Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Έκθεση του Συλλόγου ο Μαυροπίνακας: Μνήμες από τη σχολική ζωή ζωντανεύουν στα Φιλιατρά

Μνήμες από τη σχολική ζωή περασμένων δεκαετιών ζωντανεύουν στην έκθεση «Το σχολείο που θυμόμαστε…» που διοργανώνει ο Σύλλογος «Μαυροπίνακας» στα Φιλιατρά, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας από τον δήμαρχο της πόλης Αλκη Ξύγκα -ο οποίος είναι και μέλος του συλλόγου- και θα λειτουργήσει μέχρι το Σάββατο, καθημερινά πρωί και απόγευμα.
Μέσα από το πλήθος των αντικειμένων που εκτίθενται, όπως παλιά θρανία, βιβλία, τετράδια, μέσα χειροτεχνίας, μέσα προβολής, στολές και ό,τι άλλο συνέθετε την σχολική ζωή περασμένων δεκαετιών, μπορεί κανείς να ταξιδέψει, να αναπολήσει ή να γνωρίσει το παρελθόν των σχολείων της περιοχής.

Βέβαια στόχος του συλλόγου, που έχει δημιουργηθεί πρόσφατα, είναι όλα αυτά τα ......

αντικείμενα που έχει συλλέξει και συνεχίζει να συλλέγει είναι να εκτεθούν σε ένα μόνιμο χώρο, ο οποίος μάλιστα έχει βρεθεί στην πόλη των Φιλιατρών και έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες για να γίνει ο στόχος αυτός πραγματικότητα.

Αναφορικά με την έκθεση και τις δραστηριότητές τους μας μίλησε ο πρόεδρος του Συλλόγου Τάκης Μιχαλακόπουλος: «Αυτή είναι η πρώτη ουσιαστικά εκδήλωση που κάνουμε ως Σύλλογος Διαφύλαξης Σχολικής Πολιτιστικής κληρονομιάς “Ο Μαυροπίνακας“ που δημιουργήθηκε πέρυσι το φθινόπωρο με σκοπό να ιδρύσει ένα μουσείο σχολικής ζωής στα Φιλιατρά. Σκοπός μας είναι να σώσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την σχολική ζωή του παρελθόντος, γιατί βλέπουμε ότι οι αλλαγές πια είναι πολύ γρήγορες, με ταχύτητα ισοπεδωτική.
Νιώθοντας την ανάγκη να διαφυλάξουμε το παρελθόν και το παρόν για τις επόμενες γενιές, πήραμε αυτή την πρωτοβουλία και διοργανώνουμε κι αυτή την έκθεση. Οσοι έχουν έρθει μέχρι τώρα έχουν συγκινηθεί, έχουν ενθουσιαστεί και θέλουν να προσφέρουν πράγματα, να μας πουν τις αναμνήσεις τους... και πιστεύω πως θα έχει μεγάλη επιτυχία.

Τα αντικείμενα που έχουμε προέρχονται από τα δημοτικά σχολεία της περιοχής μας, των Φιλιατρών αλλά και πολλά περιφερειακά που είναι κλειστά, αλλά τα τοπικά συμβούλια των χωριών μας τα προσέφεραν με πολλή συγκίνηση, όπως και συνάδελφοι δάσκαλοι, διευθυντές από άλλα σχολεία.
Σε αυτό βοήθησε και η προτροπή του προϊσταμένου του Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυπαρισσίας, του κ. Πολίτη, προς τους διευθυντές.
Επίσης αρκετοί πολίτες μάς δώρισαν αντικείμενα - όπως και πολλά βιβλιοπωλεία. Εδώ μπορεί να δει κανείς παλιές φωτογραφίες -με την παλιότερη να είναι από το 1916-, ένα αυθεντικό ενδεικτικό από το Δημοτικό Σχολείο Μάλης του 1925, από θερινό σχολείο, πάρα πολλά τετράδια και βιβλία της εποχής μετά τον πόλεμο, καρτέλες και εποπτικό υλικό των παλιών χρόνων, πολλά είδη χειροτεχνίας και αρκετές μηχανές προβολής.

Υπάρχει αρκετό υλικό και φυσικά υπάρχει ακόμη περισσότερο υλικό το οποίο δεν μπορούσαμε να εκθέσουμε στο συγκεκριμένο χώρο.
Στόχος του συλλόγου βέβαια είναι η δημιουργία ενός μουσείου. Το Δημοτικό Συμβούλιο μας παραχωρεί το παλιό 4ο Δημοτικό Σχολείο Φιλιατρών που έχει κλείσει, είναι ο καλύτερος χώρος που υπάρχει - ένα παραδοσιακό κτήριο με ωραίο προαύλιο, ένας χώρος με ησυχία και καλό πάρκινγκ Ο δήμος μας παραχωρεί αυτό το χώρο, απλά περιμένουμε να ολοκληρωθούν κάποιες διαδικασίες για την αποχώρηση του ΚΕΓΕ που βρίσκεται τώρα εκεί.
Ελπίζουμε σύντομα να λήξει αυτή η εκκρεμότητα και να ξεκινήσουμε την δημιουργία του μουσείου.

Αναμένουμε βοήθεια από όλους, να μας προσφέρουν πράγματα, φωτογραφίες, να μας διηγηθούν αναμνήσεις... Υπάρχει πολύ υλικό, από ό,τι αντιλαμβανόμαστε, στα σπίτια, και πιστεύουμε ότι έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη και θα συνεχιστεί η προσφορά του κόσμου».

Πηγή: Ελευθερία

2 σχόλια:

  1. Στο παλιό σχολείο αφιερώνω το τραγούδι των Pink floyd: Another brick in the wall, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι την αλήθεια, χωρίς ωραιοποιήσεις και κουραφέξαλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το καπέλο που φαίνεται στη φωτογραφία, φόραγαν οι κακόμοιροι μαθητές για να πάνε σχολείο.
    Ας θυμηθούμε μερικά «ωραία»:
    Το κούρεμα με την ψιλή, ψιλή ήταν η μηχανή του κουρέα, που έβγαινες μετά και ήσουν σαν κλαμμένο ....
    Οι προσβολές των «δασκάλων» σε ημερήσια διάταξη, τι να πρωτοθυμηθώ από τα μαργαριτάρια τους!!!
    Ο ξυλοδαρμός, για ψύλλου πήδημα που λένε, ειδικά σε όσους δεν ανήκαν στην δήθεν καλή κοινωνία των Φιλιατρών.
    Ο εξευτελισμός των κοριτσιών ανάλογα με την διαστροφή των καθηγητάδων.
    Οι φωνές λές και ήμασταν στο Νταχάου...
    Αν σε έβρισκαν έξω στην πόλη μετά τις 8μ.μ την επόμενη είχε τιμωρία. Και οι ίδιοι να μην σε έβλεπαν, υπήρχε τέτοιο ρουφιανιλίκι που δεν την γλύτωνες με τίποτα.
    Θυμάμαι δευτέρα γυμνασίου...γυμνασιάρχης κάποιος Τσαγανέας,μόνιμα μεθυσμένος, χούντα τότε...είχα μαγουλάδες και έπρεπε να του το πω. Πάω και εγώ και του λέω «Κύριε Γυμνασιάρχα έχω μαγουλάδες» και η απάντηση αυτού...ένα χαστούκι που είδα το Χριστό φαντάρο, πρήζεται το μάγουλο μου χειρότερα και αποβάλλομαι κιόλας. τι να του πείς τότε του καραγκιόζη!!!
    Αυτά τα λίγα από μένα για τον μαυροπίνακα, γιατί αν κάτσω και τα γράψω όλα, άστα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προσοχή στον τρόπο που σχολιάζετε. Σχόλια που δεν θα σέβονται τον χώρο που φιλοξενούνται ή άλλους θα σβήνονται ΤΕΛΕΙΩΣ.