Φαύλος κύκλος

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Στην καταστροφική λογική της αρνητικής ψήφου έχει από χρόνια ενταχθεί ο τόπος. Ο Έλληνας δεν ψηφίζει. Καταψηφίζει.. Το δείχνει ξεκάθαρα το περιέχον από το περιεχόμενο έστω και αυτών των κατά παραγγελία δημοσκοπήσεων μα πέρα και πάνω απ΄ όλα οι εκλογές κατά τις οποίες ο νικητής προσδιορίζεται από ένα μετακινούμενο «δεξιά κι αριστερά» ρεύμα ψηφοφόρων. Του «μεσαίου» χώρου υποστηρίζουν πολιτικοί αναλυτές σε μια χρυσοπληρωμένη επιδίωξη να δώσουν οντότητα στο μη ον. Επειδή τέτοιος χώρος πολιτικά δεν υφίσταται. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα ατομικών μικροσυμφερόντων τα οποία πότε εξυπηρετούνται από τον έναν και πότε από τον άλλο διαχειριστή. Όμως όχι όλα και όχι πάντα. Προκαλούνται έτσι ρωγμές στις σχέσεις κυβέρνησης και των περιφερειακών ..........

ψηφοφόρων της που είναι βραδυφλεγείς βόμβες στον συνεκτικό της ιστό με αιτία την μη εκπλήρωση των υπεσχημένων της. Όχι των συλλογικών. Αλλά των ατομικών.

Για παράδειγμα. Τι διαφορετικό ανέμεναν το 2004 και ιδίως το 2007 οι καταδυναστευμένοι εξ αιτίας του εκσυγχρονισμού Έλληνες από ένα κόμμα, την ΝΔ, οι πολιτικές διακηρύξεις του οποίου ολοφάνερα προπαγάνδιζαν την νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα; Οι οσφυοκάμπτες την αξιοποίηση των «ακρών» που είχαν ήδη εξυφάνει στο πολυτελές χαλί της εξουσίας. Οι άλλοι την τύφλα τους. Πρόκειται ωστόσο για πολιτική πάθηση με συμπτώματα «ελεφάντιου» θυμού που σήμερα γκρεμίζει σεισμικά όλα τα δημοσκοπικά φράγματα προκαλώντας κατά τον τρόπο αυτό στο κυβερνών κόμμα ολοκληρωτική κατεδάφιση και τον αρχηγό του, τον κ. Καραμανλή, κάθετη πτώση.. Αντίστοιχη εκείνης του Κώστα Σημίτη. Γεγονός που αποδεικνύει ότι ποτέ δεν είχαν γοητευτεί από τις θολές μεταρρυθμίσεις τις οποίες είχε εξαγγείλει ο τελευταίος. Επειδή αν συνέβαινε θα περιορίζονταν στην απαίτηση της ακόμη και βίαιης ανατροπής του δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον όποιον διάδοχό του να τις υλοποιήσει. Δεν συμβαίνει όμως. Τρέχουν κατά κύματα στην απέναντι όχθη ως πολιτικοί πρόσφυγες..

Δυστυχώς υπό την λογική της θεραπείας των αναγκών ενός «μικρο-ΕΓΩ» εθνική ανάταξη δεν θα υπάρξει. Ποτέ. Ακόμη και αν ο «απέναντι», ο Γιώργος Παπανδρέου, κατέχει τις καλλίτερες των προθέσεων. Επειδή άριστα γνωρίζει πως η υπερψήφισή του δεν οφείλεται στην δική του πολιτική φιλοσοφία αλλά στην καταψήφιση του αντιπάλου του. Έτσι αγρεύει ψήφους και από τα χωράφια του. Που θα πρέπει να τις καλλιεργήσει προκειμένου να καρπίσουν ξανά. Μα αν συμβεί εκτρέπεται των δικών του πολιτικών αρχών για να επαναληφθεί η ίδια ιστορία των μικρο-συμβιβασμών από την αρχή. Φαύλος κύκλος..

Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr