Μάθαμε χθες για το λουκέτο που έβαλε το "τρισευτυχισμένο" ζεύγος Αγγελόπουλου στον Ελεύθερο Τύπο, Τύπο της Κυριακής και City 99.5 FM.Πραγματικά στενάχωρη η είδηση. 450 και πλεόν εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, τυπογράφοι, ηχολήπτες, τηλεφωνήτριες, κλπ κλπ εν μια νυκτί στον δρόμο.
Ευτυχώς με αποζημίωση, δυστυχώς στην ανεργία.
Άνθρωποι που το 90% από αυτούς δεν είναι άνθρωποι που παίρνουν παχυλότατο μισθό γιατί είναι ονόματα.
Είναι άνθρωποι που τρέχουν όλη την ημέρα είτε βρέχει, είτε χιονίζει, είτε φυσάει είτε κάνει κρύο, είτε κάνει ζέστη, είτε με καύσωνα, για να βγάλουν είδηση.
Να βγάλουν το μεροκάματο.
Να την πάνε στην εφημερίδα, να την δώσουν στον ........
σταθμό που εργάζονται, για να παίρνει η εφημερίδα ή το ραδιόφωνο διαφημίσεις, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι... Ενας φαύλος κύκλος δηλαδή.
Δυστυχώς η ιδωτική πρωτοβουλία (άντε να μην πω καμιά βαρία κουβέντα για δαύτην) έτσι είναι. Αποσκοπεί σε δύο μόνο πράγματα.
α.) το οικονομικό κέρδος.
β.) να περνάει κομματική γραμμή στην οποία πιστεύει ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας. Στην περίπτωση του Ελεύθερου τύπου Προώθηση της κυβερνώσας παράταξης.
Και αυτό φάνηκε όσο πιο απροκάλυπτα γινόταν απο την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στα γραφεία της εφημερίδας και μετά.
ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΥΤΟ. Αυτό τους επιβάλλεται από τον ιδιοκτήτη του μέσου.
Δηλαδή τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο ιδιοκτήτης.
Αυτός λοιπόν αποσκοπώντας στα δυο παραπάνω, αν δεν του κάτσουν (κυρίως το οικονομικό) τότε, είτε πουλάνε είτε βάζουν λουκέτο.
Κάτι που δεν τραβάει, είτε το βελτιώνουμε δίνοντας περισσότερα χρήματα για κάτι καλύτερο, είτε το κλείνει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις τηλεοπτικές εκπομπές. Δεν τραβάνε σε τηλεθέαση?? Αρα διαφημίσεις,άρα έσοδα, άρα .... , άρα.... , άρα .... Τότε σταματάει η εκπομπή.
Η Κα Αγγγελοπούλου μπορεί να μπήκε εκεί με τις καλύτερες των προθέσεων. Επρεπε όμως μιας και δεν ήταν σχετική με τον χώρο του τύπου, να μιλήσει με ομάδες εργαζομένων, να γίνει μια ανοικτή συζήτηση σε ένα αμφιθέατρο για το πως μπορεί αυτό το μέσον να πάει καλύτερα στο μέλλον.
Αν δεν ξέρουν καλύτερα αυτοί που ιδρώνουν για την δουλειά (οι εργαζόμενοι δηλαδή) ποιος ξέρει???
Αυτό δεν έγινε και το καράβι που ονομάζεται Ελεύθερος Τύπος οδηγήθηκε από "μη στιβαρά μπράτσα" και έλλειψη γνώσεων σε ύφαλο και απο εκεί στον πάτο της Θάλασσας. Σε λύση και εκκαθάριση δηλαδή.
Το πρόβλημα στην ουσία το πλήρωσαν οι μικροί. Οι απλοί εργαζόμενοι του μεροκάματου και των 700 ίσως και λιγότερο ευρώ, καθότι η Κα Αγγελοπούλου και ο σύζυγος της θα εξακολουθήσουν να βολτάρουν με το κότερο τους στο Αιγαίο, να μένουν στην βιλάρα τους στην Φιλοθέη (Εκεί ήξερα ότι είναι τελευταία το σπίτι τους. Εκτός και αν άλλαξαν) να ψωνίζουν από το Παρίσι και την Νέα Υόρκη μοντελάκια.
ΠΟΙΟΣ νοιάστηκε για τους εργαζόμενους???
Δεν ξέρω το κατά πόσον θα μπορούσε να ευοδωθεί μια προσπάθεια έκδοσης εφημερίδας που θα στηρίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ σε δημοσιογράφους χωρίς επικεφαλείς του Τύπου Αγγελόπουλου, Τράγκα και λοιπών τέτοιων.
Μια εφημερίδα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ανεξάρτητη που να αγοράζεται από πολύ κόσμο είτε ανήκει στην κυβερνώσα παράταξη είτε στην αντιπολίτευση είτε και εγώ δεν ξέρω που.
Πιστεύω ότι ένα τέτοιο βήμα, μια εφημερίδα των Δημοσιογράφων θα μπορούσε να έχει επιτυχία αρκεί κάθε μήνα - δίμηνο μια γενική συνέλευση ΟΛΩΝ των εργαζομένων για να ακούγονται οι απόψεις το πως θα πάνε ακόμα καλύτερα.
ΝΟΜΙΖΩ ότι είναι καιρός οι δημοσιογράφοι να πάψουν να είναι φερέφωνα της κάθε διοίκησης και να αποκτήσουν Ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή από δικό τους όμως μέσον.
Κλείνοντας την ανάρτηση δηλώνουμε ότι το Φιλιατρά News συμπαραστέκεται στον αγώνα των εργαζομένων στον Ελεύθερο Τύπο και τον City FM.
Μου άρεσε πολύ το άρθρο σας. Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλό, λιτό, περιεκτικό και με αλήθειες.
Να υποθέσω ότι είστε συνάδελφος;
Σας ευχαριστώ. Χαίρομαι κε Τάκη που σας άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως παρ΄ ολίγον να ήμουν συνάδελφος σας αν κάποτε.....
Αφήστε το καλύτερα.
και πάλι σας ευχαριστώ.