πήρα το θάρρος κι έκανα μια ευχή και για σένα
που δε νοστάλγησες ποτέ τίποτα και κανέναν
ευχήθηκα λοιπόν να νοσταλγήσεις κάτι
κι αυτό να είναι της ψυχής σου το λευκό κομμάτι
που σου το πήραν προκαταβολικά στα διόδια
για να μην ανεβείς ως την κορφή με τα πόδια
αλλά για νά ΄χεις στήριγμα των μετρίων τις πλάτες
αφήνοντας στην άκρη τις αληθινές τις γάτες
Στις τελευταίες φουρνιές του ανθρωπίνου γένους
έχω αφήσει δυο σπόρους καλά ποτισμένους
κι αν συνεχίσει ο κόσμος στων μετρίων τη ρότα
ας είναι τα παιδια μας που θα κλείσουνε την πόρτα
με μια επανάσταση που δε θα δεις στις ειδήσεις
μ΄ αν τύχει και βρεθείς κοντά μπορεί να κερδίσεις
αυτό που τόσα χρόνια σου έχουνε στερήσει
και με τη συνομωσία των μετρίων σου έχουν κρύψει. "
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.